جوش‌ها در هر سنی ظاهر می‌شوند، اما در دوره‌ی نوجوانی و در دوران قاعدگی خانم‌ها شیوع بیشتری دارد. زمانی‌که تعادل هورمونی به‌هم می‌ریزد، غدد چربی میزان چربی بیشتری ترشح می‌کنند، درنتیجه منافذ پوست بسته می‌شود و درنهایت این اتفاق به‌صورت جوش خود را نشان می‌دهد. برای درمان جوش و آکنه می‌توان از داروهای موضعی مثل بنزوئیل‌پروکساید، آنتی بیوتیک هایی مثل تتراسایکلین و داروهای خوراکی محتوی ویتامین A استفاده کرد. اما در این مقاله قصد داریم تا بهترین ویتامین ها و مواد معدنی برای درمان جوش و آکنه را به شما معرفی کنیم.
ویتامین A
ویتامین آ یکی از مواد مؤثر برای درمان جوش و آکنه است، اما باید به‌درستی آن را مصرف کنید. مکمل های غذایی ویتامین A مثل داروهای موضعی ویتامین A عمل نمی‌کنند. درواقع ضرر مکمل‌های خوراکی بیشتر از فواید آن است.
ازآنجایی‌که ویتامین A محلول در چربی است، در بدن تجمع می‌یابد و مصرف بیشتر از 10000 واحد (IU) می‌تواند سَمَی باشد. این وضعیت در دوران بارداری تشدید می‌شود. بنابراین خانم‌هایی که تمایل به بارداری دارند، باید درباره‌ی مصرف مکمل‌ها با پزشک خود مشورت کنند.
ویتامین A هم مانند داروهای موضعی می‌تواند به درمان جوش و آکنه کمک کند. در بیشتر داروهای شیمیاییِ موضعی، ویتامین به رتینوئید تغییر می‌یابد که می‌توانید برای پوست خود از آن استفاده کنید. براساس گزارش‌ها رتینوئید‌ها بیشترین اثر را برای درمان جوش صورت دارند. این مواد توان بازسازی بالایی دارند و سریعا مشکلات پوستی را التیام می‌بخشند. بنابراین خیلی زود موجب سلامت و شادابی پوست می‌شوند.
مارک‌های محبوب رتینوئید، به‌ترتیب با عوارض جانبی کم، تزاروتن (تازوراک) و آداپالن هستند. این داروها را می‌توانید فقط با تجویز پزشک تهیه کنید.
خانم‌های باردار نباید رتینوئید مصرف کنند. همچنین مصرف این ماده پوست شما را در برابر نورِ یو- وی (UV) تضعیف می‌کند، به‌همین‌دلیل افرادی که از رتینوئید استفاده می‌کنند نباید برای مدت‌زمان طولانی در مقابل آفتاب قرار بگیرند. همچنین باید از ضد آفتاب مناسب پوست خود استفاده کنند.
روی (زینک)
زینک یکی از مواد معدنی مناسب برای از بین بردن جوش است. شما می‌توانید زینک را به‌صورت مکمل خوراکی یا پماد موضعی استفاده کنید.
تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف زینک باعث کاهش تولید چربی پوست می‌شود و می‌تواند از پوست در برابر عفونت باکتریایی و التهاب حفاظت کند.
بدن شما فقط به مقدار کمی زینک نیاز دارد. میزان زینک مصرفی برای افراد بزرگسال 8 تا 11 میلی‌گرم در روز است. مطالعات نشان می‌دهد که مصرف تقریبا 30 میلی‌گرم زینک می‌تواند به درمان جوش و آکنه کمک کند. شاید مصرف بیش‌ازحد آن مضر باشد. مصرف بیش‌ازحد زینک در بعضی از افراد به‌تدریج سبب ایجاد بیماری می‌شود. همچنین زینک اضافی می‌تواند منجر به کمبود مِس در بدن شود.
لوسیون‌هایِ موضعیِ حاویِ زینک می‌توانند به بهبود جوش کمک کنند. براساس یکی از مطالعات، لوسیون حاوی 1/2 درصد استات‌روی و 4 درصد اریترومایسین می‌تواند به‌طور مشخصی در پاکسازی پوست نقش داشته باشد.
سایر موادی که به درمان جوش و آکنه کمک می‌کنند
ما در این مقاله در مورد فواید ویتامین A و زینک صحبت کردیم. اما شاید درباره‌ی فواید ویتامین E چیزهایی شنیده باشید. ارتباط ویتامین E با جوش به اندازه‌ی ویتامین A و زینک بررسی نشده است. اما درتحقیقات اخیر مشخص شد که کمبود ویتامین E ،A و زینک با ایجاد جوش مرتبط است. بنابراین بد نیست که روزانه مقدار 15 میلی‌گرم ویتامین E مورد نیاز خود را تأمین کنید.
روغن درخت چای هم می‌تواند برای درمان جوش‌هایتان مفید باشد. در یکی از مطالعات 30 نفر برای مدت 45 روز از ژل روغن درخت چای استفاده کردند، به 30 نفر دیگر هم دارونما داده شد. درنهایت گروهی که از ژل استفاده کرده بودند بهبودی بیشتری در جوش‌های خود مشاهده کردند.
روغن درخت چای جایگزین مناسبی برای بنزوئیل‌پروکساید است. بنزوئیل‌پروکساید عنصر شناخته‌شده در کِرِم‌های مخصوص جوش است. روغن درخت چای اثر مشابهی دارد، باکتری‌ها را از بین می‌برد و تولید چربی را کاهش می‌دهد. هردو ماده در پمادها استفاده می‌شوند، اما روغن درخت چای اثرات جانبی کمتری دارد. به‌عنوان مثال خارش پوست، سوزش و پوسته‌پوسته شدن در این مورد کمتر است.
