وب‌سایت روزیاتو - گلریز برهمند: افت شنوایی منحصر به افراد مسن نیست. در حقیقت، تنها 35 درصد کسانی که دچار افت شنوایی هستند بیشتر از 64 سال سن دارند. متأسفانه سلامت گوش ها عمدتاً مورد غفلت می گیرد و احتمال بروز افت شنوایی بسیار جدی است.
بی توجهی به این مسأله حتی می تواند منجر به ناشنوایی شود. بنابراین لازم است از علائم افت شنوایی آگاه باشیم تا با تشخیص به موقع آن و مراجعه به پزشک از مشکلات جدی تر جلوگیری کنیم. اما علائم افت شنوایی چه هستند؟
1- گوش تان زنگ می زند یا وزوز می کند
زنگ زدن یا وزوز کردن گاه و بیگاه گوش ها یکی از اولین علائم افت شنوایی است. وقتی همه جا ساکت باشد ممکن است در پس زمینه صدای خفیف زنگ یا وزوز بشنویم. اما وقتی این صداها واضح تر شود و این اتفاق بیشتر یا دائما بیفتد، یعنی اعصاب درون گوش ها صدمه دیده است.
استفاده از هدفون یکی از مهم ترین عوامل آسیب به شنوایی است، به همین دلیل جوان ترها باید به علائم افت شنوایی در خود توجه داشته باشند. 8 تا 15 دقیقه گوش دادن به موسیقی با حداکثر صدا می تواند منجر به تضعیف دائمی شنوایی شود.
اگر بعد از قطع موسیقی، موقتا گوش تان بزند یا وزوز کند، به این معنی است که صدای موسیقی بیش از حد بلند بوده است. کارشناسان پیشنهاد می کنند از هدفون هایی استفاده کنید که سر و صداهای محیط اطراف را کم می کنند و به همین خاطر مجبور نیستید صدای موسیقی را زیاد کنید. هدفون های ایرباد پرطرفدار اما خطرناک هستند چون در نزدیکی پرده ی گوش قرار می گیرند.
2- نمی توانید تعادل خود را حفظ کنید
اگر متوجه شده اید که نسبت به قبل بیشتر سکندری می خورید، احتمالا علت آن سر به هوا بودن تان نیست، بلکه ممکن است این مسأله یکی از نشانه های افت شنوایی در شما باشد. کسانی که دچار مشکلات شنوایی هستند، به قدری برای شنیدن تلاش می کنند که مغزشان کمتر می تواند به چیزهای ساده ای مثل حفظ تعادل بدن توجه کند. مجراهای گوش داخلی به مغز سیگنال می فرستند که به حفظ تعادل بدن کمک کند، بنابراین صدمه دیدن آن ها ممکن است شما را کمی نامتعادل کند.
3- بیشتر از قبل فراموش کار شده اید
بخش عمده ی حافظه از شنیده های ما شکل می گیرد. اگر نتوانید بشنوید، کار یادآوری سخت خواهد شد. با بالا رفتن سن، افت شنوایی تبدیل به یکی از شاخصه های افت ذهنی می شود. طی تحقیق بر روی 2 هزار فرد بالای 70 سال مشاهده شد، کسانی که افت شنوایی داشتند در مقایسه با کسانی که از شنوایی بهتری برخوردار بودند، روند تضعیف مهارت های تفکر در آن ها طی یک دوره ی 6 ساله سرعت بیشتری داشت.
این عوارض افت شنوایی اغلب منجر به انزوای اجتماعی می شود که خود از ریسک فاکتورهای تضعیف توانایی های شناختی است. به علاوه، با افت شنوایی، مغز به قیمت فدا کردن حافظه و تفکر، انرژی بیشتری صرف پردازش صدا می کند.
4- صداهای بلند برایتان دردآور هستند
درست است که صداهایی مثل حرکت قطارها در مترو و بوق ماشین ها بلند و آزار دهنده است، اما نباید برایتان دردآور باشد. اگر صداهای بلند برایتان دردآور است، این مسأله می تواند یکی از نشانه های افت شنوایی باشد. با تضعیف شنوایی، توانایی گوش ها در تضعیف صداهای بلند کمتر می شود و احتمالا به همین دلیل است که صداهای بلند برای گوش دردآور هستند. توصیف این درد دشوار است اما چیزی بین تیر کشیدن و یک درد خفیف و مداوم است.
5- دائما می گویید «چی؟»
اگر در مکان هایی مثل رستوران که سر و صدای محیط زیاد است خوب نمی توانید بشنوید، علت آن صدای بلند همهمه یا آکوستیک نبودن محل نیست. گوش سالم قادر است چیزی که می خواهید بشنوید را از سر و صدای محیط جدا کند. اما اگر در شنیدن مشکل دارید، این مسأله می تواند یکی از علائم اولیه ی افت شنوایی در محدوده های بالاتر باشد.
