باغ ژاپنی پورتلند ؛ زیبایی شرقی در دل آمریکا

کارناوال - زینب شیرازی : باغ مشهور #پورتلند واقع در شهر پورتلند آمریکا است که به سبک باغسازی سنتی ژاپنی ساخته شده است.

باغ مشهور #پورتلند واقع در شهر پورتلند آمریکا است که به سبک باغسازی سنتی ژاپنی ساخته شده است.

وسعت این باغ 22000 متر مکعب می باشد و خود در پارک واشنگتن واقع شده است. این باغ در سال 1963 توسط جامعه باغ ژاپنی در ایالت اورگان ساخته شد. طراحی باغ توسط تاکومی تونو انجام شده است و ساخت و اجرای آن در سال 1967 به پایان رسیده، به طوری که ورود عموم برای باغ آزاد بود.

#باغ ژاپنی پورتلند نیز همانند دیگر باغات ژاپنی به دنبال ایجاد احساسی از صلح، آرامش، هماهنگی و تجربه‌ای از یکی شدن با طبیعت می‌باشد.

باغ ژاپنی پورتلند شامل 5 زیر مجموعه می باشد که هر کدام درجات مختلفی از تشریفات و تزئینات منحصر به فرد خود را دارد و مکانی رؤیایی و منحصر به فرد است برای تحقق پیوستن رؤیاهای تو . این 5 باغ که زیر مجموعه ی باغ اصلی هستند بسیار زیبا می باشند .

همگام با کارناوال باشید و در رویای شرقی قدم بگذارید.

کوتاه از باغ ژاپنی

باغ 5٫5 هکتاری پورتلند از 5 باغ به سبک‌هایی متفاوت از باغ ژاپنی تشکیل می‌شود. باغات ژاپنی طوری طراحی شده‌اند که به هنگام ورود فرد به باغ، انتظار می‌رود تا احساسی از صلح، آرامش، هماهنگی و تجربه‌ای از یکی شدن با طبیعت در ما ایجاد شود. در نگاهی عمیق‌تر، باغ ژاپنی انعکاس زنده‌ای از تاریخ طولانی و فرهنگ غنی دیار چشم بادامی های ژاپنی‌ است. فلسفه ایجاد باغات ژاپنی تحت تأثیر فلسفه شینتو، بودا و تائو است که سبب می‌شود همیشه در دیدن مناظر باغات ژاپنی، چیزی بیش تر از ملاقات چشم با منظره‌ای از آب، سنگ و گیاهان اتفاق افتد. 3 عنصر اصلی که باعث ایجاد یک باغ ژاپنی می‌شود، سنگ : استخوان‌های یک منظر طبیعی، آب : نیروی حیات بخش و گیاهان: پرده مجسم 4 فصل هستند.

طراحان باغات ژاپنی احساس می‌کنند یک ترکیب خوب از سنگ‌ها در باغ، یکی از مهم‌ترین عناصر ایجاد یک باغ خوش منظر است. از دیگر عناصر باغ ژاپنی، معابد (پاگودا)، فانوس سنگی، حوضچه آب و پل‌‌ها است. باغ های ژاپنی به صورت نامتقارن طراحی می‌شوند و انعکاس دهنده طبیعت در ایده آل ترین حالت اند.

به طور سنتی، طراحی و مقیاس در باغات ژاپنی به گونه‌ای است که انسان احساس می‌کند بخشی از طبیعت باغ است و نه چیره شده بر آن. همان طور که پروفسور تاکوما تونو می‌خواست ترکیبی از درختان بومی را در باغ داشته باشد، بنابراین در باغ پورتلند، برخی از گیاهان موجود در مقیاس بزرگتری مورد استفاده قرار گرفته اند.

پنج باغ

همان طور که گفته شد، در باغ ژاپنی پورتلند 5 باغ به 5 سبک مختلف دیده می‌شود. باغاتی چون: باغ مسطح، باغ برکه چرخان، باغ چای، باغ طبیعی و باغ شنی و سنگی‌.

1) باغ مسطح

باغ مسطح یا (هیرا نیوا) نمونه‌ای از چگونگی توسعه یافتن باغات خشک منظر در باغات کارسانسوی در طی زمان است. در باغی همچون باغ مسطح، طراح تلاش می‌کند تا تعادلی میان رابطه زمین مسطح، حجم سنگ‌ها و درختچه‌ها و درخت‌های کوتاه برقرار کند تا حسی از عمق میدان و فضا ایجاد کند. باغ طوری طراحی می‌شود که از میان ایوان یا اتاق تنها از میان یک زاویه دید مشخص دیده شود. به طوری که اگر از درون خانه نگاه شود، تمام منظره در میان درهای کشویی شوجی قاب گرفته می‌شود و کوه‌ها و تپه‌ها در میان نقوشی دوار از بوته‌های آزالیا به چشم می‎خورند.

در باغ مسطح زیبایی فصلی به خصوصی را در هر چهار فصل می‌توان مشاهده کرد. افرای ژاپنی سرخ باغ بیش از یک قرن عمر دارد و پاییز را به زیبایی می‌نمایاند، در حالی که درخت گیلاس تجلی باوقاری از فصل بهار است. درختان کاج سیاه نمایان‌گر فصل زمستان اند و شن‌ها و سنگ‌های مواج نیز نمادی از آب‌ سرد به جهت نشان دادن تابستان هستند.

این موج‌ها نماد روشنی و شادی اند.

2) باغ برکه چرخان

باغ برکه چرخان پورتلند با نام (chisen kaiyu shiki teien) شامل دو برکه با سطوح متفاوت است، که یکی بالاتر از دیگری قرار گرفته است و توسط یک جریان فریبنده به یکدیگر متصل می‌شوند. این تفاوت سطوح باعث می‌شود که آب درون برکه‌ها در حرکت و جریان باشد و منظره‌ای زیبا و بدیع پدید آید.

برکه بالایی یک پل ماه‌گون دارد و برکه پایینی نیز یک پل زیگ زاگ در میان پوششی از زنبق‌ها و پس زمینه‌ای از آبشاری دلفریب دارد.

باغ برکه چرخان پورتلند بزرگ‌ترین بخش باغ است که شامل زمین‌ها و فضاهای مختلفی می‌شود. در یکی از مناطق با استفاده از سنگ‌ها و صخره‌ها در مسیر، شکل‌هایی به صورت فلکی دب اکبر ساخته شده اند. فانوس 5 طبقه پاگادو هدیه‌ای از شهر خواهری پورتلند، ساپورو است که به باغ تقدیم شده است. چندین پل تزئینی نیز بر روی نهرهای برکه دیده می‌شود.

باغات برکه چرخان در طی تاریخ به طور کلی یک مکان تفریحی برای ثروتمندان محسوب می‌شده است.

3) باغ چای

باغ چای انعکاسی از آرامش در میان زیبایی طبیعت، نشان‌دهنده هنر زندگی که در هماهنگی با یکدیگر و با دیگر اجزا است. با عبور از میان یک مسیر پوشیده از درخت، سنگ ها و فانوس‌های سنگی را که به دقت چیده شده اند می‌بینید که شما را از میان یک فضای باغی به سمت چایخانه هدایت می‌کنند.

طراحی باغات چای به گونه ای است که نمایش‌گر فضایی آرامش بخش و طبیعی‌ است و وقفه ای است میان زمان و مکان. مکانی برای جدا شدن از زندگی روزمره خود، قبل از ورود به دنیای چای و دنیای آرام و رمزآلود چانویو (مراسم نوشیدن چای).

مراسم صرف چای یا چانویو تمرینی‌ است برای افزایش درک و زمانی که با دوستان می‌گذرد، لحظه‌ای زیبا در حین صرف فنجانی چای با عزیزان.

باغ چای شامل پیاده‌رویی به نام روجی است که بخش درونی و بیرونی باغ را که با یک ردیف ساده بامبو از یک‌دیگر جدا شده‌اند، به هم پیوند می‌دهد.

مسیری دیگر در باغ بیرونی به نام سوتو روجی، میهمانان را به سوی ماچیای که محل انتظار است، راهنمایی می‌کند. میهمانان در ماچیای منتظر می‌مانند تا هنگامی که میزبان به استقبال آنان بیایید و آن‌ها را به بخش داخلی باغ دعوت کند. میهمانان پس از ورود به باغ راه داخلی اوچی روجی، لحظه‌ای در کنار حوض سنگی توقف می‌کنند تا به شست وشوی دست و دهان خود بپردازند. این حرکت نمادی است بر زدودن گرد و غبار دنیای واقعی پشت سر. تمام مسیرهایی که میهمانان در راه‌های روجی در باغ طی می‌کنند بدین سبب است که آرامش و آمادگی ذهنی مناسب پیش از مراسم صرف چای، برایشان پدید آید.

4) باغ طبیعی

فلسفه ایجاد باغ طبیعی، ایجاد فضایی جهت استراحت، تفکر و تأمل در باب ذات هستی و ایجاز زندگی‌ است. این بخش از باغ با شکل و شمایل فعلی‌ اش، جدیدترین بخش اضافه شده به باغ پورتلند و همچنین بروزترین باغ به سبک باغ‌سازی ژاپنی‌ می باشد. در باغ طبیعی از گیاهانی استفاده شده که به طور معمول در سبک‌های قدیمی‌تر باغات ژاپنی استفاده نمی‌شود.

قابل توجه ترین وجه باغ تأکید بر نمایش تغییرات طبیعی در طی فصول مختلف سال است. به طوری که جوانه‌های نو رسته در بهار، سایه‌های خنک تابستانه، هزار رنگ دلفریب پاییزی و حتی شاخه‌های برهنه درختان بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند.

قسمت طبیعی باغ شامل برکه‌ها، آبشارها و رودخانه‌های متعدد است. همچنین درختان، بوته‌ها، سرخس‌ها و خزه‌هایی بومی برای تزئین باغ استفاده شده‌اند.

5) باغ شنی و سنگی‌

باغات شنی و سنگی به باغات کارسانسوی یا خشک منظر اشاره دارند. این سبک از باغسازی در طی سال‌های 1185–1333 تکامل یافت. در این باغ، سادگی اصل مورد توجه در طراحی است و همان طور که نامش اشاره می‌کند، تنها با چینش و ترکیب سنگ‌ها و شن‌ها ساخته می‌شود. باغ سنگی منظره‌ای است از سنگ‌های بزرگ در مرکز و شن ها و سنگ‌ریزه‌هایی که در اطراف و به صورت مواج دیده می‌شوند.

در واقع می‌توان گفت اساس زیبایی شناسانه این سبک باغ‌سازی، زیبایی فضای خالی است .

در ژاپن، اغلب این سبک باغ‌سازی در باغات صومعه ی ذن به کار گرفته می‌شود. باغات شنی و سنگی برای تفکر نیستند و بیش‌تر به منظور مراقبه و خلسه مورد استفاده قرار می‌گیرند. از آن‌جا که تفسیر بسیاری از باغ سنگی، وسیله‌ای جهت مراقبه است، نمایش و نقوش صور فلکی و کیهانی در شن و ماسه دیده می‌شود.