به گزارش ایسنا، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع‌مقدس در یادداشتی پیرامون دیدگاه امام خمینی درباره صلح می‌نویسد:«پس از عملیات مسلم‌بن‌عقیل و در هفته مهرماه 1361، بحث آتش بس و صلح درمحافل بین‌المللی داغ بود. وزیر خارجه ایران هم قرار بود دراجلاس سازمان ملل شرکت و شرایط ایران برای صلح را اعلام کند این موضوع در جلسه مشورتی سران قوا مورد بحث قرارگرفت.(1)
امام خمینی دو روز پس از عملیات مسلم بن عقیل، درتاریخ 1361/7/11 طی سخنانی در جمع دانشجویان دانشکده افسری در حسینیه جماران در ارتباط با صلح فرمودند:«ماصلح را قبول داریم، ما صلح را استقبال می‌کنیم، لکن یک صلح شرافتمندانه اسلامی، صلحی که باید بفهمند که متجاوز چه کرده است، صلحی که باید خسارات این کشور جبران بشود، نه صلحی که از آن طرف بگوید صلح و از آن طرف بفرستد و توپ‌ها را ببندد به مردم بی‌گناه بیچاره.»(2)
ایشان همچنین در پاسخ به پیام تبریک رئیس جمهور گینه که به مناسبت عید قربان ارسال کرده بود، مرقوم فرمودند: «ما بارها اعلام کرده‌ایم که خواهان پایان جنگ و طالب صلحی هستیم که متجاوز را تنبیه و خسارات جنگ را بپردازند و این همه انسان بی گناه را که از خانه و زندگی خود آواره کرده‌اند، به شهر و دیار خود بازگردانند»(3)
همچنین امام خمینی درعملیات خیبر درتاریخ 1362/12/9 در حسینیه جماران فرمودند: «آن بیچاره آن‌طور مفلوک شده، دور افتاده به این طرف و آن طرف، قرض می‌کند. دور افتاده به این ور و آن ور استدعا می‌کند که بیایید ما را صلح بدهید و دروغ هم می‌گوید. نمی‌خواهد صلح بکند می‌خواهد اغفال کند. اخیراً می‌گویند که خیر، حالا دیگر کار به جاهای مهم رسیده و ممکن است آمریکا وارد بشود و ممکن است چه بشود. این‌ها همه حرف است. صدام رفتنی است و نه آمریکا می‌تواند نگهش دارد و نه دیگران. من امیدوارم که ان‌شاءالله این غده سرطانی در بلاد مسلمین و آن غده سرطانی در آن طرف بلاد مسلمین که آنجا اسرائیل است و این‌جا حزب بعث است، ان‌شاءالله خداوند ریشه این را بکند و ملت عراق خودشان سرنوشت خودشان را به دست خودشان انجام بدهند و ملت ایران هم ان‌شاءالله با قدرت به پیش بروند.»(4)
حضرت امام خمینی در مورد انگیزه جنگ فرمودند: «اسلام هیچ‌وقت جنگ نخواسته. یعنی ما نخواستیم جنگ بکنیم. آنها جنگ را برای ما آوردند. ما دفاع می‌کنیم. الآن هم اگر ما مهلت بدهیم به صدام، اگر این دو ماه مهلت پیدا بکند، دوباره تجهیزش می‌کنند. مجهزش می‌کنند و دوباره یک جای دیگر حمله می‌کند. یک همچو حیوانی را که نمی‌شود رهایش کنیم که سر خود هر کاری می‌خواهد بکند. این تا خفه نشود، این منطقه درست نخواهد شد و آنهایی که به این کمک می‌کنند، نمی‌فهمند. متوجه نیستند.»(5)
با پایان عملیات خیبر، امام خمینی در1362/12/14 طی سخنانی سیاست دفاعی ایران را این‌گونه شرح دادند: «من هم می‌دانم که بسیار ما خسارت دیدیم، بسیار ما جوان دادیم، لکن صلح کردن با یک کسی که بعدش خنجر را از پشت محکم‌تر خواهد زد، این یک صلح شرافتمندانه است؟ یک صلح عقلایی است؟ و عجب اینکه بعضی آقایان می‌گویند که چنانچه که آنها آمده بودند توی کشور ما، ما تا فرد آخر جوان‌هایمان را می‌دادیم. خوب این آن ملی‌گرایی است که اسلام مخالف آن است. مگر ما اسلام را کمتر از ملت خودمان می‌دانیم؟ اسلام را کمتر از کشور خودمان می‌دانیم؟ ما برای اسلام داریم فکر می‌کنیم. ما ملت عراق را با ملت خودمان جدا نمی‌دانیم. ملت عراق همانی است که الآن از ما هم آنجا، بسیاری علمای ما هم در آنجا هستند. کسانی دیگر از ما هستند. ما و آنها جدا از هم نیستیم.
ما الآن برای دینمان داریم جنگ می‌کنیم، برای خاک نمی‌جنگیم. جنگ ما جنگی است بین اسلام و کفر، نه جنگی است مابین یک کشور و یک کشور. مابین اسلام و کفر است. امروز اگر ما عقب‌نشینی کنیم، اسلام را شکست داده‌ایم. امروز ما نمی‌توانیم عقب‌نشینی کنیم. ما امروز نمی‌توانیم با این‌ها صلح کنیم. این‌ها از آن‌ور اظهار صلح می‌کنند و از آن‌ور هم آن جنایتکاری‌ها را می‌کنند. خوب این‌ها صلح‌طلب که نیستند، دورغ می‌گویند.
بر فرض اینکه یک وقت هم سر عقل بیایند، اما جنایتکاری که مسلماً جنایتش طوری است که انسان نمی‌تواند با او بنشیند و اصلاح کند و یک چیزی را امضاء کند، آقای رئیس‌جمهور ما آن طرفش را امضا کند، آقای صدام هم آن طرفش را. آخر این مسئله است که کسی از ما می‌پذیرد؟ دنیا از ما می‌پذیرد؟ ملت‌ها به ما چه می‌گویند؟ اسلام به ما چه می‌گوید؟ خوب ما مسئول هستیم.(6)
منابع:
1- علائی حسین، تاریخ تحلیلی جنگ ایران و عراق، تهران ، نشرمرز و بوم، جلد اول،1395،ص565
1-هاشمی رفسنجانی، اکبر،پس از بحران،تهران،دفتر نشر معارف انقلاب، چاپ سوم، 1386، ص193.
2- صحیفه امام، ( مجموعه آثار امام خمینی) جلد17،تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی 1378، ص29.
3- ماخذ 2، ص32
4- صحیفه امام، ( مجموعه آثار امام خمینی) جلد18، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی 1378، ص369.
5- ماخذ4، ص376
6- ماخذ4، ص 385.
