ایران آنلاین: آبرت رینولدز هنرپیشه معروف امریکایی که دهه‌های 1970 و 1980 در اوج قدرت بود و در فیلم‌های پر حادثه و اکشن متعددی شرکت کرد و در کمدی- رمانتیک‌ها هم نمره قبولی گرفت، پنجشنبه گذشته در 82 سالگی براثر ایست قلبی در بیمارستانی در ایالت فلوریدای امریکا درگذشت.
رینولدز فقط یک بار و آن هم در سال 1997 برای بازی در «شب‌های بوگی» ساخته پال تامس اندرسون کاندیدای اسکار (نقش دوم مرد) شد و خودش می‌گفت: بیشتر طالب فیلم‌های پرحادثه و شیرین است، ولی بعداً از اینکه نقش یک فضانورد بازنشسته را در فیلم «شرایط مهرورزی» ساخته سال 1983 جیمزال بروکس رد کرد پشیمان شد. عجیب‌تر و بزرگ‌تر اینکه او نقش‌های افسانه‌ای هان‌سولو در سری فیلم‌های 41 ساله «جنگ ستارگان» و جان مک کلین در فرانچیز «جان سخت» را هم رد کرد و این نقش‌ها به هریسون فورد و بروس ویلیس رسید و جک نیکولسون که به جای وی در فیلم بروکس تبدیل به یک فضانورد سرخوش شد جایزه اسکار نقش دوم را برد. با این حال رینولدز در فیلم‌های عالی «Deliverance» و «طولانی‌ترین یارد» و آثاری قابل اعتنا مانند «اسموکی و بندیت»، «آغاز از نو»، «The Connonball Run» و «بهترین دوستان» هم بازی کرد و 5 سال پیاپی در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 پولسازترین ستاره هالیوود تلقی می‌شد و در مقطعی از سال 1978 چهار فیلم به‌طور همزمان روی پرده‌ها داشت.
رینولدز که در دوران اوجش بسیار ورزیده بود و اکثر صحنه‌های سخت اکشن را خودش بازی می‌کرد و از «بدل» استفاده نمی‌کرد در سال‌های اخیر کم فعالیت شده بود، اما قرار بود در فیلم جدید کوئن‌تین تاران‌تینو که «روزی‌روزگاری در هالیوود» نام دارد و پیرامون قتل بی‌رحمانه شارون تیت بازیگر زن امریکایی در سال 1969 توسط چارلز مانسون دیوانه و سایر ناملایمات سینمایی و اجتماعی در آن سال‌است و در سال 2019 اکران می‌شود، بازی کند که مرگ امانش نداد.
با این اوصاف ماندگارترین تصویری که از رینولدز در حافظه سینما به‌جا خواهد ماند، همان فیلم «Deliverance» جان بورمن در سال 1972 است که چهار مرد ماجرا جو شامل کاراکتر رینولدز به‌نام لوییس مدلاک را در تعطیلات آخر هفته راهی رودخانه خروشان چاتوکا در مرز ایالات جورجیا و کارولینای جنوبی می‌کند و صحنه قایق سواری آن‌ها در آب‌ها به قدری خطرناک بود که بورمن تمامی چهار بازیگر اصلی را بیمه عمر کرد.
رینولدز که اصرار بر موج سواری داشت، چنان به صخره‌های کنار رودخانه برخورد کرد که مجروح و روانه بیمارستان شد و بورمن پس از آن واقعه به رینولدز گفته بود: «تن‌ها عیب این صحنه این بود که بیش از حد واقعی بود.»
