معرفی انیمه Kuroko No Basket – بسکتبال کوروکو

در میان معرفی انیمه‌های پر زرق و برق اکشن ماجراجویانه یا عاشقانه و درام، بد نیست نگاهی به آثار ورزشی داشته باشیم. انیمه‌های ورزشی معمولا از اغراق بالایی برخوردار هستند که گل سر سبد آن‌ها کاپیتان سوباسا است که خاطرات دوران کودکی خیلی از ما را شامل می‌شود. اما یک اثر ورزشی در صنعت انیمه چه مواردی نیاز دارد؟ به شخصه معتقدم انیمه‌های ورزشی به دلیل نبود داستان عمیق نیازمند یک محرک هستند تا شما را تا آخرین قسمت راضی نگه دارند. یک انیمه ورزشی باید هیجان داشته باشد و اگر نتواند این هیجان را به‌خوبی به‌نمایش بگذارد، اصلا مهم نیست شخصیت‌هایش چه اشخاصی هستند یا کیفیت ساخت چگونه است. این مساله باعث می‌شود به هیچ‌وجه جذب آن انیمه نشوید و متاسفانه امروزه انیمه‌های ورزشی دچار مشکلی به‌نام عدم هیجان و جذابیت شده‌اند. در معرفی انیمه امروز به سراغ اثری رفته‌ایم که جدای از کیفیت ساخت بالا، هیجانی وصف نشدنی دارد که می‌تواند شما را تا آخرین قسمت‌اش راضی نگه دارد.

 بسکتبال ورزش دوست داشتنی است؛ چه از نظر تکنیکی و چه از نظر مخاطب در سطح بالایی قرار دارد و اگر نگاهی به بازیکن‌های بسکتبال NBA داشته باشید، می‌بینید که چه آدم‌های دیوانه‌ و حرفه‌ای هستند و چه کارهای هیجان انگیزی انجام می‌دهند. حال این کارها را در مقیاس انیمه و انیمیشن‌های ژاپنی فرض کنید تا متوجه شوید وقتی صحبت از هیجان است، منظورمان چه معیارهایی است. انیمه بسکتبال کوروکو «Kuroko No Basket» اثری است که امروز به سراغش خواهیم رفت. البته در میان انیمه‌های ورزشی، انیمه Slam Dunk نیز از ارزش معنوی بالایی برخوردار است اما به دلیل قدیمی بودن، آن چنان باب میل مخاطبان امروزی نیست. البته این صحبت من بدین معنا نیست که بسکتبال کوروکو اثری ناقص و بی‌کیفیت است. انیمه بسکتبال کوروکو برگرفته از مانگایی به همین نام است که در سال 2008 توسط تاداتوشی فوجیماکی نوشته شده است. چهار سال پس از شروع انتشار مانگا بسکتبال کوروکو، کمپانی پروداکشن آی‌جی (Production I.G) انیمه این مانگا را به نویسندگی نوبورو تاکاگی و کارگردانی شونسوکه تادا روی شبکه‌های تلویزیون پخش کرد.

یکی از مواردی که در انیمه‌ها رعایت‌اش از مهم‌ترین فاکتورها است، نحوه شروع و به‌تصویر کشیدن داستان است. درابتدا یک تیتراژ آغازین نمایش داده شده که گوینده در مورد یک نسل طلایی بسکتبال مدرسه‌ای صحبت می‌کند؛ پنج دانش آموز راهنمایی مدرسه‌ای به‌نام تکو که آن‌ها را نسل جادوگران می‌نامند. اشخاصی که از مهارت بسیار بالایی در بسکتبال برخوردار بودند و هیچ شخصی جلودار این افراد شگفت‌انگیز نیست. اما در میان این پنج شخص، یک بازیکن دیگر نیز حضور داشت که به The Phantom 6th Man (در بسکتبال به شخصی 6th Man گفته می‌شود که بیشتر از سایر بازیکنان ذخیره به میدان آمده و در مواقع کلیدی از وی به عنوان یک مهره مهم استفاده می‌شود) معروف بود. با همین اطلاعات شاهد آغاز سال تحصیلی جدید و ثبت نام دانش آموزان جدید دبیرستان سیرین (Seiring) در رشته‌های ورزشی متفاوت هستیم که ناگهان اتفاقاتی عجیب رخ می‌دهد. اول اینکه پسری قد کوتاه و کتاب به‌دست را می‌بینیم که در حال قدم زدن بوده و هیچکس متوجه حضورش در محیط نمی‌شود! دومین مورد پسری قد بلند و خوش فرم است که اعضای تیم سیرین با دیدنش مات و مبهوت می‌مانند. شروع انیمه در کنار هیجانی بودن‌اش مرموز هم است که نویسنده و تیم ساخت از این طریق اولین قدم را در راستای جذاب کردن انیمه بر می‌دارند.

یکی از مهم‌ترین سوال‌هایی که در اپیزودهای ابتدایی انیمه بسکتبال کوروکو به‌وجود می‌آید، این است که نسل طلایی که حال وارد اولین سال دبیرستان خود شده‌اند، چگونه اوضاع خود را سپری می‌کنند؟ رفته رفته این دید به‌وجود می‌آید که این اشخاص در زمان جدایی‌شان یک قول به یکدیگر داده و حال در دبیرستان و مسابقات ملی باید به آن عمل کنند. یکی دیگر از مواردی که در بای‌های ورزشی شاهد آن هستیم و باید به‌درستی به آن پرداخته شود، مساله شخصیت پردازی است. انیمه‌های ورزشی دارای شخصیت‌های مثبت و منفی نیستند اما همه به چشم رقیب بوده و نوع رفتار، حرکات و کارهای آن‌ها می‌بایست به شکلی باشد که به مخاطب اجازه داده نشود که تنها به سمت یک شخص یا تیم گرایش داشته باشد. نمونه این مورد در انیمیشن ژاپنی کاپیتان سوباسا به وضوح دیده می‌شد و حال در انیمه بسکتبال کوروکو نیز شاهد این مورد هستیم. جدای از بازیکنان شگفت انگیز نسل جادوگران، سایر هم‌تیمی‌هایشان نیز از گیرایی بالایی برخوردار بوده و بازی کردن و رفتارشان شما را جذب خود می‌کند. زمانی که پای هیجان در بازی‌های ورزشی به وسط می‌آید، دو مورد خیلی مهم باید رعایت شود. اول قدرت‌های بازیکنان است. هر بازیکن به واسطه مهارت‌های خود در بازی و زمین مسابقه باید مخاطب را سرگرم کند و از طرفی موسیقی و ضرب آهنگ باید به‌نحوی باشد که بیننده به شور و هیجان افتاده و هیجان‌زده شود. در انیمه بسکتبال کوروکو موسیقی مهم‌ترین رکن است و به‌خوبی هرچه تمام‌تر به آن پرداخته شده و در صحنه‌های احساسی و مهم و حیاتی شاهد بهترین ضرب آهنگ‌ها و موسیقی‌ هستیم. یکی دیگر از مواردی که در این انیمه ورزشی شاهدش هستیم، صحنه‌ها و روند تکراری است که بارها و بارها در جریان 75 قسمت تکرار می‌شود اما پرداخت درست و مناسب به این روند، موردی است که یکنواختی را از Kuroko No Basket دور کرده است.

درانتها انیمه بسکتبال کوروکو جدای از مانگا، چهار فیلم مرتبط با داستان اصلی دارد که مهم‌ترینش، آخرین فیلمی است که منتشر شده و Kuroko No Basket: The Last Game نام دارد که داستان انیمه را به کل پایان می‌دهد. همچنین خواندن رمان این سری نیز خالی از لطف نیست.