این مترجم و منتقد ادبی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: من فکر می‌کنم ادبیات کودک و نوجوان ما از نیمه دهه 70 به صورت جدی‌تر مورد توجه قرار گرفته و از نظر کمی و کیفی به وضعیت قابل قبولی رسیده است به گونه‌ای که امروز تعداد نویسندگان توانمند این حوزه بیش از انگشتان دو دست است اما در گذشته تنها چهره شاخص این حوزه هوشنگ مرادی کرمانی بود.
او افزود: در این مدت ما توانستیم چهره‌هایی همچون فرهاد حسن‌زاده را در کنار چهره‌هایی که قبل از این مطرح بودند مانند هوشنگ مرادی کرمانی و احمدرضا احمدی به جهانیان معرفی کنیم. من نگاه مثبتی نسبت به پرونده فرهاد حسن‌زاده برای قرار گرفتن در لیست برترین‌های جایزه اندرسن دارم. البته خانم توران میرهادی نیز از طریق شورا اسمش برای دریافت جایزه آسترید لیندگرن 2017 معرفی شد.
اقبال‌زاده تاکید کرد: ادبیات بعد از انقلاب تا سال 67 به شدت متاثر از دو پدیده انقلاب و جنگ بود و ادبیات کودک نیز از این قاعده مستثنی نبود. انقلاب نوعی هیجان و شور را ایجاب می‌کرد که البته طبیعی بود. در آن زمان ذهن‌ها و قلم‌ها حول انقلاب می‌چرخیدند. هنوز زمان زیادی نگذشته بود که جنگ درگرفت و شور انقلابی در کنار جنگ به فرهنگ ملی ما متشکل از اقوامی چون کرد، بلوچ، لر، فارس و غیره، در کنار مذاهبی همچون اسلام، مسیحیت، زرتشت و... شکل داد. البته درباره جنگ باید گفت بعد حماسی آن به شدت بر بعد تراژیک آن می‌چربید و دستگاه‌های دولتی و ادبیات رسمی ما از پرداختن به بعد تراژیک آن منع می‌شدند.
این منتقد تصریح کرد: ادبیات کودک و نوجوان ما در این شرایط بیشتر به وجه حماسی جنگ می‌پرداخت و کمتر با ذهن و زبان و عواطف کودکانه عجین بود. در این مرحله به شدت فقر نگاه تخصصی و نظری در حوزه ادبیات کودک به چشم می‌خورد. اگرچه پیش از انقلاب «شورای کتاب کودک» و «کانون پرورش فکر کودکان و نوجوانان» به این مباحث می‌پرداختند اما بعد از انقلاب با کنار گذاشتن نویسندگان تراز اول این گروه سنی و بعد از آن وقوع جنگ وجهه «فقر نظری» بیشتر نمایان شد. اما خوشبختانه شاید با حضور و تاثیر غیرمستقیم شورای کتاب کودک افراد علاقه‌مند به مباحث نظری ادبیات کودکان از میان شاعران و نویسندگان توانمند این حوزه همچون قیصر امین‌پور قد علم کردند و به جبران کاستی‌ها پرداختند. به گونه‌ای که بعد از مدت زمانی ما شاهد یک جهش روبه جلو در حوزه ادبیات کودک و نوجوان بودیم؛ چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی. البته برای رسیدن به نقطه آرمانی باید همچنان منتظر بود و تلاش کرد.
