محققان از جزئیات طرح ایجاد پایگاه در مریخ می گویند

محققان موسسه پلی تکنیک فدرال لوزان طرح گام به گام برای سفر به مریخ و سکونت طولانی مدت انسان ها را ارائه کرده اند.

بر اساس این طرح پیشنهادهایی برای استقرار تجهیزاتی در قطب مریخ تشریح شده که پس از مدتی می تواند سیاره سرخ را به محل سکونت طولانی مدت انسان ها بدل کند. بسیاری از طرح هایی که پیش از این مطرح شده بود تنها راهکارهایی برای اقامت کوتاه مدت در سیاره سرخ را ارائه می کرد.

از آنجایی که وجود آب یکی از موارد حیاتی برای حضور انسان ها است محققان قطب های مریخ را به عنوان بهترین مکان ها برای استقرار پایگاه در نظر گرفته اند. این پایگاه ها می توانند برای چندین نسل انسانی قابل استفاده باشند.

برنامه ای که برای این منظور تهیه شده اشاره به 20 سال آتی برای سفر فضانوردان به سیاره دارد. بر این اساس سناریوی محققان طرح سفر 6 فضانورد به قطب شمال مریخ را پیشنهاد می کند که می تواند در فصل تابستان در این نیم کره اجرا شود. در این صورت فضانوردان می توانند از 288 روز با روشنایی مداوم بهره ببرند تا پیش از بازگشت به زمین مراحل مقدماتی پروژه را به اتمام برسانند.

البته شاید بتوان مراحل اولیه پروژه را با استفاده از ربات ها به جای انسان ها انجام داد تا این ماشین ها اولین تأسیسات برای اقامت انسان ها را بنا کنند و در عین حال به دنبال منابع طبیعی بگردند. در این صورت اندازه محموله ارسالی به مریخ کاهش خواهد یافت. پیش بینی شده که هر محموله ای که روی مریخ فرود می آید جرمی 110 تنی داشته باشد.

انتفال تجهیزات از مدار مریخ به سطح و ترک سیاره برای مأموریت انتقال بعدی

بر اساس طرح محققان هر پایگاه از 3 ماژول تشکیل خواهد شد که شامل یک هسته مرکزی، کپسول ها و سازه های گنبدی شکل هستند. ابعاد 12 در 5 متری هسته مرکزی حداقل فضای مورد نیاز برای زندگی را فراهم می کند و کپسول ها به عنوان محفظه های محبوس کننده هوا به کار می روند.

مهمترین قسمت، سازه گنبدی است که می تواند از پارچه های پلی اتیلنی ساخته و با 3 متر یخ پوشیده شود. این سازه می تواند به از فضانوردان در برابر تشعشعات و شهاب سنگ های ریز به خوبی محافظت کند.

اما یکی از پیشنهادهای جالب در این طرح به راکت انتقال دهنده به سطح سیاره باز می گردد. این دستگاه مشابه با همان نمونه ای است که در مارس 2012 برای قرار دادن کاوشگر کنجکاوی روی سطح مریخ به کار رفته بود. این بخش می تواند در مأموریت ارسال دوم از زمین به سمت مریخ در مدار سیاره قرار گیرد و برای رساندن تجهیزات از فضاپیمای بین سیاره ای به سطح مریخ به کار برود. انتقال دهنده مورد بحث می تواند تا 6 مأموریت را انجام دهد.

انتقال دهنده تجهیزات از مدار مریخ به سطح سیاره در حال حمل محموله

در نهایت پس از راه اندازی امکان اجرای اولین مأموریت پس از 9 ماه فراهم می شود. با این حال اشاره شده که تمام این برنامه ریزی ها در صورتی است که منابع آب، دی اکسید کربن، سیلیکون، آهن، آلومینیوم و گوگرد امکان استخراج از سطح یخ زده، هوا و خاک این سیاره را داشته باشند. در این صورت پایگاه می تواند به صورت خودمختار برای مدتی طولانی قابل استفاده باشد. البته تمامی فناوری های مورد نیاز پیش از استفاده نهایی باید آزمایش شوند. محققان افزوده اند:

«ما نیاز داریم مأموریت های اولیه ای را اجرا کنیم تا همه چیز را برای اولین بار امتحان کنیم. هر چه مأموریت اولیه سنجیده تر انجام شود سریعتر می توانیم کارها را پیش ببریم و مهاجرت را عملی کنیم».