Chocolat: وسوسه شکلات، شهری را به هم می‌ریزد.

«شکلات» Chocolat، سؤال مهمی را مطرح می‌کند: آیا لذت‌های کوچک که در اینجا شکلات نمادی از آن است، می‌تواند در جامعه‌ای کوچک و متعصب جایی داشته باشد؟
کارگردان این فیلم، لاسه هالستروم Lasse Hallstrom، به توانایی‌هایش برای ساخت فیلمی قوی ایمان دارد و به‌خوبی نیز از پس آن برآمده است. فیلم مثل شیرکاکائو است: فیلمی مستقل و درام برای آدم‌هایی که علاقه‌ای به فیلم‌های این‌چنینی ندارند.
عنوان فیلم می‌توانست «حمله بی‌خانمان‌ها» Invasion of the Mole People نیز باشد، چراکه این فیلم، داستان متخصص شکلاتی به نام ویانه Vianne با بازی ژولیت بینوش Juliette Binoche، در دهه 50 را روایت می‌کند که ترکیب جدید شکلات خود با مقداری فلفل قرمز را به شهر کوچکی در فرانسه آورده است. او به همراه دخترش آنوک Anouk (ویکتور تیویزول Victorie Thivisol) مغازه‌ شکلات کوچکی راه می‌اندازند و بوهای و مزه‌های شیرین و جذابی را با خود به شهر می‌آوردند.
آمدن او به شهر و باز کردن مغازه‌اش، با دوره روزه‌داری همراه است. شهردار شهر، کومته د ریناد Comte De Reynaud (با بازی آلفرد مولینا Alfred Molina) همه شهر را اداره می‌کند تا حدی که گاهی به کشیش شهر، پدر هنری (هیو اوکانر Hugh O’Conor) در مورد نحوه درست موعظه کردن نیز نکاتی را گوشزد می‌کند. ازنظر او انجام هر کاری که به‌دوراز پرهیزگاری در طول این چند روز، گناه است. از این حقیقت که ویانه مادری مجرد است و بدون ازدواج قانونی دختری دارد، نیز برای بد جلوه دادن او میان مردم استفاده می‌شود.ویانه شم شکلاتی دارد، یعنی به‌محض آشنایی با آدمی جدید می‌تواند حدس بزند که چطور شکلاتی را دوست دارد. البته همه به‌جز کولی‌ای به نام روکس Roux با بازی جانی دپ Johnny Depp. شهردار که با طرز زندگی ویانه و روکس مخالف است، هردوی آن‌ها را انسان‌هایی گناهکار می‌داند.
آن دو رابطه‌ای آرام و بدون قیدو‌بندی را آغاز می‌کنند. ویانه با رفتارهای خوبش مانند جواهری در شهر می‌درخشد. بااین‌وجود مذهبی و معتقد بودن نیز در این فیلم نکته‌ای منفی نشان داده نشده است. مولینا در نقش شهردار، با بازی عالی خود نمادی از این قشر از جامعه است.
با همه این‌ها، پس از تمام شدن فیلم است که می‌فهمید فیلم تأثیر زیادی بر شما نگذاشته است. حس اضطراب فانتزی که آقای هالستروم در فیلم «زندگی من مانند یک سگ» My Life as a Dog به‌کاربرده بود، به‌آرامی به دل بیننده می‌نشست و یا اثر آن آشفتگی و پریشانی «قوانین خانه سایدر» Cider House Rules پس از تماشای آن با بیننده می‌ماند؛ اما در این فیلم این تقابل آن‌قدر جدی به نظر نمی‌رسد. با این‌که ویانه و آنوک به خاطر متفاوت بودن در آن شهر کوچک اذیت می‌شوند، اما درواقع زندگی خیلی سختی ندارند. واقعاً به‌جز جامعه دندان‌پزشکان آمریکا، چه کسی ممکن است با شکلات مشکل داشته باشد؟
بازیگران «شکلات» به‌خوبی افراد این جامعه بسته را به تصویر کشیده‌اند. ویانه و آنوک با شنل‌های قرمز به شهر می‌آیند که خود نشانی از دردسر دارد (بعدتر مشخص می‌شود که آن دو از نواده‌های زنی لاتین هستند که طعم جذاب شکلات را کشف کرد). مادل آدل Audel (با بازی درخشان لزلی کارون Leslie Caron)، پس از کشته شدن همسرش در جنگ جهانی اول، هنوز لباس سیاه به تن دارد. آرمانده ویزین Armande Voizin (جودی دنچ Judi Dench) که مغازه را به ویانه اجاره می‌دهد، از او خوشش نمی‌آید تا این‌که ویانه به او شکلات تعارف می‌کند و اخلاق خوب ویانه و حال و هوای جالب مغازه کوچکش، باعث می‌شود که آرمانده سرسختی‌اش را کنار می‌گذارد.
اگر ویانه می‌فهمید که با باز کردن مغازه‌اش مصرف شکر همه ساکنان و احتمال ابتلای آن‌ها به بیماری قند را چقدر بالا می‌برد، جنبه طنز «شکلات» بیشتر می‌شد. ویانه با راه و روش خود سعی می‌کند به حل مشکلات هرکسی که می‌شناسد، کمک کند. چراکه معمولاً کسانی که زیاد شکلات می‌خورند، برای فرار از مشکلی به آن پناه برده‌اند. این مردم کسانی هستند که به کمک و همدلی نیاز دارند و با وجود ویانه در زندگی‌شان، راحت‌تر از پس مشکلاتشان برمی‌آیند.
با این‌که داستان فیلم در فرانسه اتفاق می‌افتد، بسیاری از بازیگرها، با لهجه فرانسوی انگلیسی صحبت می‌کنند. هالستروم بازیگران مناسبی برای فیلمش انتخاب کرده است، کری آنه ماس Carrie- Anne Moss در نقشی زنی بیوه که با غم خود دست‌وپنجه نرم می‌کند، بازی تأثیرگذاری از خود به نمایش گذاشته است. جانی دپ نیز در نقش این مرد کولی زرنگ و آرام، در یکی از بهترین نقش‌های خود ظاهر شده است.
دیدن بینوش و لنا اولین Lena Olin در نقش‌هایی برعکس فیلم «سبکی تحمل‌ناپذیر هستی» The Unbrearable Lightness of Being، در کنار هم جالب است. این بار اولین در نقش زنی بازی می‌کند که زندگی بدون عشقی با همسرش، با بازی پیتر استورماره Peter Stormare را تحمل می‌کند.
هیچ فیلمی با موضوع خوراکی، بهتر از شکلات نمی‌توانست مناسب اکران در سینماها باشد (مگر فیلمی به نام «پاپ‌کرن» Popcorn ساخته شود). اگر خوش‌شانس باشیم، شاید روزی لوید کافمن Lloyd Kaufman، استاد ساختن فیلم‌هایی با بودجه کم، فیلم بعدی «شکلات» را با عنوان «ناچو»، بسازد.
دیدن این فیلم را در نماوا از دست ندهید. نظر خود را راجع به این فیلم دیدنی برای ما بنویسید.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.