به گزارش "ورزش سه، به نقل از مارکا، پس از گذشت چهار هفته از لالیگا، بارسلونا صدرنشین است و بی شک این یک اتفاق مثبت برای آبی و اناری ها محسوب می شود اما پیروزی بر سوسیداد در کنار نکات مثبتش، پالس هایی نگران کننده ای نیز با خود داشت.
والورده تیمش را بدون بوسکتس و کوتینیو به زمین فرستاد و بارسا نیمه اول را با یک گل در کیسه به رختکن رفت. در نیمه دوم، کوتینیو وارد زمین شد و به عنوان یک وینگر چپ با حرکات ویرانگرش به سمت مرکز خط دفاعی سوسیداد، توانست به گردش بهتر توپ کمک کرده و همچنین فضاهای خالی بیشتری را در اختیار مهاجمان قرار دهد. بدون شک ورود کوتینیو روند بازی را به سود بارسا تغییر داد و او یکی از مهمترین دلایل بازگشت بارسا بود.
پس از کوتینیو، می توان به عثمان دمبله و سوارز اشاره کرد که در هفته های اخیر اوج گرفته اند. سوارز گل تساوی را به سوسیداد زد و دمبله نیز گل پیروزی بخش را. دمبله در این فصل تاکنون 4 گل برای بارسا به ثمر رسانده و سوارز نیز پس از دبل برابر اوئسکا، حالا تعداد گل هایش را به سه رسانده است.
نمی توان از پیروزی بارسا بر سوسیداد گفت و از تراشتگن حرف نزد. بی شک اگر سیوهای فوق العاده گلر آلمانی نبود، بارسا نمی توانست آنوئتا را با پیروزی ترک کند.
والورده به مربی ای مشهور است که علاقه چندانی به سیستم چرخشی ندارد و تغییرات در ترکیب اصلی بارسا به ندرت اتفاق می افتد. اما نگران کننده اینجاست که هرگاه چنین تغییراتی را شاهد هستیم، بارسلونا به وضوح از ریتم همیشگی خود فاصله می گیرد.
برای مثال نلسون سمدو که برابر سوسیداد جانشین سرجی روبرتو شده بود، تنها یک نیمه در زمین حاضر بود. هر دو باری که او از ابتدا در ترکیب قرار گرفته، نتوانسته بیشتر از 45 دقیقه دوام بیاورد.
می توان به ویدال هم اشاره کرد. هافبکی که با حرف و حدیث های بسیار در تابستان جذب شد ولی هرگاه در چهار بازی گذشته وارد زمین شده، بارسا اغلب، کنترل توپ و میدان را از دست داده و به تجمع بازیکنان حریف در زمین بارسلونا کمک کرده است. خریدهای بارسلونا تا به اینجا نتوانسته اند خودی نشان دهند.
در واقع بارسا زمانی توانست شکست را جبران کند که والورده، بوسکتس و کوتینیو را وارد زمین کرد و بلوگرانا صاحب ترکیب یازده نفره طلایی خود شد.
