برای تابلوهای تهمینه میلانی طیفِ قیمت پیشنهاد دادم

به گزارش خبرنگار مهر، هفته ای که پشت سر گذاشتیم بیشتر تمرکز خبرها و صحبت های حوزه تجسمی درباره نمایشگاه نقاشی های تهمینه میلانی بود که به دلیل کیفیت پایین آثارش، کپی بودن برخی از آنها از آثار دیگران، قیمت های بالای تابلوها، کنسل شدن نمایشگاه و شکایت میلانی از گالری ایوان برای تعطیلی نمایشگاهش حاشیه های زیادی را ایجاد کرد. اما در این بین به میان آمدن نام مجید ملانوروزی مدیرکل سابق مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان کسی که قیمت گذاری آثار را برعهده داشت مساله را وارد فاز دیگری هم کرد که به همین منظور با ملانوروزی گفتگویی انجام دادیم.

مجید ملانوروزی کارشناس هنری درباره قیمت‌گذاری تابلوهای نقاشی تهمینه میلانی که در گالری ایوان حاشیه‌ساز شد، به خبرنگار مهر گفت: در حال حاضر من مسئولیت دولتی ندارم و می‌توانم هر فعالیتی انجام دهم. از طرف دیگر دلیلی ندارد پیشنهاد قیمت‌هایی که من اعلام کردم، روی آثار گذارده شود چون من مسئول قیمت‌گذاری اصناف نیستم.

وی با بیان اینکه از نقاش بودن تهمینه میلانی مطلع نبوده است، توضیح داد: چند روز قبل از برپایی نمایشگاه مربوطه، این هنرمند فیلمساز از من دعوت و درخواست کرد تا برای آثارش قیمت‌ پیشنهاد دهم من هم چون با بازار عرضه و تقاضا آشنایی دارم و چون قبلاً تجربه نشان داده که برای آثار هنری سوپراستارها میلیون‌ها تومان هم خرج می‌کنند و از طرف دیگر نمایشگاه عکس این هنرمند در سال 95 با رنج قیمتی 10 الی 15 میلیون تومان ارایه شده بود، قیمت‌گذاری را انجام و قیمت این آثار را از 10 الی 25 میلیون تومان پیشنهاد دادم. البته من برای تک تک تابلوها قیمت ندادم بلکه خیلی کلی این رنج قیمتی را اعلام کردم.

ملانوروزی با اشاره به اینکه قیمت گذاری آثار تهمینه میلانی براساس کیفیت نقاشی‌های او صورت نگرفته است، تاکید کرد: قیمت‌گذاری ها ارتباطی به نقاشی‌های تهمینه میلانی و هنر او ندارد و ارتباط مستقیم با شهرت او دارد و معمولاً نیز در دنیا این قانون حاکم است که آثار هنری با توجه به شهرت یک هنرمند به فروش می‌رسد برای مثال «محمدعلی کلی» 35 سال قبل یک تابلوی نقاشی را برای یونیسف به قیمت چندین هزار دلار فروخت و این در حالی بود که این ورزشکار شهرت داشت و نقاش نبود. اگر فیلمساز مطرح دیگری هم نمایشگاه نقاشی می‌گذاشت من با همین استدلال قیمت آثار او را تعیین می‌کردم.

وی افزود: به نظر من هر کسی آزاد است نمایشگاه آثار هنری خودش را برگزار کند و هر کسی نیز آزاد است این آثار را نقد کند. البته وقتی یک هنرمند مشهور آثارش را به نمایش می‌گذارد حتما عده‌ای مردم عادی که اهل گالری گردی نیستند برای اولین بار پایشان به گالری باز می‌شود که به نظر من از جنبه‌های مثبت این جریان است، اما از سویی دیگر ممکن است هنرمندان دیگر از این موضوع ناراحت شوند که چرا وقتی کارهای آنها فروش نمی‌رود، کارهای کسی که هنرمند تخصصی آن حوزه نیست باید فروش برود.

مدیرکل سابق مرکز هنرهای تجسمی خاطرنشان کرد: برگزاری نمایشگاه‌هایی مثل نمایشگاه آثار تهمینه میلانی حداقل این مزیت را دارد که درباره آنها بحث و گفتگو شود، اما تخریب، ناسزا و حتی تعطیلی گالری مواردی نیست که مطلوب باشد. هر منتقدی می‌تواند در مورد آثار یک سلبریتی، نقاش غیرحرفه‌ای یا نقاش خودآموخته صحبت کند و بحث های حول این موضوع حتما به نشاط جامعه هنری کمک می کند.

وی درباره کپی بودن برخی آثار تهمینه میلانی بیان کرد: کپی کردن آثار هنری از نظر من توجیهی ندارد و مطلبی که در هنر مهم است، خلاقیت است. وقتی نویسنده، شاعر یا فیلمسازی نقاشی می‌کشد خیلی دوست دارم آن را ببینم تا از قوه خیال و خلاقیت او مطلع شوم، برای مثال دوست داشتم بدانم احمد شاملو چطور نقاشی می‌کشد و به چه فضایی فکر می‌کند.

ملانوروزی در پاسخ به اینکه آیا گالری ایوان حق دارد نمایشگاه تهمینه میلانی را به دلیل کپی بودن آثار تعطیل کند، به مهر گفت: در این مورد بله، می‌توان حق را به گالری داد که نمایشگاه را تعطیل کند، اما اگر موج رسانه‌ای سبب تعطیلی یک نمایشگاه شود، مناسب نیست. معمولاً در دنیا یک گالری، قراردادهای درازمدت با هنرمندان خود می بندد و همه نوع امتیاز و خدمات به آنها می‌دهد و مسیر طولانی را با آنها طی می‌کند و حتی در سودهای هنرمندان نیز سهیم می‌شود.

وی ادامه داد: من با تعطیلی نمایشگاه مخالفم، چراکه گالری می‌توانست بدون تعطیلی از آثار کپی نمایشگاه اعلام برائت کند.

ملانوروزی در پایان گفت: به نظر من جامعه و به ویژه جامعه هنری از بسیاری موضوعات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی عصبانی است و به دور از این موضوعات می‌تواند در جو آرامی با مسایل به صورت دقیق برخورد کند، همانطور که شما بعد از مدت زمانی در فضای رسانه‌ای با آن برخورد کرده‌اید.