به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی خبرگزاری میزان؛ بر اساس ماده 1107 قانون مدنی، نفقه عبارت از همه نیاز‌های متعارف و متناسب با وضعیت زوجه از قبیل: مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل و هزینه‌های درمانی و بهداشتی و خادم در صورت عادت یا احتیاج به واسطه نقصان یا مرض است؛ و اگر زوج از تهیه نفقه، که بخشی از آن اثاث منزل است، با وجود استطاعت مالی طفره برود، مجازات کیفری برایش در نظر گرفته شده است.
برابر ماده 53 قانون حمایت خانواده، هرکس با داشتن استطاعت مالی نفقه زوجه خود را در صورت تمکین ندهد یا از تادیه نفقه سایر افراد واجب‌النفقه امتناع کند، به حبس تعزیری درجه 6 محکوم می‌شود لذا زوج حق ندارد زوجه را مجبور به آوردن جهیزیه کند.
به گزارش حمایت به همین دلیل است که زوجه می‌تواند هر وقت بخواهد جهیزیه خود را مسترد کند و اگر با ممانعت زوج مواجه شد، با طرح دادخواستی تحت عنوان استرداد جهیزیه، این امر میسر خواهد بود.
برابر ماده 1118 قانون مدنی، زوجه مستقلاً می‌تواند در دارایی خود هر تصرفی را که می‌خواهد انجام دهد؛ بنابراین تهیه وسایل زندگی طبق ماده 1107 قانون مدنی در شمول نفقه قرار دارد و بر عهده زوج است و برای زوجه در این مورد هیچ تکلیف شرعی و قانونی وجود ندارد.
