عباس چمنیان در این باره به خبرنگار "ورزش سه"، می‌گوید: زمانی که بازیکنان آماده می شدند که برای گرم کردن وارد استادیوم شوند با انبوه تماشاگران روی سکوها مواجه شدند. 10 هزار نفر که پیش از بازی یکصدا تیم ملی اندونزی را تشویق می کردند و این تشویق تا لحظه سوت زدن داور ادامه داشت. برخی از این تماشاگران هم لباس بالا تنه نداشتند. این که برخی از روزنامه ها و سایت ها تحلیل کردند که این تماشاگران زن بودند و پوشش نامناسب باعث شکست ایران شده بود و این تحلیل را مورد تمسخر گرفتند اصلا درست نیست. اولا که این تماشاگران مرد بودند. اندونزی کشور مسلمان است و اجازه نمی دهد تماشاگر زن با این پوشش در استادیوم حاضر شود. منظورم این بود که این حضور 10 هزار نفره بازیکنان ما را تحت تاثیر قرار داد و پیش از شروع بازی برای آنها استرس ایجاد کرد. طبیعی هم بود. تنها کاری که از دست من بر می آمد این بود که برای بازیکنان صحبت کنم تا از استرس از آنها دور شود. استرس یک مسئله درونی است و بازیکن آن را تجربه می کند و در آن لحظه خیلی از دست من کار برنمی آمد. بازیکنان ما بیشترین حضور تماشاگری که تجربه کرده بودند در بازی با چین بود که نزدیک به 1000 نفر در استادیوم بودند. از سویی تماشاگران چینی تنها در زمان ایجاد حمله سر و صدا می کنند اما تماشاگران اندونزی از شروع بازی تا آخر لحظه ای آرام و قرار نداشتند.
سرمربی تیم ملی نوجوانان ادامه داد: اصلا و ابدا منظورم این نیست که تماشاگران عامل باخت ما بودند. ما در بازی با اندونزی شایسته برد نبودیم. این را بر اساس داده های کنفدراسیون فوتبال می گویم. برای هر بازی 17 صفحه آنالیز در اختیار ما قرار گرفت. بر این اساس ما در بازی با هند باید با اختلاف 3 گل پیروز می شدیم. متاسفانه توپ ما به تیر دروازه خورد و حتی از روی نقطه پنالتی هم نتوانستیم به گل برسیم. حتما تیم از نظر فنی ایراداتی داشت. در غیر اینصورت ما نباید به اندونزی می باختیم.
ما ایرادات را در بازی با اندونزی دیدیم و در بازی با هند و حتی ویتنام حتی تغییراتی در شرایط بازی ایجاد کردیم که این موجب شد در بازی با هند به نسبت بازی با اندونزی و در بازی با ویتنام به نسبت دیدار با هند بهتر شویم.
یکی از دلایل ناکامی هم شرایط آب و هوایی محل برگزاری بازی بود. ما نتوانستیم پیش از بازی ها شبیه سازی کنیم. در داخل این امکان برای ما وجود نداشت. اگر به کیش می رفتیم آب و هوا گرم بود و شاید بهتر بود که به کشوری چون ایتالیا سفر می کردیم که مشکلات ارزی این اجازه را به ما نمی داد. بعضی از تحلیل ها این طور است که می گویند تیم از نظر بدنی مشکل داشت که اصلا این طور نبود. در بازی با اندونزی 17 بار بازی از سوی بازیکنان تیم حریف به خاطر گرفتگی عضله بازیکنان متوقف شد در حالی که شاید 8 بار آن تمارض بود اما 9 صحنه دیگر بازی با دلیل واقعی متوقف شد. حتی سه تعویض تیم حریف هم بر همین اساس بود. بنابراین نمی توان مشکل بدنی را عامل ناکامی تیم ملی نوجوانان در جام ملتها بر شمرد. این مشکل برای عراق قهرمان دوره قبل هم وجود داشت. آنها به زحمت افغانستان را با نتیجه دو بر یک بردند ولی در نهایت حذف شدند. این طور می خواهیم بگویم شرایط آب و هوایی کشور میزبان به ضرر کشورهای غرب آسیا بود.
عباس چمنیان حرف هایش را این چنین ادامه داد: مربی ای هستم که در زمان موفقیت مغرور نمی شوم و می گویم در این برهه از زمان باید اشکالات تیم را دید و از سویی وقتی ناکام می شوم اینقدر مایوس نخواهم شد که نقاط قوت تیم را نبینم. زمانی که ما در جام ملت ها نایب قهرمان شدیم و در جام جهانی هم به جمع 8 تیم برتر بازی ها پیوستیم به فدراسیون فوتبال پیشنهاد دادیم سمینار با حضور مربیان صاحب نام برگزار شود و در این سمینار در خصوص اشکالات تیم ما صحبت شود. من شک نداشتم تیم با وجود کسب نایب قهرمانی در جام ملت ها و حتی حضور در جمع 8 تیم برتر جهان اشکالاتی دارد اما این سمینار برگزار نشد. الان هم پیشنهاد من این است به جای نقدهایی که هیچ کمکی نمی تواند به تیم ملی بکند نشستی را برگزار کنیم و در این نشست ها ابتدا داده های کنفدراسیون فوتبال آسیا که برای هر بازی 17 صفحه است، مورد واکاوی قرار گیرد و بعد تیم ملی نوجوانان را نقد کنیم و من حتما از نقطه نظرات فنی استفاده خواهم کرد.
ما پیش از حضور در جام ملت ها 11 بازی دوستانه داشتیم که تنها سه بازی در تورنمنت بود. ما نیاز داشتیم در تورنمنت های بیشتری حاضر شویم تا شبیه سازی شود. برنامه ما این بود در تورنمنت قزاقستان که 8 تیم حضور داشتند حاضر شویم که سفرما به دلیل مشکلات ارزی انجام نشد. حضور در این تورنمنت خیلی به ما کمک می کرد. چون بازی های جام ملت ها در مرحله گروهی شبیه تورنمنت است و تیم بعد از برگزاری سه بازی سرنوشت خود را پیدا خواهد کرد.
سرمربی تیم ملی نوجوانان در مورد احتمال تبانی در بازی اندونزی و هند گفت: من فیلم این بازی را دوبار نگاه کردم. این دو تیم اصلا تلاشی برای ارایه بازی جوانمردانه نداشتند اما من نمی توانم به صراحت بگویم این دو تیم تبانی کردند. در جام جهانی تیم ما بعد از شکست تیم ملی آلمان در مصاف با کاستاریکا هم با همه قوا حاضر شد و کاستاریکا را شکست داد. در حالی که ما می توانستیم در این بازی با تیم دوم حاضر شویم. اصلا نمی خواستیم جفایی در حق تیمی داشته باشیم.
عباس چمنیان در مورد آینده کاری خود گفت: من دو ماه دیگر با فدراسیون فوتبال قرارداد دارم. طبیعتا آن چیزی که به ما قوت قلب می دهد بازیکنانی هستند که انتخاب شده اند و در ادامه جذب تیم های دسته اولی و لیگ برتری می شوند. این نشان می دهد که ما راه خود را درست انتخاب کرده ایم و در پرورش بازیکن مسیر درستی را پیش گرفته ایم.
علاقمند هستم باز هم در این رده سنی کار کنم و هم چنان در تیم ملی باشم. اما حق انتخاب با فدراسیون فوتبال است و این فدراسیون فوتبال است که تصمیم می گیرد حضور ما می تواند در تیم ملی موثر باشد یا نه.
