در روز جهانی پادکست، همایشی درباره دغدغه‌های این فناوری نوین که عده زیادی آن را یک رسانه می‌نامند برگزار شد و در آن به پادکست به عنوان یک عامل اصلی و تاثیرگذار در رشد و اعتلای زبان فارسی در سطح وب تاکید شد. همچنین پادکسترهای موفقی در مراسم سخنرانی کردند و به علاقه‌مندان و فعالان این حوزه توصیه‌هایی کردند تا بتوانند پادکست بهتری بسازند و از آن کسب درآمد کنند.
پادکست سازی رسانه جدیدی است
«امیر حسین مددی» پادکست را رسانه‌ای می‌خواند که موارد مورد علاقه مشتری را در هر زمان که او بخواهد به وی اعطا می‌کند و مارکتی بسیار موفق‌آمیز را به همراه دارد. او بازیگران حوزه پادکست را دو بخش می‌داند که در یکی از آنها حالت RSS Feed دارد و فراتر از نرم افزار و پلتفرم می‌تواند در دنیا شنیده شود:
«امروزه پادکست از کتاب صوتی هم جلو زده و در دنیا شنونده‌های بیشتری نسبت به این نوع کتاب‌ها دارد. ترند رشد پادکست بسیار بالا رفته و امروزه برعکس اوایل دوران ظهور این رسانه، شنیدن آن عموما از طریق تبلت‌ها و دیوایس‌های هوشمند صورت می‌گیرد تا کامپیوتر‌های خانگی. بیشترین شنوندگان پادکست در حال حاضر 35 تا 54 ساله هستند و بعد از آن 18 تا 35 ساله‌ها پس تولید برنامه برای این قشر‌ها بهتر است و در ایران برخلاف آمار جامعه جهانی، نسبت شنوندگان مرد به زن 65 به 35 هست و شاید بد نباشد که پادکسترها، برنامه‌ای برای زنان بسازند و این مشتریان و شنوندگان را به سمت خود جذب کنند.»
او باور دارد که 3 درصد ابتدایی پادکست اگر جذاب باشد، ادامه آن هم شنیده می‌شود و در غیر این صورت احتمال شنیده نشدن پادکست بسیار بالاست.
محتوای پادکست از همه چیز مهم تر است
در ادامه «امین چیتگران» که سابقه طولانی در حوزه تولید پادکست دارد به مسائل مهمی درباره تولید پادکست اشاره کرد:
«پادکست به مکان و زمان تعلق ندارد و پادکست لزوما نباید در استودیو ضبط بشود، حتی در حین قدم زدن می‌توان یک پادکست رکورد کرد و باید یادمان نرود که در عین بی‌منطقی، یک منطق نهان در پادکست وجود دارد. پادکست مقید به یک سری اصول ساخت برنامه رادیویی نیست ولی هرچیزی را هم نمی‌توان پادکست نامید، شعرخوانی و کتابخوانی که این روزها بسیار مد شده به نظر من پادکست نیستند.»
تولید و نوشتن محتوای خوب و کامنت گرفتن از کارشناسان این حوزه از دیگر مسائلی بود که در این سمینار مطرح شد. «جادی میر میرانی» از فعالان حوزه وب و فناوری که چند سالیست در زمینه تولید پادکست نیز فعالیت دارد هم با تایید این موضوع، محتوای درست داشتن و مخاطب خود را پیدا کردن امری مهم دانست:
«از نظر من شعرخوانی هم پادکست سازی است، این بستگی دارد که آیا فرد می‌خواهد پادکستر حرفه‌ای شود و یا صرفا به عنوان موضوعی تفریحی و سرگرم کننده به این مقوله نگاه می‌کند. من شخصا زمان بندی دقیقی برای تولید پادکست‌هایم ندارم اما این موضوع را به دیگران توصیه نمی‌کنم و به نظرم بهتر است که یک برنامه مدون برای تولید پادکست در نظر گرفته شود. ایده گرفتن از آدمهای موثر در حوزه هم در برنامه‌ها می‌تواند بسیار مثمر ثمر باشد.»
«سیاوش عقدایی» قائم مقام رادیو جوان هم نیز پاسخ به پرسش مخاطب کیست؟ را اصلی‌ترین قدم در تولید پادکست می‌داند و می‌گوید که متاسفانه ایرانیان باور دارند که پادکست تولید غیرحرفه‌ای است و پس قواعد خاصی هم ندارد: «تکلیف جنس محتوا را روشن کنید، پادکست وقتی اسم و رسم پیدا کرد نمی‌توان در آن هرکاری کرد و هرچیزی را مطرح کرد.»
پادکسترهای موفق در این مراسم اعتقاد داشتند که باید خیلی گوش داد و خیلی خواند و خیلی دید، آنها این سه عنصر را عاملی قوی برای تقویت پادکست می‌دانستند و باور داشتند که ایده‌های مخاطبین را نباید از دست داد. آنها همچنین تاکید کردند که در تولید پادکست باید از دنیای واقعی دوری جست و جهانی‌تر و در ابعادی بزرگتر تفکر کرد.
پادکست مثل استارتاپ است
«امید اخوان» و «میثم زرگرپور»، دو برنامه ساز پادکست که فعالیت نسبتا موفقیت آمیزی در این حوزه دارند، درآمدزایی از طریق پادکست را امکان پذیر دانسته ولی تاکید داشتند که نباید این درآمد را از همان روزهای اول جستجو کرد و بعد از به اصطلاح گرفتن پادکست، محبوب شدن و پیدا کردن شنوندگان وفادار می‌توان به اسپانسر فکر کرد:
«عضویت پولی در پادکست در سراسر جهان در حال اجراست ولی این موضوع در ایران نمی‌تواند چندان موفق آمیز باشد چرا که مردم ما فعلا عادت به پرداخت هزینه برای دریافت چیزی مثل فایل ندارند. درآمدزایی از طریق پادکست در صورتی می‌تواند رخ دهد که پادکستی خوب و موفق تولید شود و بعد از محبوبیت آن، بتوان توجیهاتی برای اسپانسرها آورد و آنها را در تولید برنامه مشارکت داد. پادکست دقیقا مثل یک کسب و کار نوپا است و تمامی اصولی که برای رشد یک استارتاپ وجود دارد برای پیشرفت آن هم قابل اجراست.»
«امیرحسین ثقه‌الاسلامی» هم که جزو پادکسترهای ایرانی به شمار می‌رود اتفاقاتی چون تهاتر بین پادکست‌های معروف و بده بستان بین آنها را از مواردی می‌داند که می‌شود با آنها به پرسونال برندینگ یک پادکست کمک کرد و حتی کسب در آمد کرد. از نظر او نباید از پادکست‌های رقیب و قدرتمند حوزه و یا پادکست‌های تازه که افق بلندی پیش روی خود دارند غافل شد و می‌توان با آنها تجربه‌های خوبی کسب کرد: «پادکست باید تداوم داشته باشد و گاهنامه نباشد تا بتوان با آن درآمدزایی کرد و اسپانسر را مجاب به سرمایه‌گذاری کرد.»
