سرویس ورزش مشرق – از 5 اسفند ماه سال 1396 تاکنون بارها درباره اتفاقی که برای مدافع برزیلی استقلال رخ داد مطلب منتشر شد. برخورد آرمین سهرابیان با "لئاندرو پادوانی" بر سر تصاحب توپ که منجر به آسیب دیدگی مهره های گردن و شکستگی استخوان جمجمه سر مدافع برزیلی استقلال شد. ضایعه نخاعی که برای این بازیکن بوجود آمد در برخورد با هم تیمی اش نزدیک بود به فاجعه ای غم انگیز تبدیل شود ولی از بخت بلندِ پادو، ضایعه در حدی نبود که او را فلج کامل کند.
بستری شدن در اهواز به مدت 40 روز و سپس انتقال به تهران برای ادامه مداوا بخش دیگری از پروسه سخت بازگشت این بازیکن بود که باعث شد تا همسرش از برزیل و برادرش که در شرق آسیا فوتبال بازی می کرد به تهران بیایند و قید کار و زندگی شان را به خاطر شوهر و برادرشان بزنند.
ماه ها در خانه فیزیوتراپی می شد و در نهایت کم کم توانست با ویلچیر راهی کلینیک توانبخشی هلال احمر شود تا از امکانات مجهز آنجا بهره ببرد.
پادو در همه این روزها همواره از کم توجهی مسئولان باشگاه استقلال رنج می برد! از اینکه احوالش را نمی پرسند و توجه به او را در حد تهیه خانه و واریز کمی پول به حسابش برای خرید مایحتاج زندگی روزمره می دانند! هر زمان پادوانی ناراحتی و دلگیری اش را مطرح می کرد دو تن از مسئولان باشگاه با دوربین و عکاس به خانه اش می رفتند و عکسی به یادگار می گرفتند و تمام!
این اواخر هم که برای تهیه خانه اش به مشکل خورده بود و مالک آپارتمانش در محله سیدخندان حکم تخلیه (دوستانه) داشت که زودتر بلند شود ولی باشگاه خانه ای برایش تهیه نمی کرد.
در این میان و با این همه اتفاق، حول و حوش این مهمان برزیلی در کشورمان، عجیب بود که مستندسازان دست به دوربینِ وطنی که برای سوژه های کم یا باارزش سرودست می شکنند حتی یکبار هم سراغی از پادوانی نگرفتند!
-برنامه سازانی مثل برنامه "بدون تعارف" یا از این دست که سری به خانه یا دفتر مدیران و مسئولان می زنند چطور سوژه به این مهمی را ندیدند؟!
-رضا رشیدپور در حالا خورشید نمی دانست پادو چه وضعیتی دارد؟
وقتی با خانواده پادوانی حرف می زدیم متوجه شدیم قرار است با هماهنگی باشگاه استقلال یک گروه مستندساز برزیلی برای تهیه فیلمی از زندگی اش درباره اتفاقی که در اهواز برای او رخ داد به کشورمان سفر کنند. قرار است آنها برای تهیه این فیلم به ورزشگاه غدیر اهواز و بیمارستانی که آنجا بستری شد بروند و حتی با راننده آمبولانسی که 5 اسفند سال گذشته پادو را از استادیوم به بیمارستان رساند حرف بزنند و در ادامه به جزییات اتفاقاتی که برای این بازیکن رخ داده از زبان خودش، همسر و برادرش بپردازند.
اقدامی که قطعا تأثیرگذاری مهمی در روحیه این بازیکن خواهد داشت و حتی ممکن است او را در عین گمنامی بین دهها هزار بازیکن فوتبال در آن کشور، به یکی از فوتبالیستهای مطرح تبدیل کند که در خارج از کشور و در قاره ای دور، دچار مشکلی به این بزرگی شده است. هنوز از یاد نبرده ایم"اریک آبیدال" مدافع فرانسوی تیم بارسلونا را که با همین توجهات و ساخت برنامه های تلویزیونی توانست با "سرطان کبد" که جزو کشنده ترین بیماری های حال حاضر است بجنگد و حتی به میادین فوتبالی برگردد.
فیلمی که می شد به دست مستندسازان داخلی حتی در برنامه نود که بارها از اتفاقات پیرامونی فوتبال فیلم و گزارش های دیدنی تهیه کرده ساخته شود! ظاهرا این بار برزیلی های فیلمساز به مستندسازان وطنی لایی زدند تا شاید به خودمان بیاییم و بیش از پیش شعار "ایرانی مهمان نواز" را در بوق نکنیم.
بی گمان ساخت چنین فیلمی می تواند حس همدردی و کمک رسانی بسیاری از فوتبالدوستان داخلی و خارجی را برای تأمین مخارج درمان این بازیکن برانگیخته کرده و بخش عمده ای از مشکلات پیش روی پادوی و همسرش را برطرف کند. اقدامی پسندیده که نمونه های مشابه اش را در داخل بارها داشتیم ولی وقتی به یک مورد اینچنینی درباره یک "مهمان خارجی" رسیدیم به سادگی فراموشش کردیم!
به راستی ما ایرانی ها "مهمان نواز"یم؟
