اخیرا شرکت Oppo موبایلی طراحی کرده که 10 گیگابایت رم دارد. 10 گیگابایت حافظه رم واقعا رقم کمی نیست و به همین خاطر Oppo در طی این چند وقت، خیلی مورد توجه رسانه‌های حوزه تکنولوژی قرار گرفت.
اما در کل وقتی که می‌خوانیم فلان موبایل 10 گیگابایت حافظه رم دارد یک سوال کاملا به جا ذهنمان را درگیر خود می‌کند. اینکه آیا در حال حاضر موبایلی پیدا می‌شود که به این مقدار حافظه رم برای فعالیت‌های روزانه‌اش نیاز پیدا کند؟ در این متن به این سوال پاسخ می‌دهیم.
اندروید چطور از حافظه رم بهره می‌برد؟
پیش از شروع هر چیزی بیایید نگاه دقیقی به نحوه استفاده اندروید از حافظه رم بیندازیم. اگر با کامپیوترهای ویندوزی یا همان پی‌سی‌های خودمان آشنایی داشته باشید، حتما این را می‌دانید که هر چه حافظه رم خالی‌تر باشد سیستم عملکرد بهتری خواهد داشت.
اما در مورد اندروید این قضیه کاملا متفاوت است. در اصل اندروید سیستم عاملی است که بنای آن روی بستر لینوکس کرنل پایه گذاری شده. لینوکس کرنل نیز برای استفاده از رم قوانین و مقررات خاص خودش را دارد که تمام این اصول و مقررات را می‌توان در عبارت «یک رم خالی یک رم از دست رفته است» خلاصه کرد.
پس با این اوصاف می‌شود فهمید که اصلا نیازی نیست برای اجرای اپ‌های تازه رم اندروید را خالی کنید. در بیشتر ماشین‌های لینوکسی، رم اصلا چیزی نیست که بخواهید نگرانش باشید. البته این بدان معنا نیست که بگوییم حافظه رم هر چقدر باشد سیستم به مشکل نمی‌خورد.
به طور کلی اگر سیستم به اندازه کافی برای کارهایش رم در اختیار نداشته باشد، آن وقت مجبور می‌شود برخی اپ‌هایی که در پس زمینه در حال اجرا هستند را در زمانی نادرست ببندد و این جاست که سیستم دچار مشکل می‌شود.
این اتفاقی است که زمان انتشار اندروید آبنبات چوبی گریبان گیر بسیاری از موبایل‌های اندرویدی شد. اندروید آبنبات چوبی بر خلاف نسخه‌های پیشین این سیستم عامل بیش از اندازه از حافظه رم استفاده می‌کرد. متاسفانه اکثر موبایل‌های اندرویدی آن زمان نیز حداکثر 2 گیگابایت رم داشتند که این مقدار برای پردازش‌های اندروید آبنبات چوبی کم بود.
مثلا در آن زمان نمی‌توانستید یک برنامه مانند نقشه گوگل را اجرا کنید و در پس زمینه به آهنگ‌های مورد علاقه‌تان گوش دهید. افرادی که با اندروید آبنبات چوبی کار کرده‌اند می‌فهمند که در مورد چه چیزی صحبت می‌کنم. اکثر اوقات اپی که در پس زمینه اجرا می‌شد مورد غضب سیستم عامل قرار می‌گرفت و سریعا از کار می‌افتاد.
شاید الان نتوانید این موضوع را درک کنید، چراکه احتمالا الان موبایلی که در دست دارید یا اندرویدهای جدید را دریافت کرده یا حافظه رمش بالای 2 گیگابایت است. اما در آن زمان این موضوع یک مشکل اساسی برای اندروید آبنبات چوبی به حساب می‌آمد و تنها راه حل این بود که برند‌های توسعه دهنده موبایل آن زمان، از رم بیشتری روی دیوایس‌های خود استفاده کنند.
رم زیاد یا کم؛ مسئله این است
در زمانی که هنوز بسیاری از لپ‌تاپ‌ها با 4 یا 8 گیگابایت رم در مقابل پردازش‌های سنگین کمر خم نمی‌کنند، باید به این سوال پاسخ داد که آیا یک تلفن هوشمند واقعا چه نیازی به 10 گیگابایت رم دارد؟ این سوال یک پاسخ خیلی ساده دارد: هیچ موبایلی واقعا به 10 گیگابایت حافظه رم احتیاج ندارد.
داشتن 10 گیگابایت حافظه رم روی یک موبایل اصلا چیز بدی نیست اما همانطور که گفتم به طور احمقانه‌ای بلااستفاده خواهد بود. بگذارید خیالتان را راحت کنم. شاید در آینده امکان پذیر باشد اما الان اصلا راهی وجود ندارد که کسی بتواند این حجم از حافظه را پر کند.
در حال حاضر اگر یک تلفن هوشند به 4 یا نهایتا 6 گیگابایت رم دسترسی داشته باشد با هیچ مشکلی مواجه نخواهد شد. برای پردازش‌های فعلی موبایل‌ها واقعا 4 تا 6 گیگابایت رم کفایت می‌کند. حتی 8 گیگابایت رم نیز اضافی است و مطمئن باشید با این مقدار هیچ چیز خاصی عایدتان نمی‌شود.
گرچه قبول دارم که همیشه بیشتر بودن یک چیز خاص، بهتر از کمتر بودن آن است اما در این مورد باید بگویم بهتر است حین خرید کردن به اینکه یک موبایل چقدر حافظه رم دارد خیلی توجه نکنید. باور کنید در ازای اینکه مجبور می‌شوید پول بیشتری بپردازید چیز خاصی دریافت نخواهید کرد.
