تصاویری از ایران از لنز دوربین عکاس بلژیکی

کارناوال - مهسا محرابی : ایران را این بار از لنز دوربین یک عکاس بلژیکی، با نام پاسکال منرت ( Pascal Mannaerts ) ببینید.

ایران را این بار از لنز دوربین یک عکاس بلژیکی، با نام پاسکال منرت ( Pascal Mannaerts ) ببینید.

پاسکال که امروز در بروکسل زندگی می کند نزدیک به 10 سال است که سفر به دور دنیا و عکاسی را پیشه کرده است. او به کشورهای زیادی در اقصی نقاط دنیا از جمله، آمریکا، آسیا، آفریقا و شرق میانه سفر کرده است و لحظه های ناب سفرش را در قاب تصاویری زیبا به ثبت رسانده است.

او هدفش از عکاسی این است تا مردمان کشورهای مختلف و فرهنگ هایش را به جهانیان معرفی کند و همه را از زیبایی هایی که در دنیا وجود دارد آگاه سازد.

برای آشنایی با پاسکال همین بس که تصاویر او در نشریه ها و وب سایت های معتبری نظیر نشنال جئوگرافیک، بی بی سی، ژئو، گاردین و … منتشر شده اند و همچنین نمایشگاه های بسیاری هم در کشورهای مختلف برپا کرده است.

یکی از سفرهای او به مقصد ایران بود. بد نیست تا نظر او را در مورد ایران بدانید:

به دنبال سفری جالب هستید؛ پس باید به ایران سفر کنید. ایران شما را شگفت زده می کند؛ آنقدر زیبایی دارد که شاید با ارزش ترین و بهترین مقصد برای سفر روی زمین باشد. اگر می خواهید به جایی بروید که نه شرقی باشد و نه غربی، در عین حال عجیب و متحیر کننده هم باشد، همزمان امن هم باشد بدون شک باید ایران را ببینید. این را بدانید که عاشق ایران خواهید شد…

ایران، ملتی متشکل از قومیت های مختلف که تاریخ پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته و امروز پیشکش های فراوانی برای مسافرانش دارد؛ اگر تاریخ بخواهید شما را به سفری در زمان می برد و اگر طبیعت بخواهید شما را در رویایی بی انتها غرق خواهد کرد.

و اما مردمان ایران؛ مردمانی نجیب و دوست داشتنی که از هیچ کمکی مضایقه نمی کنند و هم صحبتی با آن ها لذتی بی مثال دارد.

ایران با آنچه که می گویند فرق دارد؛ تنها راه کشف این تفاوت دیدن از نزدیک است.

برای آنکه با ایران واقعی آشنا شوید تصاویر سفرم را با شما به اشتراک گذاشتم.

همراه پاسکال و کارناوال به ایران بیایید.

1) سفر به ابیانه

زیبایی های ابیانه تمامی ندارند؛ در این سفر زیبایی های زیادی را به تصویر کشیدم…

2) خیابان های ابیانه

امروز در ایران، به کسانی که در جریان انقلاب و جنگ ایران و عراق جان خود را از دست داده اند، شهید می گویند و برای زنده نگه داشتن نامشان، اسامی آن ها را روی کوچه و محله هایشان می گذراند؛ مثل این کوچه در ابیانه