به گزارش خبرنگار مهر، اولین نشست هماهنگی طراحان اسباب بازی در کمیته علمی چهارمین جشنواره ملی اسباب بازی با حضور آیدین مهدی‌زاده تهرانی، شادی عظیمی، ندا صحت، صمد خطیبی، محمد زارعی و علی شیرکرمی برگزار شد.
در این جلسه ضمن معرفی بخش‌های علمی اعم از کارگاه ها و نشست ها، جزئیات برنامه‌های کمیته علمی جشنواره به اطلاع جمعی از طراحان فعال صنعت اسباب بازی ایران و علاقه‌مندان این حوزه رسید.
در این نشست کمیته علمی جشنواره مهم‌ترین چالش‌های پیش روی طراحان اسباب‌بازی ایران را در قالب 5 سرفصل موضوعی مشخص، مطرح کرد. این 5 سرفصل به این شرح تعیین شد: اقتصاد طراحی و مسائل شغلی پیش روی طراحان اسباب بازی، برگزاری رویداد ایده بازار اسباب‌بازی، شناخت خلاهای ارتباطی طراحان با دیگر حوزه های صنعت اسباب‌بازی، لزوم تاسیس رشته طراحی اسباب بازی در دانشگاه‌ها و شاخص‌های تعریف حرفه طراح اسباب‌بازی.
شاخص‌های طراح اسباب‌بازی
شاخص‌های یک طراح، داشتن حداقل یک طرح ثبت شده در شورا، کسب مقام در جشنواره‌های بازی و اسباب بازی، داشتن ایده و تجربه در زمینه بازی و اسباب‌بازی، دانش و تجربه در حوزه کودک، تجربه موفق در طراحی محصول یا طراحی خدمت، داشتن طرح توجیه‌شده، مشارکت در جلسات و نشست‌های مرتبط، دارا بودن طرح (در سطوح مختلف) است.
ایده بازار اسباب‌بازی‌ها
از ایده‌های بازار اسباب‌بازی‌ها باید به نکاتی توجه داشت. که این موارد می‌توانند منتورینگ و هدایت ایده‌ها، ایده بازار در نهایت خروجی داشته باشد، اطلاع‌رسانی جامع (جذب طراح و تولیدکننده)، دسته‌بندی براساس موضوع (بردگیم، مهارتی، علمی)، آسیب‌شناسی طرح‌های منتخب دوره قبل، حمایت و جوایز در راستای اقدام به تولید، دسته‌بندی ایده‌ها و رعایت استانداردهای جهانی، تعامل طراح و تولیدکننده از مرحله اول ایده‌پردازی، نیازسنجی جامعه و جهت‌دهی، استانداردسازی انتخاب طرح‌ها، چارچوب اجرایی، طراحی ایده‌های موجود، داشتن چشم‌انداز، داوری براساس گروه سنی، دعوت از توزیع‌کنندگان، تدوین دفترچه راهنما برای شرکت‌کنندگان باشند.
خلاء‌های ارتباطی طراحان
البته طراحان از لحاظ ارتباطی ضعیف هستند و باید در این زمینه فعالیت‌هایی داشته باشند که برای گسترش ارتباطات خود باید، ایجاد بانک‌های اطلاعاتی در زمینه ایده و طرح‌های طراحان، نهادهای ارتباطی، عدم مشخص بودن منافع مادی و معنوی دو طرف، ارائه ضعیف ایده‌ها، عدم شناخت از فلسفه خود طراحی از سوی تولیدکننده، عدم وجود چارچوب و مقررات مشخص، تأسیس سایت طراحان، اعتمادسازی، تعامل طراح و تولید کننده از مراحل ابتدایی طرح، انجمن طراحان اسباب‌بازی، برگزاری نمایشگاه و همایش‌های پیوسته و مرتبط به یکدیگر، حذف ارتباط‌های عمودی، عدم وجود تیم متخصص (طراح، مهندس، مکانیک) در تیم تحقیق و توسعه شرکت‌های اسباب‌بازی، در نظر نگرفتن سلیقه بازار، عدم هماهنگی و همراهی بین تولیدکننده و توزیع‌کننده و همچنین تولیدکننده و طراح، را محیا سازند.
