به گزارش "ورزش سه"، تیم فوتبال استقلال خوزستان در یک هفته دو باخت سنگین در لیگ و جام حذفی تجربه کرد و به یکباره از فرم خوبی که داشت فاصله گرفت. اما این تیم جدا از بحث فنی، مشکلات بسیاری دارد که بازیکنان البته سعی داشته اند کمتر آن را رسانه ای کنند. احمد آل نعمه یکی از معدود باتجربه های استقلال در این باره گفت و گویی با ورزش سه انجام داده که آن را می خوانید:
این حاشیه ها را در نفت تهران هم ندیده بودم!
ما از اول فصل مشکلاتی داشتیم. تیم ما در مجموع یک تیم جوان است و نیاز به آرامش داشت. این آرامش اوایل فصل وجود داشت ولی هرچه زمان گذشت، حاشیه های ما روز به روز بیشتر می شد. از همان روز اول گفته بودم ما نیاز به حمایت از مسئولان استان و مدیریت باشگاه داریم. ولی متاسفانه از هفته اول تا کنون فقط یک بار ایشان را در تمرین دیده ایم. در چنین تیمی بازیکن با قرارداد کمی که دارد، دیگر نباید فکرش را روی مشکلات بگذارد. اما این تیم انقدر حاشیه دارد که من در هیچ تیمی ندیده بودم. در دو سالی که عضو تیم نفت با آن همه اتفاق بودم هم چنین چیزهایی را ندیدم.
قول های مدیریت باشگاه عملی نشده است
ما از طریق هواداران آرامش زیادی نداریم. به مدیریت هم گفتیم نیاز به پشتیبانی شما داریم. ایشان هم قول هایی داد که متاسفانه عملی نشد. برخی مشکلات را اگر بگویم در شان فوتبال ما نیست. فقط می خواهم به مردم خوزستان بگویم که این تیم مشکلات زیادی دارد و اگر این مسیر را ادامه بدهد، سهمیه فوتبال این استان کم خواهد شد و جوان هایی که اینجا مشغول هستند، ضرر می کنند.
به تمرین و جلسه آنالیز ما رحم نکردند
یک روز قبل از بازی با صنعت لیدرها به تمرین ما آمدند و درگیری با آقای پیری داشتند. بعد از آن تمرین ما نیمه تمام ماند و نتوانستیم ادامه دهیم. تیم خیلی مشکلات دارد و این اتفاقات برای تیمی که بازیکنان جوان زیاد داشته باشد، تاثیر گذار است و جمع کردنش سخت می شود. شاید ندانید ولی ما دو سه روز قبل از این اتفاقات هم در جلسه آنالیز چنین اتفاقی داشتیم. لیدرها در آن روز هم به جلسه ما آمدند و به هم ریختند و نیمه تمام گذاشتند.
3 ماه است یک دست لباس تمرین داریم!
از همه نوع مشکل که بگویم داریم. از نظر سخت افزاری و نرم افزاری می توانم بگویم این تیم در حد لیگ 2 است. ما بعضی اوقات آب خوردن نداریم. یک دست لباس تمرین به ما از قبل شروع تمرینات پیش فصل و دوران بدنسازی داده اند. هنوز با همان لباس ها داریم تمرین می کنیم! بازیکنان ما در هوای نسبتا سرد تبریز با پیراهن آستین کوتاه روی نیمکت نشسته بودند. تا قبل از این، هدف ما این بود که مصاحبه نکنیم تا کسی متوجه مشکلات نشود. برای همین همه فکر می کنند استقلال خوزستان با تمام امکانات کار می کند. اما باید بدانید که اینطور نیست.
ساعت تمرین را تا دقایق آخر نمی گفتند، مبادا کسی مزاحم شود
ما قبل از بازی مقابل ذوب آهن هم مشکلاتی مثل حضور هواداران و به هم ریختن تمرین را داشتیم. ما برنامه تمرین داشتیم برای ساعت 16:30. اما تا ساعت 16 نمی دانستیم زمین تمرین کجاست. چند دقیقه مانده به شروع تمرین به ما آدرس زمین را می دادند. به خاطر اینکه کسی نداند ما کجا هستیم و تمرین در آرامش برگزار شود. همه این ها به بحث مدیریت برمی گردد. عده از کسانی که به تمرین می آیند، می گویند که ما حق و حقوقی داریم و باشگاه باید به ما پرداخت کند، وگرنه نمی گذاریم تیم تمرین کند.
غذایی که هیچکس در کارخانه نمی خورد، برای بازیکنان ما می آورند!
مدیریت ما اگر در خوزستان باشد، این اتفاقات نمی افتد. ما مدیرعامل را فقط یک مرتبه در بازی با پرسپولیس دیدیم. ایشان باید بیاید و مشکلات ما را ببیند. تیم ما نزدیک به 20 بازیکن در خوابگاه دارد. اینها هنوز غذای درستی نمی خورند. غذای کارخانه را که خود کارگران محترم نمی خورند، می آورند به بازیکنان تیم ما می دهند. هر روز به این بچه ها قول می دادند که مشکلات غذا حل می شود اما متاسفانه هیچ چیز حل نشد و همه چیز بدتر شد. نه لباس برای ما آمد، نه قرارداد با رستوران بسته شد و نه خیلی مسائل دیگر. حتی دریافتی های یک سری از بازیکنان هم درست پرداخت نشده است.
با این روند، خبرهای خوبی از این تیم نمی شنوید
ما جوان هایی داریم که از لیگ های پایین تر آمده اند. با این حال بهترین نماینده استان خوزستان هستیم و با کمترین هزینه ها خوب نتیجه گرفته ایم. انتظار داشتیم این مشکلات حل شود ولی بدتر هم شد. ما از مدیریت محترم باشگاه و رئیس کارخانه انتظار داشتیم بیایند و حمایت کنند. ما روبروی تیم های بزرگ نتایج خوبی گرفتیم ولی هیچ چیز اینجا سر جای خودش نیست. شاید در آینده خبرهای خوبی از این تیم نشنوید.
بعد از 20 سال به چه روزی در این فوتبال رسیده ایم!
ما آبرویمان را از سر راه نیاورده ایم. نمی شود به هر قیمتی فوتبال بازی کرد. صبر ما دارد تمام می شود. نزدیک 20 سال است در این فوتبال هستیم، بعد آخر سال تماشا کنیم که چه اتفاقات بدی برای تیممان می افتد.
