مراد عنادی کارشناس مسائل بین الملل در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص سیاست های یک جانبه گرایانه دولت های آمریکا به خصوص دولت جدید آن کشور به ریاست ترامپ در دو سال اخیر اظهار داشت: عملکرد ترامپ در مدتی که در کاخ سفید مستقر شده بیانگر این است که سیاست یک جانبه گرایی آمریکا با شدت بیشتری نسبت به گذشته در حال اجرا است که البته این رویکرد از جانب دولت های پیشین آمریکا هم اجرایی می شد که بخشی از آن در دور ه ریگان و بخشی از آن در دوره بوش پسر بود.
وی گفت: در دوره ریگان شاهد این بودیم که دولت آمریکا، سازمان ملل را تحت فشار قرار می داد به این نحو که بودجه سالانه آن سازمان را که تقریبا 25 درصد آن از سوی آمریکا تامین می شد یا به کل به آن سازمان پرداخت نمی کرد و یا با تاخیر پرداخت می کرد، تا به این ترتیب سازمان ملل سیاست ها و اهداف دولت وقت آمریکا را تامین کند و البته مشابه این رویکرد آمریکا نسبت به سایر سازمان های بین المللی دیگر هم بوده و تا امروز هم ادامه دارد.
دوران بوش پسر، تشدید رویکرد یکجانبه گرایانه آمریکا
عنادی بیان کرد: در دوره بوش پسر رویکرد یکجانبه گرایانه آمریکا تشدید شد و آمریکا از برخی معاهدات بین المللی نظیر پروتکل زیست محیطی کیوتو خارج و حتی از پیوستن به معاهده منع مین های ضد نفر، معاهده منع کامل آزمایش های هسته ای، معاهده منع موشک های ضدبالستیک، دیوان کیفری بین المللی و یونسکو یا نپیوست سرباز زد و از این قبیل سازوکارها خارج شد که این نوع بی اعتنایی باعث می شد اینطور برداشت شود که آمریکا به دنبال تامین منافع گزینشی و شخصی خود از سازوکارهای بین المللی است.
این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: در دوره اوباما سیاست آمریکا با راهبرد بین الملل گرایی که وی در پیش گرفت تا حدی تعدیل و شرایط از دوره رادیکال که بوش و نئومحافظه کاران هم فکر وی ایجاد کرده بودند فاصله گرفت. با روی کار آمدن ترامپ عملکرد دو دولت ریگان و بوش پسر که معرف بکجانبه گرایی امریکا بودند با شدت و غلظت بیشتری دنبال می شود. ترامپ از یک طرف به سازمان ملل و دیگر نهادهای حقوقی و بین المللی حمله می کند و از طرفی هم با کشورهای مختلف وارد درگیری های متنوعی شده که دامنه این کشورها حتی به دوستان و متحدان آمریکا هم سرایت کرده است.
«ترامپ، پمپئو و بولتون» چهره بدون روتوش سرمایه داری آمریکا
وی افزود: ترامپ از معاهدات بین المللی مختلفی همچون نفتا، معاهده آب و هوایی پاریس، برجام و برخی دیگر موارد مشابه خارج شد و اخیرا هم وزیر امور خارجه آن کشور تهدید به خروج آمریکا از پیمان مودت میان ایران با آن کشور کرده که زمینه شکایت ایران از آمریکا در دادگاه بین المللی لاهه هم قرار گرفته است. بنابراین همه این موارد نشان میدهد مثلث ترامپ، پمپئو و بولتون با شدت بسیاری سیاست های یک جانبه آمریکا را در سال های اخیر نسبت به دیگر کشورها رهبری می کنند.
عنادی با بیان اینکه دولت امروز آمریکا با اروپا، روسیه، چین و برخی دیگر کشورها مشکلات جدی و اساسی دارد، تصریح کرد: آمریکای امروز به ریاست ترامپ و تیم تندرو همراه وی بویژه پمپئو و بولتون چهره بدون روتوش سرمایه داری دولت آن کشور را به جهان نشان می دهد، امری که پیش از این روسای جمهور آمریکا پشت نقاب ها و صحبت های به ظاهر دیپلماتیک خود آن را پنهان می کردند.
این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: اگر ترامپ بخواهد این سیاست خود را ادامه دهد قطعا هزینه های آمریکا به لحاظ سیاسی، اقتصادی و پرستیژی در سطح بین المللی بسیار بالاتر خواهد رفت کما اینکه به استناد نظرسنجی موسسه پیو از میزان اعتماد به آمریکا و ترامپ حتی نزد کشورهای دوست آمریکا به شدت کاسته شده است.
اکثریت کرسی های کنگره دموکرات شوند، سیاست آمریکا تعدیل می شود
وی با بیان اینکه به نظر می رسد اگر در انتخابات پیش روی کنگره طیف جمهوری خواهان اکثریت آرا را به دست آورند، این احتمال که آقای ترامپ بر سیاست های خود اصرار کند بیشتر خواهد بود، افزود: اما اگر دموکرات ها بتوانند اکثریت کرسی ها را از آن خود کنند بویژه در مورد مجلس نمایندگان که این احتمال جدی نیز هست در آن صورت می توان شاهد بود که رویکرد یکجانبه گرایانه آمریکا تا حدی تعدیل شود.
عنادی گفت: در یک دوره ای بویژه در سال های پس از جنگ جهانی دوم و بطور مشخص دوران دو قطبی جهان شاهد این مساله بود که هر آنچه آمریکا مطرح می کرد بلافاصله از جانب بلوک غرب پذیرفته می شد و آنها دنباله روی محض آمریکا در هر مساله ای بودند اما امروز نه تنها روسیه و چین که حتی اروپا به عنوان متحد و شریک راهبردی و قدیمی آمریکا چندان تمایلی به تبعیت صرف از آن کشور ندارد.
این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: آقای ترامپ مدعی است با سیاست هایی که پیش گرفته اقتصاد آمریکا را بهبود بخشیده و شاخصه های اقتصادی آن کشور را ارتقا داده اما باید توجه کرد این موضوع صرفا نتیجه برخی اقدامات کوتاه مدت بوده و در بلندمدت باید دید سرانجام نزاع میان آمریکا و چین، آمریکا و اروپا و برخی دیگر از سیاست های خصمانه آن کشور علیه دیگر کشورها چه نتیجه ای را برای اقتصاد آمریکا رقم خواهد زد؟ چرا که به نظر می رسد در بلند مدت با توجه به این وضعیت چالش های بسیاری پیش روی دولت فعلی آمریکا باشد، به این معنا که در کوتاه مدت هر چند منافع اقتصادی آمریکا تامین شده اما در بلند مدت مشکلات بسیاری در اقتصاد آن کشور پدیدار خواهد شد.
ناسیونالیسم اقتصادی آمریکا با تفکر ترامپی
وی بیان کرد: سیاست هایی که ترامپ دنبال می کند از دید رهبران سایر کشورها اینطور برداشت می شود که آمریکا صرفا به دنبال ناسیونالیسم اقتصادی با مدل و تفکر ترامپی هست که فراتر از یکجانبه گرایی ریگان و بوش پسر بوده تا جایی که میتوان از آن با عنوان یاغی گرایی در نظام بین الملل یاد کرد. به عبارتی ترامپ هیچ اهمیتی به منافع طرف مقابل در معاهدات و معاملات جهانی نمی دهد و به طور مشخصی ترامپ حتی تلاش نمی کند در ظاهر با برخی شعارها هم که شده نشان دهد چنین برداشتی صحیح نیست و شاهدیم بدون روتوش بیان می کند که برای ما منافع آمریکا در اولویت است.
عنادی تصریح کرد: آقای ترامپ حتی به صراحت به کره جنوبی و عربستان می گوید اگر از ما امنیت می خواهید باید بهای آن را هم بپردازید که در مورد عربستان لحن ترامپ بسیار تحقیر آمیز هست تا جایی که در سخنرانی انتخاباتی درمی سی سی پی اعلام کرد بدون کمک آمریکا سعودی ها دو هفته هم دوام نمی آورند. با چنین ادبیاتی که ترامپ دنبال می کند بویژه یاغی گرایی وی درقبال معاهدات بین المللی که حتی وزیر خارجه آمریکا اعلام کرده از معاهده ١٩٦١ وین هم خارج میشوند، شکی نیست که آمریکا وارد مرحله انزوای تحمیلی در حیات سیاسی خود شده است.
این کارشناس مسائل بین الملل در پایان خاطرنشان کرد: اگر از زمان جیمز مونروئه رئیس جمهور وقت آمریکا، این کشور سیاست یا راهبرد انزواگرایی را انتخاب کرد و تا پایان جنگ دوم جهانی هم به آن وفادار ماند و حتی از پیوستن به جامعه ملل خودداری کرد اما این بار با سیاست های ترامپ این جامعه جهانی هست که با مقاومت خود در برابر یاغی گرایی های ترامپ، آمریکا را منزوی خواهد کرد و البته این انزوا دیگر انتخابی نیست بلکه به آمریکا تحمیل می شود که بدون شک جایگاه آمریکا در سطح روابط بین الملل را تنزل بیشتری خواهد داد و بر اعتبار رقبای آمریکا یعنی قدرت های نو ظهور نظیر روسیه، چین، هند و اتحادیه اروپا خواهد افزود.
