به گزارش ایسنا و به نقل از مجله ادونسد ساینس نیوز، همه سیستمهای زنده، معیارهای بنیادی برای رشد دارند که از آن جمله میتوان به مدیریت اطلاعات، ساخت ترکیبات خود از ترکیبات ساده محیطی و تکامل یافتن در تعداد و سطح سیستم اشاره کرد.
در "زیستشناسی مصنوعی"، تقلید همه این ویژگیهای ضروری بدون تکیه بر زیستشیمی صورت میگیرد. زیستشناسی مصنوعی، حوزه جدیدی از تحقیقات بیولوژیکی و ترکیبی از علوم و مهندسی است.
مرحله "آغاز"، در رسیدن به این هدف، موثر است. در این مرحله، ثبت یک سیستم شیمیایی با توانایی نگهداری خود انجام میشود. پژوهش در این زمینه، فیزیک، شیمی، زیستشناسی، علم رایانه و علم مواد را در برمیگیرد.
"گونگ چنگ"(Gong Cheng) و "ژوان پر مرکادر"(Juan Pérez-Mercader)، پژوهشگران بخش زمین و علوم سیارهای "دانشگاه هاروارد"(Harvard University)، پژوهشی را برای درک بهتر این زمینه انجام دادند. آنها برای درک تولید کامل، خودجوش و خودکار سیستمهای شیمیایی انسانی، چالشها و فرصتهای کنونی را در این زمینه توضیح دادهاند.
پژوهشگران در این رویکرد، ویژگیهای مطلوب را با استفاده از فیزیک مدلسازی کردند و سپس، آنها را با کمک علم شیمی در آزمایشگاه، مورد بررسی قرار دادند.
در مقاله این پژوهش آمده است: ما با یک روش طراحی در علم رایانه موسوم به "outside in"، ویژگیهای کلی سیستم زنده را مشخص کردیم. ایده نظری ما، اطلاعاتی درباره چگونگی شکل گرفتن و ادغام ویژگیهای گوناگون ارائه میدهد اما این اطلاعات هنوز مبتنی بر آزمایشهای مستقیم هستند.
این پژوهش برخلاف زیستشناسی مصنوعی، میتواند به پیشرفت در حوزه علم مواد، محاسبات، کارآیی فیزیک- شیمی شبکههای عصبی، رباتهای نرم و مواردی از این دست منجر شود.
به گفته چنگ و پر مرکادر، این چالشها تا چند سال گذشته، غیرقابل بحث به نظر میرسیدند اما اکنون دستیافتنی هستند.
این پژوهش، در مجله " Macromolecular Rapid Communications" به چاپ رسید.