به گزارش ورزش سه، سعید عزت اللهی، هافبک جوان تیم ملی که قبل از دیدار دوستانه مقابل بولیوی دچار آسیب دیدگی شده بود، درباره انتقال این فصلش به ردینگ، شرایط فعلی خودش و همچنین فضای پیرامون تیم جدید خود گفت و گویی با ورزش سه انجام داده که در اینجا به تفصیل می خوانید:
بعد از حضور در روسیه، ترنسفر جذابی به انگلیس داشتی
در این چند سال سختی هایی کشیدم؛ روزهای سختی که برای هر فوتبالیستی وجود دارد. سعی کردم در فرصتی مثل جام جهانی که بازیکنان می توانند به آرزوهایشان نزدیک بشوند، یک قدم دیگر رو به جلو بردارم. خدا را شکر می کنم که کمکم کرد و مزد زحماتی که کشیده بودم و کمک هایی که پدر و مادر و مربیان ملی و باشگاهی به من کرده بودند، گرفتم و یک قدم رو به جلو برداشتم. به جایی آمدم که مهد فوتبال است و بهترین لیگ دنیا را دارد و از همه لحاظ متفاوت است. درباره انتخاب این باشگاه هم وقتی دیدم هم مربی و هم باشگاه به من اعتقاد دارند و خودم هم دنبال این بودم که جایی باشم که به من اعتماد بشود و بتوانم پیشرفت کنم. امیدوارم مسیرم را طی کنم و به هدف بلند مدتی که دارم، نزدیک شوم.
تو در اروپا بازی کردی ولی انگلیس انگار با همه جا متفاوت است
واقعا سطح فوتبال و نوع نگرش به فوتبال در این کشور خیلی فرق می کند و از همه لحاظ متفاوت با سایر نقاط دنیا است. از روز اول این را حس کردم که نوع تمرین کردن و سرعت و قدرت در تمرینات اینجا خیلی متفاوت است. سعی کردم از روز اول خودم را عادت بدهم و رفته رفته باید ضعف هایم را برطرف کنم.
چه شد که قبول کردی به ردینگ بروی؟
با توجه به اینکه باشگاه روستوف باید رضایتنامه من را برای دیگر تیم ها صادر می کرد و خودم دوست داشتم به واسطه آرزوهایم، این چالش را تجربه کنم و خودم را محک بزنم. وقتی این شانس برایم آمد، گفتم بهترین موقع است که بخواهم از آن استفاده کنم. خیلی ها به من می گفتند سبک بازی ات به فوتبال انگلیس می خورد. مشاوره های زیادی هم در این مورد گرفتم و در نتیجه تصمیم گرفتم به اینجا بیایم. امیدوارم روند خوبی را در اینجا تجربه کنم و بتوانم به آرزوهایی که دارم برسم.
استارت خوبی در تیم جدید زدی
قطعا وقتی آمدم خیلی انگیزه داشتم که توانایی هایم را نشان بدهم و این خیلی به من کمک کرد. سرمربی مان هم از روز اول با من صحبت کرده بود و وقتی دیدم خیلی توجه و اعتقاد ویژه ای به من دارد، سعی کردم همه تلاشم را برای موفقیت تیم و سربلندی سرمربی بکنم. خدا را شکر می کنم و امیدوارم بتوانم جواب اعتمادش را بدهم. از کار با او خوشحال هستم چون مربی بزرگی است و چندین سال در تیم های بزرگی مثل رئال، چلسی و پاریسن ژرمن دستیار آنچلوتی بوده است. امیدوارم از تجاربش استفاده کنم و روز به روز پیشرفت کنم.
ردینگ چگونه هوادارانی دارد؟
خوشحالم که هواداران فوتبال دوستی دارد که می آیند و در استادیوم حمایت می کنند. قشنگی فوتبال همیشه به هوادارانش بوده و در انگلیس هم به وضوح دیده می شود در اکثر بازی ها ورزشگاه ها پر هستند. این خیلی به بازیکنان انگیزه می دهد که برای تیمشان بهترین عملکرد را داشته باشند. خوشحالم که هواداران به من خیلی لطف داشتند و باید با عملکردم به همراه دیگر بازیکنان جواب محبتشان را بدهیم.
شرایط جهانبخش به نظرت در برایتون خوب می شود؟
علیرضا در چند مصاحبه هم گفته ام که رفته رفته شرایطش بهتر می شود. طبیعتا هر بازیکنی در کشور جدید نیاز به زمان دارد تا آپدیت شود و به محیط، سبک تمرینات و نگرش ها عادت کند. مطمئن هستم او به روزهای خوبش برمی گردد و با موفقیت هایش مثل قبل هم به باشگاهش کمک می کند و هم به تیم ملی.
به عنوان بازیکن جوان به تیمی رفتی که باتجربه های مشهوری هم دارد
فکر می کنم در فوتبال به همه ثابت شده که اسم و رسم خیلی مهم نیست. ما بازیکنانی مثل ویتو داریم که چند هفته است مصدوم است یا جان اوشی که سابقه بازی در منچستر را دارد. این ها با توجه به تجربه ای که دارند، می توانند کمک کنند ولی سیاست باشگاه فعلا استفاده از بازیکنان جوان بوده و دارند به آینده فکر می کنند. هدف این است که طی سه، چهار سال آینده به پریمیرلیگ برسیم و فعلا باید بازیکنان جوان تجربه کسب کنند.
ماجرای انتخاب پیراهن شماره 32 چه بود؟
داستان پیراهن چون من همیشه شماره مورد علاقه ام 6 بوده و در تیم ملی هم این شماره را می پوشم، وقتی اینجا آمدم می خواستم همین شماره را بردارم. اما متوجه شدم متعلق به بازیکن دیگری است. بعد سراغ شماره 66 رفتم که گفتند امکانش نیست این شماره را به بازیکنان بزرگسال بدهیم و معمولا به جوان ها داده می شود. با توجه به شماره هایی که موجود بود، 32 را انتخاب کردم چون 3 ضرب در 2 می شد همان 6 که دوست داشتم. این را به خود مسئولان باشگاه هم گفتم که برایشان جالب بود.
شهری که شما در آن هستید ایرانی هم دارد؟
ایرانی که خیلی دارد و در چند بازی هم دیدم آمدند و تشویق کردند و خیلی باعث انگیزه می شود که هموطنانم را می بینم در استادیوم که انقدر لطف دارند. امیدوار در بازی های بعدی هم آنها را ببینم چون خیلی حس خوبی است.
بازی دوستانه تیم ملی را از دست دادی. از آسیب دیدگی ات بگو
متاسفانه در دو تمرین مانده به بازی با بولیوی در صحنه ای که خواستم شوت بزنم، بالای کشاله پایم یک صدا شنیدم و دیگر ادامه ندادم. در بازی بولیوی هم بازی نکردم. فعلا از ام آر آی ها تشخیص این بوده که بیش از 4 هفته نمی توانم بازی کنم فردا به متخصص تاندون مراجعه می کنم تا به طور دقیق تر متوجه شویم، چون از ناحیه تاندون کشاله پا آسیب دیده ام. نمی دانم اسمش بدشانسی است یا خوش شانسی که در این مقطع سراغم آمده است. حدود 4 تا 6 هفته نمی توانم بازی کنم. الان هم زیر نظر دکتر فیزیوتراپی می کنم تا ببینیم انشاالله خدا چه می خواهد.
حضور بانوان در بازی با بولیوی چطور بود؟
خیلی اتفاق مثبتی بود و جا دارد از مسئولان که این بستر را فراهم کردند که خانواده ها کنار ما باشند، تشکر کنم. البته خانواده من حضور نداشتند ولی همین که می دیدم خانواده هم تیمی هایم در استادیوم هستند و بعد از مدتها بانوان به ورزشگاه آمده بودند، خیلی نکته مثبتی بود و امیدوارم استمرار داشته باشد. فکر می کنم تاثیر نسبی آن را هم در بازی دیدیم و هیچ گونه توهین و بی احترامی که خیلی ها بر اساس بزرگنمایی فکر می کردند، اصلا اتفاق نیافتاد و امیدوارم در بازی های بعدی هم این روند ادامه داشته باشد.
شرایط فعلی تیم ملی در فاصله کمتر از 3 ماه تا جام ملتها چگونه است؟
شرایط تیم ملی هم فکر می کنم خیلی حساس است. انتظارات بالا رفته و همه می خواهند تیم قهرمان شود. امیدوارم حمایت هایی که لازم است، در این زمان باقی مانده صورت بگیرد. واقعا نیاز داریم برخی کارها انجام و نقاط ضعف برطرف شود. همه هدف ما این است که در آسیا به قهرمانی برسیم و مردم را خوشحال کنیم. با وجود کمبود امکاناتی که هست، سخت در حال تلاش هستیم. از کادر فنی، بازیکنان، پزشکان، تدارکات و همه در حال تلاش اند که بهترین عملکرد را داشته باشند. امیدوارم حمایت لازم از سوی مسئولان در فرصت باقی مانده انجام بشود تا به بهترین شکل در مسابقات حضور پیدا کنیم.
بازی های دوستانه ما در حد حریفان دیگر تیم های آسیایی نیستند
خیلی سخت است وقتی ما به عنوان بازیکن می بینیم که تیم عراق با آرژانتین بازی می کند یا تیم های دیگر با رقیبان بزرگ بازی می کنند. ولی خب کاری از دست ما و مربیان و افراد دیگر برنمی آید. یک سری مشکلات مربوط به تیم ملی نیست و فراهم شدن این بستر سخت است. ما هم فکر می کنم کنار آمده ایم و عادت کردیم. بهتر است تمرکزمان را روی همان بازی هایی که برایمان در نظر گرفته شده بگذاریم و حداقل از همان ها بهترین استفاده را برای آماده سازی ببریم.
نظرت درباره ترافیک بازیکنان خوب در هافبک دفاعی تیم ملی چیست؟
قطعا این اعتماد اول از همه لطف آقای کی روش و کادر فنی بوده که همیشه به من لطف داشتند. من هم همیشه تلاش کرده ام که بهترین عملکرد را برای تیم ملی کشورم داشته باشم. قطعا رقابت همیشه جذاب است و بازیکنان خیلی خوبی در پست من هستند و همین باعث پیشرفت همه بازیکنان می شود. رقابت همیشه باعث پیشرفت می شود. من هم خوشحالم که انقدر بازیکنان باکیفیت در این پست داریم که همه دوستان من هستند و جزو بهترین ها هستند. امیدوارم هر کسی بهتر می تواند کمک کند، برای تیم ملی زحمت بکشد و در نهایت تیم ملی نتیجه بگیرد. مهم نتیجه گرفتن تیم ملی است، نه شخص بازیکن.
گابی با السد حریف پرسپولیس در آسیا است. تو باید او را خوب بشناسی
قطعا گابی بازیکن خیلی باتجربه ای است که سالیان سال کاپیتان اتلتیکو بوده است. من با این بازیکن تمرینات زیادی را پشت سر گذاشتم و او را به خوبی می شناسم. کلا تیم السد باتجربه است و ژاوی و چند بازیکن باتجربه دیگر هم دارد. امیدوارم پرسپولیس به عنوان نماینده کشور ایران از این بازی سربلند بیرون بیاید. انشالله دل مردم را شاد کنند و فینالیست شوند.
شرایط ملوان خیلی روبراه نیست
ملوان به نظر من چندین سال است با توجه به سیاست هایش درجا می زند و غیر از مردم هیچکس برای این باشگاه دل نمی سوزاند. مردم عاشقانه در سرما و گرما می آیند و تیم را تشویق می کنند ولی یک سری افراد فقط دنبال منافع خودشان هستند و با خودخواهی تیم را نابود می کنند. امیدوارم مردم از این کارها جلوگیری کنند. یک جا باید این روند متوقف شود. تیم شهرم دارد روز به روز به خاطر مدیریت و تصمیم گیری های نادرست تضعیف می شود و به جای عمل کردن، مدیران فقط حرف می زنند. مردم انزلی عشقشان ملوان است و با این حرف ها فریب خورده اند. امیدوارم مردم روزهای خوب را ببینند. من خودم خیلی برای این تیم ناراحتم چون هرچه دارم از فوتبال شهرم و ملوان است و آرزو می کنم روز به روز شرایط این تیم بهتر شود.
