محققان دانشگاه بودلر کلورادو یک تکنیک جدید چاپ زیستی سه بعدی توسعه دادند که امکان کنترل استحکام اشیای تولید شده را به صورت جزئی فراهم می کند.
به گزارش به نقل از ایرنا ، ایده اولیه این فناوری افزودن ویژگی های مکانیکی جدید به ساختارهای سه بعدی به منظور شبیه سازی ساختار طبیعی بافت های بدن بود.
به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلی،این فناوری امکان تولید میکروساختارهای سفارشی را به منظور مدل سازی بیماری ها در اختیار می گذارد.رگ های خونی در اثر بیماری های قلبی و عروقی سخت می شوند، اما تا کنون راهکار موثری برای تولید رگ های مصنوعی انعطاف پذیر و جایگرینی آن ها با بافت طبیعی بدن ارائه نشده است.
اما اکنون محققان با بهره گیری از نقش اکسیژن در شکل گیری نهایی اشیای تولید شده با فناوری چاپ سه بعدی، راهکار جدیدی را برای تولید رگ های مصنوعی انعطاف پذیر ابداع کردند. وجود اکسیژن در ساختارهای سه بعدی چندان مطلوب نیست، زیرا بر سختی اشیای تولید شده با فناوری چاپ سه بعدی اثر می گذارد.
اما محققان به منظور کنترل نحوه اثرگذاری اکسیژن بر ساختارهای سه بعدی، لایه ای را روی این ساختارها ایجاد می کنند که ضریب نفوذ اکسیژن در آن ثابت است. بدین ترتیب می توانند به صورت جزئی میزان سختی بخش های مختلف ساختار سه بعدی را کنترل کرده و شکل کلی آن را حفظ کنند.
در آزمایشات اولیه این فناوری، محققان توانستند ساختارهایی با شکل ظاهری یکسان و میزان سختی متفاوت تولید کنند. این فناوری امکان تولید ساختارهایی با ابعاد 10 میکرون را با استفاده از یک چاپگر رومیزی در اختیار می گذارد.
محققان امیدوارند به زودی بتوانند ساختارهایی با ابعاد بسیار کوچکتر تولید کنند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
