دیشب برنامه «نود» برای دومین هفته متوالی پخش نشد. توضیح شبکه سوم سیما برای پخش نشدن این برنامه در هفته گذشته، پخش زنده لیگ ملت‌های اروپا بود. در پی پخش‌نشدن برنامه در هفته پیش، برخی رسانه‌ها انتقادهایی به مدیریت جدید شبکه سه مطرح کردند و فروغی را به تلاش برای حذف فردوسی‌پور متهم کردند.
این هفته بنا بود برنامه «نود» طبق معمول، پخش شود اما دیشب چند ساعت مانده به پخش برنامه، روابط عمومی شبکه سه اعلام کرد «با عنایت به رفتار غیر حرفه‌ای تهیه کننده و مجری برنامه نود در عدم پخش این برنامه بعد از بازی انگلیس-اسپانیا در دوشنبه گذشته و همچنین استمرار رفتار خارج از عرف ایشان در مصاحبه خلاف ابلاغ گروه ورزش، برنامه مذکور این هفته پخش نخواهد شد.»
بعد از اتفاق دوباره بحث نود و فردوسی‌پور و مدیر جدید شبکه سه در رسانه‌ها داغ شده است. در این زمینه چند نکته قابل عرض است:
- بخشی از رسانه‌ها نوک پیکان انتقادات را متوجه علی فروغی مدیر شبکه سه کرده‌اند و با توجه به سابقه حضور فروغی در بسیج صدا و سیما و گرایش‌های اصلاح‌طلبانه فردوسی‌پور تلاش دارند به این ماجرا سمت و سوی سیاسی بدهند. در اینجا چند مسئله را باید از هم تفکیک کرد. اینکه آقای فروغی با 29 سال سن و با سابقه‌ای اندک در صدا و سیما به مدیریت شبکه سه رسیده است از روز نخست انتصاب ایشان محل سوال بوده و اکنون هم هست. ای‌کاش مسئولان رده بالای سازمان در این باره توضیحی برای افکار عمومی ارائه می‌کردند. با این‌حال بعید است جهت‌گیری سیاسی در این زمینه موثر باشد.
- اگر بخواهیم به اطلاعیه روابط‌عمومی شبکه سه اعتماد کنیم، علی‌الظاهر این ماجرا یک تنبیه درون‌سازمانی بوده است. اما باید گفت برای چنین اقدامی باید افکارعمومی را اقناع کرد. اطلاعیه سازمان به‌اندازه کافی گویا نیست. به‌خصوص آنکه فردوسی‌پور با رسانه‌ها رابطه خوبی دارد و در این مدت موج رسانه‌ای شدیدی بر علیه سازمان به راه افتاده است.
- اما از سویی دیگر درباره برنامه «نود» و عادل فردوسی‌پور باید گفت این برنامه از برنامه‌های پرسابقه صدا و سیماست و مخاطبان بسیاری دارد و شاید اغراق نباشد بگوییم پرمخاطب‌ترین برنامه سیماست. این مخاطبان هم به‌دلیل موضوع برنامه –یعنی فوتبال داخلی- به تماشای آن می‌نشینند و هم تلاش‌های فردوسی‌پور برای به‌روز بودن برنامه و آیتم‌های مختلف باعث جذابیت برنامه شده است.
- برنامه «نود» در برخی موضوعات، جلوی برخی از اقدامات غلط در فوتبال کشور را گرفت. مثلا انتقال تیم‌ها از تهران به شهرستان‌ها که نود توانست جلوی انتقال باشگاه نفت را بگیرد. اما فردوسی‌پور به برخی از موارد پرحرف و حدیث، ورود نمی‌کند. مثلا درباره برخی حواشی کی‌روش مانند قرارداد با آل‌اشپورت هیچگونه بررسی توسط فردوسی‌پور صورت نگرفت که این از نکات منفی کارنامه نود است.
- فردوسی‌پور در گفت‌وگویش در خندوانه به‌صراحت از اجتماعی بودن برنامه نود به‌عنوان مزیت آن نام برد درحالی‌که به نظر می‌رسد پاشنه آشیل برنامه نود است؛ قرار بود «نود» برنامه‌ای تخصصی درباره فوتبال داخلی باشد درحالی‌که برای اجتماعی شدن برنامه، فردوسی‌پور مجبور می‌شود از وجوه تخصصی برنامه بکاهد و به مسائلی بپردازد که ربطی به فوتبال ندارد و به‌قول خودش اجتماعی است. موضوعات اجتماعی باید در برنامه‌های تخصصی مطرح شوند و با فرمان فردوسی‌پور هر مطلبی در هر برنامه‌ای امکان مطرح شدن دارد و این باعث تولید برنامه‌های سطحی و ضعیف در موضوعات مختلف می‌شود.
- انتقاد دیگری که بیشتر توسط برخی پیشکسوتان فوتبال مطرح می‌شود و بی‌ارتباط با مورد قبل نیست، توجه زیاد به حواشی فوتبال در برنامه نود است. حاشیه‌هایی که پرداختن به آنها کمکی به پیشرفت فوتبال کشور نمی‌کند.
در خاتمه باید گفت فردوسی‌پور و برنامه نود، نتیجه بیست سال سرمایه‌گذاری صدا و سیما هستند و باید به بهترین نحو از آنها در جهت کمک به فوتبال کشور استفاده کرد.
