۲۰ نقش‌آفرینی برتر مریل استریپ قسمت اول

مریل استریپ Meryl Streep تحصیلات هنر خود را در سال 1975 در دانشگاه ییل Yale در سن 26 سالگی به پایان رساند (او خرج تحصیل خود را با کار کردن به‌عنوان پیش‌خدمت و تایپیست تأمین کرد) و سپس به عرصه‌ی هنر نیویورک آمد. او در سال اول زندگی کار خود یک جایزه‌ی تونی Tony برد و در سال دوم نخستین نقش اول خود را به دست آورد. در سال سوم هم برنده‌ی جایزه‌ی اسکار شد.
در ادامه به بررسی بیست فیلم برتر او می‌پردازیم:

20. Marvin’s Room 1996این کمدی-تراژدی درباره‌ی روابط خواهرانه‌ی لی Lee با بازی مریل استریپ Meryl Streep و بسی Bessie با بازی دایان کیتن Diane Keaton است. این توصیف از فیلم آن را پایین‌تر ازآنچه واقعاً هست جلوه می‌دهد. استریپ یک بار دیگر مجبور است نقش یک خواهر جدی را بازی کند و این برای مخاطب تکراری است، حتی اگر آن را به بهترین شکل، مانند این فیلم، ایفا کند.

19. The Hours 2002«ساعت‌ها» The Hours بدون استریپ Streep می‌توانست در سکوت از بین برود، اما او با حضور خود گرمای زیادی را به این فیلم اقتباسی از برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر، رمان مایکل کانینگهام Michael Cunningham، داد. استریپ Streep در نقش کلاریسا Clarissa بازی می‌کند، معشوقه‌ی سابق شاعر معروف ریچارد Richard (با بازی اد هریس Ed Harris) که مبتلا به ایدز و در حال مرگ است. او در این نقش کلیشه‌ها را بر هم می‌زند و به‌خوبی نقش زنی رمانتیک را بازی می‌کند که نمی‌تواند درک کند چرا خوشبختی مدام از او در حال فرار کردن است.

18. One True Thing 1998این نقشی است که استریپ معمولاً بازی نمی‌کند: مادر نق‌نقو. در این فیلم اقتباسی از رمان آنا کویندلن Anna Quindlen (به کارگردانی کارل فرانکلین Carl Franklin) استریپ نقش مادری را بازی می‌کند که در آستانه‌ی مرگ به خاطر سرطان است و با دختر خبرنگار خود (با بازی رنی زلوگر Renée Zellweger، ضعیف‌ترین حلقه‌ی زنجیر فیلم) تماس می‌گیرد و از او می‌خواهد تا در آخرین روزهای عمرش به او کمک کند.

17. Mamma Mia 2008ممکن است از آبا Abba متنفر باشید، شاید از تمام تلاش‌های هنری که سعی شده در این فیلم جا داده شود خوشتان نیاید و ممکن است از تمام بازیگران مرد آن بدتان بیاید، اما تقریباً غیرممکن است از سرخوشی استریپ در این فیلم لذت نبرید. این فیلم نماد حضور پرقدرت استریپ در باکس آفیس است و می‌توانید او را غرق در قدرت‌های جدیدش ببینید. استریپ همیشه یک بازیگر جدی بوده است، اما این ستاره‌ی قدیمی سینما در این فیلم بازیگوشی می‌کند و ما از تماشای آن لذت می‌بریم.

16. Out of Africa 1985اگر بتوانید با سرعت آهسته‌ی این فیلم — داستان به‌صورت سری داستان‌های کوتاهی در مورد زندگی کارن دینسن Karen Dinesen با بازی استریپ روایت می‌شود — و تلاش مذبوحانه‌ی کارگردان سیدنی پلاک Sydney Pollack برای القای این‌که این فیلم در سطح اسکار است، کنار بیایید، می‌توانید بازی زیبای استریپ را در هسته‌ی آن تماشا کنید و از آن لذت ببرید. او باید در طی دو دهه از فردی جوان و بی‌تجربه تبدیل به زنی شکسته، سرد و گرم چشیده و پر از حسرت تبدیل شود و بدون تلاش این کار را انجام می‌دهد.

15. Doubt 2008شهرت استریپ در فیلم «تردید» Doubt به ضرر او تمام شده است — او نمی‌تواند گرما و صمیمیتی که با شخصیتش عجین شده را کنار گذاشته و یک نقش سرد و بی‌روح را ایفا کند. بااین‌حال او به‌اندازه‌ی کافی توانسته است دیوصفتی را در نقش خود به تصویر بکشد. او نقش یک آدم فضول و ازخودراضی را بازی می‌کند که متقاعد شده کشیش مدرسه (با بازی فیلیپ سیمور هافمن Philip Seymour Hoffman) ارتباطی خارج از قاعده با یک دانش‌آموز داشته است

14. Ironweed 1987این بیشتر فیلم جک نیکلسون Jack Nicholson است تا فیلم مریل استریپ، اما درعین‌حال یکی از قوی‌ترین بازی‌های استریپ را شامل می‌شود، با وجودی که شخصیت نقش او چندان عمیق نیست. هردو بازیگر نقش الکلی‌های بی‌خانمانی را بازی می‌کنند که در دوره‌ی افسردگی و رکود در آلبانی زندگی می‌کنند. نقش محوری داستان نیکلسون است و استریپ مکمل او است، بااین‌حال بازی استریپ شگفت‌آور و یکی از نقاط روشن فیلم محسوب می‌شود.

13. Death Becomes Her 1992«مرگ درخور اوست» Death Becomes Her یک کمدی تاریک پر از جلوه‌های ویژه‌ی جنجالی و برجسته است و داستان آن در مورد پیر شدن، جراحی زیبایی و امید و تلاش بی‌ثمر جوان ماندن تا ابد است — موضوعاتی که بسیار دور از ذهن آدم‌های هالیوود است. استریپ در نقش مدلین اشتون Madeline Ashton بسیار خنده‌دار ظاهر شده است، یک ستاره‌ی خودخواه برادوی که درگیر جنگ و جدل با دوست خود هلن شارپ Helen Sharp (با بازی گلدی هاون Goldie Hawn) است که جراح نگون‌بخت ارنست منویل Ernest Menville (با بازی بروس ویلیس Bruce Willis) در بین این دو گرفتار شده است.

12. Plenty 1985این فیلم که در میان نقش‌های برجسته و مشهور او در طی سال‌های دهه‌ی 70 تا اواسط دهه‌ی 80 گم شده است، یکی از بازی‌های زیبای استریپ در نقش سوزان محسوب می‌شود — یک مبارز علیه جنگ جهانی دوم که پس از دیدن شرایط بعد از جنگ و این‌که زندگی پر آرامشی که فکر می‌کرد بعد از جنگ مهیا می‌شود رؤیایی بیش نبود، مأیوس و ناامید می‌شود. استریپ دنیای درونی سوزان را اسرارآمیز نگه می‌دارد، این زن نگون‌بخت با تصور آینده‌ای روشن که در ذهن خود ساخته، در زندگی از این‌سو به آن‌سو می‌رود.

11. A Cry in the Dark 1988این‌که این فیلم پس از گذشت 30 سال همچنان به نام «دینگو بچه‌ی من را برده است» Dingo’s Got My Baby معروف است هم توهینی به نقش‌آفرینی مریل استریپ است و هم اعترافی به قدرت آن. او در این فیلم یک کار غیرممکن برای انجام دادن دارد. او نقش یک فرد نامتعادل و بی‌رحم را بازی می‌کند که به باور مخاطب قادر به قتل دیگران است و سپس حتی وقتی‌که مدارک و دلایل مبنی بر قاتل بودن او اعتبار خود را از دست می‌دهند، او همچنان در شخصیت خود باقی می‌ماند: درواقع او دوست‌داشتنی‌تر از وقتی نیست که فکر می‌کردیم قاتل است.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ی Tim Grierson و Will Leitch در وب‌سایت Vulture است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.