دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، معتقد است رابطه افزایش پرخاشگری در کودکان با میزان استفاده از بازی‌های کامپیوتری پرهیجان و با خشونت بالا اثبات شده است.
به گزارش به نقل از آرمان ،رزیتا داوری‌آشتیانی بیان کرد: بازی یک نیاز اساسی برای رشد و تکامل کودکان محسوب می‌شود و می‌تواند جنبه‌های مختلف رشد فیزیکی، اجتماعی، هیجانی، زبانی و شناختی کودک را تحت تاثیر قرار دهد. این تاثیر تا حدی است که امتناع از بازی کردن در کودکان به اندازه امتناع آنها از خوردن و خوابیدن اهمیت دارد. او ادامه داد: در بازی‌های فیزیکی چون «لی‌لی کردن»، «گرگم به هوا» و «گل کوچک» بچه‌ها هیجان‌های مثبت پیدا می‌کنند که به دنبال آن سیستم‌های قلبی عروقی و ایمنی آنها فعالیت بهتری خواهد داشت. همچنین این بازی‌ها قدرت حرکتی، تعادل و مهارت‌های حرکتی را نیز افزایش می‌دهند. این روان پزشک افزود: از طرفی مهارت‌های شناختی کودکان هم در حین بازی افزایش پیدا می‌کند.
برای مثال شناخت رنگ‌ها، طبقه‌بندی اشکال، راه‌های حل مساله در هنگام بازی‌های فکری می‌تواند تقویت شود. در بازی‌های انفرادی نظیر بازی با پازل و بلوک‌های خانه‌سازی نیز خلاقیت کودک تقویت می‌شود و او می‌آموزد که چگونه خود را به‌طور مستقل سرگرم سازد. در سنین دو تا سه سالگی معمولا بازی‌ها به شکل انفرادی انجام می‌شود. با افزایش سن به پنج تا شش سالگی به‌تدریج بازی‌ها به سمت بازی‌های گروهی پیش می‌رود و کودکان، همکاری و کنترل هیجانات را در حین بازی می‌آموزند. به گفته داوری‌آشتیانی کودکان در سنین 18 تا 24 ماهگی شروع به بازی‌های نمادین یا خیالی می‌کنند. به‌طورمثال کودک به عروسکش غذا می‌دهد، به شکل نمادین از ظرفی که هیچ چیز در آن نیست غذا می‌خورد و در سنین بالاتر نقش بزرگترها را با دوستانش اجرا می‌کند. در این بازی‌ها کودک مهارت‌های زبانی، استمرار در بازی، افتراق واقعیت از خیال و همدلی را می‌آموزد.
برای مثال وقتی در نقش مادر بازی می‌کند با مسئولیت‌ها و نقش محوری مادر بیشتر آشنا می‌شود و همدلی در او شکل می‌گیرد. مطالعات نشان می‌دهند کودکانی که کمتر تلویزیون تماشا می‌کنند و بیشتر بازی‌های خیالی و اجتماعی انجام می‌دهند، در ارتباطات اجتماعی موفق‌ترند. این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی همچنین بر این باور است با این پیش‌زمینه باید دقت کرد که یکی از نکته‌های مهم در بازی کودکان انتخاب اسباب‌بازی است. برخلاف باور عموم هرچه اسباب‌بازی ساده‌تر باشد فرصت خلاقیت و نوآوری بیشتری برای کودک فراهم می‌کند. با استفاده از شن‌های بهداشتی، خمیربازی یا بلوک‌های ساده خانه‌سازی کودکان می‌توانند بر اساس رشد شناختی‌شان اشکال متنوعی را با دست خود بسازند. این در حالی است که یک آدم‌آهنی که فقط از خودش صدایی تولید می‌کند یا یک ماشین پر زرق و برق کنترلی بعد از مدت کوتاهی جذابیت خود را برای کودک از دست می‌دهد.
وی یادآور شد: در انتخاب اسباب‌بازی بهتر است فرهنگ و عرف جامعه نیز مد نظر قرار گیرد. سن کودکان نیز عامل مهمی در تعیین نوع اسباب‌بازی برای آنها است. همچنین ایمنی و استحکام اسباب‌بازی‌ها نیز اهمیت بسیاری دارد. داوری آشتیانی در پاسخ به این پرسش که اسباب‌بازی‌های دیجیتالی و ویدئوگیم‌ها چه تاثیری بر رشد کودکان دارند و بچه‌ها برای استفاده از این بازی‌ها باید چه نکته‌هایی را رعایت کنند، اظهار کرد: بازی‌های رایانه‌ای که امروزه برای کودکان جذابیت زیادی نیز دارند، در صورت استفاده نامناسب می‌تواند آثار سوئی بر رشد و تکامل آنها داشته باشد. خصوصا باید توجه کرد که استفاده از ابزارهای دیجیتال برای کودکان زیر دو سال توصیه نمی‌شود. این فوق‌تخصص روان‌پزشکی کودک‌ونوجوان بیان کرد: باید توجه کرد که به دلیل تنوع زیاد و هیجان‌هایی که در این بازی‌ها وجود دارد، کودک کمتر می‌تواند از بازی‌های دیگری که برای رشد اجتماعی او لازم است، لذت ببرد و می‌خواهد از هر فرصتی برای بازی‌های کامپیوتری استفاده کند.
