بازیگران معروفی که در فیلم‌هایی به کارگردانی خودشان بازی کرده‌اند (قسمت اول)

به تازگی فیلم «ستاره‌ای متولد شده است» اکران شده که ستاره‌ی فیلم، بردلی کوپر، هم جلوی دوربین‌ و هم روی صندلی کارگردانی بوده است. مثل بسیاری دیگر، کوپر نیز گزینه‌ی محتملی برای جایزه‌ی اسکار خواهد بود. این رویه به یک سنت در سینما تبدیل شده: بازیگران محبوبی که به کارگردانی روی می‌آورند و هم‌چنان در مقابل دوربین‌شان ظاهر می‌شوند. اما همیشه این طور نیست؛ بازیگران زیادی مثل راب راینر Rob Reiner و پنی مارشال Penny Marshall کارگردانی کرده‌اند و از بازی در نقش‌های بزرگ دوری گزیدند. از طرفی، کارگردان‌هایی مثل کوئنتین تارانتینو و اسپایک لی که بازیگران مطرحی نبوده‌اند، به هر صورت در فیلم خودشان ظاهر شده‌اند.
حالا در این مقاله به لیست بازیگران مطرحی اشاره می‌کنیم که در فیلم‌های خودشان با قدرت جلوی دوربین نیز ظاهر شده‌اند.

18. مل گیبسوندر اولین تجربه‌ی کارگردانی-بازیگری مل گیبسون، «مرد بدون چهره» The Man Without a Face، حضور او در فیلم خودش زیاد جلب توجه نکرد. اما در فیلم دومش «شجاع‌دل» Braveheart که یک داستان حماسی بزرگ درباره‌ی رهبر مستقل اسکاتلندی بود، فروش بسیار خوب و توجه داوران اسکار را از آن خود کرد. شاید متن فیلم‌نامه نوشته‌ای ساده‌انگارانه داشت، اما توانایی گیبسون در به تصویر کشیدن صحنه‌های مبارزه‌ی شوکه‌کننده و استثنائی، شاهکار بود. پس از «شجاع‌دل»، گیبسون هرگز در برابر دوربین فیلم‌های دیگرش قرار نگرفت.

17. آنجلینا جولیاگر بخواهیم منصف باشیم، «اول پدرم را کشتند» First They Killed My Father اثر پارسال آنجلینا جولی یکی از بهترین کارهایش در مقام کارگردان است. فیلم «کنار دریا» By the Sea جلوه‌ای از شیوه‌ی کارگردانی رازآلود او بود. داستان درباره‌ی یک ازدواج در حال فروپاشی (با بازی برد پیت همسر سابقش) است. فیلم به شدت درباره‌ی قدرت ویرانگر انتظار، عدم امکان رسیدن به کمال و ماهیت سمی شهرت است. شاید «کنار دریا» یک فیلم غیرعادلانه باشد، اما به اثر جاودان بازیگر-کارگردان آن تبدیل شده است.

16. کوین کاستنرکوین کاستنر Kevin Costner در اوج شهرتش، فیلم «رقصنده با گرگ‌ها» Dances With Wolves را ساخت و در آن بازی کرد که به شدت مورد استقبال داوران اسکار قرار گرفت. این فیلم رقیب «رفقای خوب» Goodfellas ساخته‌ی مارتین اسکورسیزی بود و اسکار بهترین فیلم را از آن خود کرد. «رقصنده» یک فیلم حماسی پرقدرت است. مهم‌تر از همه، این فیلم با ظاهر کاستنر که در نقش قهرمان فیلم در قالب شخصیت‌های گری کوپر Gary Cooper (بازیگر فیلم‌های وسترن) دیده می‌شود، بسیار نزدیک است.

15. بردلی کوپربردلی کوپر توانست یکی از بهترین بازی‌های خودش را رقم بزند. «ستاره‌ای متولد شده است» یک فیلم تأثیرگذار و سرگرم‌کننده است. بخشی از موفقیت فیلم به دلیل درک پویایی ستارگان فیلم است. در ابتدا به نظر می‌رسید که کوپر گزینه‌ی مناسبی برای بازی در فیلمش نباشد، اما برعکس، او به یکی از عناصر مهم در فیلم و داستان تبدیل شد. شخصیت جکسون مین Jackson Mayne المان‌هایی از قهرمان «تک‌تیرانداز آمریکایی» American Sniper، عاشق‌پیشگی «حقه‌بازی آمریکایی» American Hustle و «دفترچه امیدبخش» Silver Linings Playbook و حتی کمی حیوان‌صفتی فیلم‌های «خماری» The Hangover را از شخصیت‌های پیشینی که کوپر بازی کرده در خود دارد.

14. دنزل واشینگتندنزل واشینگتن در اولین تجربه‌های فیلم‌سازی که داشت زیاد به عنوان کارگردان موفق ظاهر نشد. «آنتوان فیشر» Antwone Fisher و «مناظره‌کنندگان بزرگ» The Great Debaters فیلم‌های بدی نیستند، اما نتوانستند ویترین خوبی برای نشان دادن استعداد بازیگری کارگردان‌شان نیز باشند. فیلم «حصارها» همه چیز را تغییر داد. اگرچه داستان قدرتمند و احساسی نوشته‌ی آگوست ویلسون August Wilson نیز بی‌تأثیر نبود، اما بازی در این فیلم یکی از بهترین بازی‌های واشینگتن در فیلمی به کارگردانی خودش است.

13. دنی دویتودنی دویتو Danny DeVito پیش از ساخت فیلم بلند کمدی «مادر را از قطار پرت کن» Throw Momma From the Train در سال 1987، فیلم‌های کوتاه و اپیزود سریال‌های متعددی را ساخته بود. با این حال عده‌ی اندکی انتظار حضوری پرقدرت را از دویتو در فیلم خودش داشتند. این فیلم تعریف تازه‌ای از کمدی سیاه را عرضه کرد و نام دویتو را بر سر زبان‌ها انداخت. او فیلم دیگری به نام «جنگ رزها» The War of the Roses ساخت و بار دیگر با قدرت بیشتری استعداد خود را در هر دو زمینه نشان داد.

12. مارلون براندودر ابتدا قرار نبود براندو فیلم «سربازهای یک‌چشم» One-Eyed Jacks را کارگردانی کند، اما پس از امتناع استنلی کوبریک و دیگر کارگردان‌های باسابقه برای ساخت آن، او مجبور شد خودش کارگردانی این فیلم را بر عهده بگیرد. برخلاف تولید جنجال‌برانگیز فیلم، نتیجه‌ی کار بسیار شگفت‌انگیز از آب در آمد. فیلم به خوبی از جذابیت براندو استفاده کرده بود. ای کاش او فیلم‌های بیشتری را کارگردانی می‌کرد.

11. وارن بیتیوارن بیتی Warren Beatty  پیش از ساخت اولین فیلمش، به نوعی مسیر مرتبط با این کار را طی کرده بود. او با حضور در پروژه‌هایی مثل «بانی و کلاید» Bonnie and Clyde و «شامپو» Shampoo، سعی در دور شدن از تصویر پسر جذاب سینما را داشت. اما با ساخت «قرمزها» Reds، فیلم تاریخی و حماسی‌اش در سال 1981، نه تنها فیلمی شگفت‌آور از ترکیب سیاست و ادبیات را ساخته بود، بلکه فیلمی رمانتیک و ماندگار را عرضه کرد. نقش جان رید John Reed روزنامه‌نگار رادیکال با بازی بیتی، هم جذاب و هم فریب‌کارانه بود. او هم‌چنین فیلم‌های «دیک تریسی» Dick Tracy و «بول‌ورث» Bulworth را کارگردانی و در آنها بازی کرده است.

10. دنیس هاپرپیش از ساخت «ایزی رایدر» Easy Rider در سال 1969، دنیس هاپر Dennis Hopper ستاره‌ی مطرحی نبود. او یک بازیگر باتجربه بود که به دلیل بازی در نقش‌های مکمل فیلم‌های بزرگ، نقش‌های اصلی فیلم‌های مستقل و برخی برنامه‌های تلویزیونی شناخته می‌شد. «ایزی رایدر» به کلی تصویر مثبت او را تغییر داد. ساخت و بازی در «آخرین فیلم» The Last Movie نیز دوباره نام هاپر را مطرح کرد.
این مقاله برگرفته از نوشته‌ی بیلژ ابیری Bilge Ebiri در سایت vulture.com است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.