به گزارش ایسنا، این یکی از مراحل سفر فضایی است و کیهان نوردان باید در بایکونور و چند روز مانده به پرواز, لباس فضایی خود را تحویل گرفته و بعد از پوشیدن و امتحان, صحت کارآیی آن را تایید کنند. پوشیدن این لباس ترتیب و قوانین خود را دارد و حدود دو ساعت طول می‌کشد. کلیه مراسم پوشیدن لباس از آغاز تا انتها از چند زاویه فیلمبرداری می‌شود و این فیلم به عنوان یک مدرک رسمی در پایان کار در بسته ویژه مهر و موم می‌شود تا به عنوان مدرک صحت کار لباس بماند.
لباس فضایی سوکول(در زبان روسی به معنای شاهین) تن‌پوشی است که فضانوردان در جریان پرتاب, رسیدن به ایستگاه فضایی و بازگشت از ایستگاه تا زمین آن را می‌پوشند تا اگر طی این مدت در وضعیت هوای داخل ناو سایوز خللی بوجود آمد جان فضانورد به خطر نیفتد.
این لباس شامل یک لایه داخلی از لاستیک مخصوص غیرقابل نفوذ و یک لایه بیرونی فشرده ترکیبی است. چکمه بخشی از خود لباس محسوب می‌شود و با آن یکپارچه است اما دستکش‌ها با توسط یک حلقه آلومینیومی به آستین لباس چفت می‌شود. کلاه ایمنی لباس قابل باز و بسته شدن اما متصل به آن است. در صورت بسته بودن کلاه و دستکش‌ها، لباس کاملا کیپ و غیرقابل نفوذ می‌شود.
یک درجه سنجش در ناحیه مچ دست چپ در آستین تعبیه شده و یک آینه در بالای مچ در سمت راست با بند لاستیکی قرار دارد تا به فضانورد کمک کند در سفینه چیزهایی را ببینند که در خارج از زاویه دید مستقیم او هستند. در هنگام بازگشت، یک ارتفاع سنج، یک فشارسنج برای سنجش فشار کابین و یک ساعت مچی نیز اغلب با استفاده از یک مچ‌بند لاستیکی به آستین وصل می‌شوند.
