به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایلنا، بهروز بنیادی، درباره تاثیرات تصویب یا عدم تصویب CFT بر حوزه دارو و تجهیزات پزشکی گفت: طبق کنوانسیون‌های بین‌المللی هیچ کشوری حق ندارد در مباحث تحریمی، دارو و مواد غذایی که جزو نیازهای اساسی هر انسانی است را مورد تحریم قرار دهد. اما بحثی که اغلب شرکت‌های دارویی با آن مواجه هستند، مشکل نقل و انتقالات پول است.
با تصویب CFT و اجرایی شدنFATF بهانهها را از بانک‌ها برای عدم همکاری می‌گیریم
وی به تحریم‌هایی که از زمان ریاست‌جمهوری ترامپ بر ایران تحمیل شده است، اشاره کرد و اظهار داشت: اتفاقی که پس از تحریم‌ها رخ داده، کاهش اعتماد بانک‌ها و طرف‌های خارجی در حوزه دارو و درمان است. این شرکت‌ها قبلا مواد اولیه یا دارو را به شرکت‌های واردکننده ما عرضه و پول خود را به صورت نقدی طلب می‌کردند اما از زمانی که ارتباطات بانکی دچار مشکل شد، آن اعتمادی که بین فروشنده و خریدار وجود داشت آسیب دید.
نماینده اصلاح‌طلب مردم کاشمر در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه اگر CFT و سازوکار FATF عملیاتی شود، بهانهها از دست بانک‌هایی که با ما همکاری نمی‌کنند، گرفته می‌شود، تصریح کرد: چه بانک‌هایی که در کشورهای دوست ما هستند و چه بانک‌هایی که در سایر کشورها هستند، اگر بخواهند اقدامی را جهت همکاری با ما انجام دهند، آن را به پذیرش CFT منوط می‌کنند. در این برهه از زمان ما باید خودمان بهانه را از دست دیگران بگیریم و ان‌شاالله بتوانیم فضایی را فراهم کنیم که ملت در بحث غذا و دارو آسیب نبینند.
زنجیره بدهی‌های دارویی و درمانی در بیمه سلامت
بنیادی با اشاره به وضعیت قیمت‌های دارویی و بحث تامین دارو در دوران پساتحریم خاطرنشان کرد: دولت حتما قسط و بدهکاری‌هایی دارد ولی در حال حاضر، بیمه سلامت و تامین اجتماعی هر دو، بدهی‌هایی را به دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستان‌ها دارند. در ادامه، دانشگاه‌های علوم پزشکی هم به شرکت‌های دارویی و داروپخش بدهی دارند و در ادامه این، زنجیره شرکت‌های داروپخش هم به تولیدکنندگان و کارخانه‌های دارویی بدهی دارند. از طرفی، دیگر دانشگاه‌های علوم پزشکی به همکاران پزشک و پرستار بدهکار هستند که حدود 12 یا 13 ماه بدهی را باید به آنان پرداخت کنند.
وی با بیان اینکه در بودجه سال 97 رقم خوبی جهت رفع این بدهیها پیش‌بینی شد، ابراز داشت: در بودجه امسال برنامه‌‌‌ریزی شد که سازمان برنامه و بودجه منابع مالی را پابه‌‌‌پای هزینه‌ها به سازمان‌های بیمه‌گر تزریق کند. سازمان تامین اجتماعی و مرحوم نوربخش در این زمینه برنامه‌‌‌ریزی داشتند. این بدهی مربوط به سال 96 است و بخشی از بدهی‌های سال 95 هم باقی مانده که توسط سازمان برنامه و بودجه اقداماتی صورت گرفت و بخشی از این بدهیها پرداخت و بخشی نیز هنوز باقی مانده است.
کمبود برجسته‌ای در حوزه دارو نداریم
تصمیمات حاکمیتی باعث ارتقای توسعه، رفاه و بهره‌‌‌مندی بیشتر مردم نشده است
این عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس به مباحث مربوط به کمبود دارو اشاره و بیان کرد: ممکن است بعضی از داروهای خارجی و برندها، مقداری کمتر در دسترس قرار بگیرد که بخشی از آن به‌خاطر برنامه ششم توسعه است. ما در برنامه ششم مصوب کردیم دولت درخصوص داروهایی که نمونه ساخت داخل دارند، هزینه‌ای متقبل نشود یا ارزی را تخصیص ندهد. درباره تجهیزات پزشکی هم ممکن است، مواد اولیه تجهیزات خارج از کشور تولید و از آنجا وارد شود که آنها هم تحت تاثیر قرار گرفته‌اند. از سوی وزارت بهداشت، رصد خوبی در حال انجام است و ما درحال حاضر کمبود برجسته‌ای نداریم.
بنیادی در پاسخ به سوالی درباره لزوم تامین کالاهای اساسی از جمله غذا و دارو و رابطه آن با حفظ اعتماد عمومی جامعه نیز یادآور شد: سرمایه اجتماعی قطعا مهمترین فاکتور است که یک حکمرانی تثبیت شود و ادامه کار بدهد. هر حکومتی وابسته به پشتیبانی مردم خود است که به عنوان سرمایه اجتماعی تلقی می‌شود. تصمیماتی که تاکنون از طرف مجموع حاکمیت در مباحث سیاسی، اقتصادی و اجتماعی گرفته شده به نحوی بوده که منجر به آسیب مردم شده و باعث ارتقای توسعه، رفاه و بهره‌‌‌مندی بیشتر مردم نشده است.
مردم باید صحبت‌ها و سیاست‌ها را لمس کنند
وی ادامه داد: وقتی این تصمیم‌‌‌گیری‌های کلان - که ما نمایندگان مجلس هم بخشی از آن کلان هستیم - نتوانسته زمینه‌ساز ایجاد رفاه و آسایش بیشتر در مباحث مختلف اجتماعی و اقتصادی بشود، قطعا مردم اعتمادشان را از دست می‌دهند. در این شرایط، شما اگر در مباحث حمایتی درخواستی را از مردم داشته باشید، در این حالت درخواست ما مقداری غیرمنطقی به نظر برسد.
این عضو فراکسیون امید با تاکید بر اینکه وظیفه مجموعه حاکمیت این است که اجازه ندهد ما به جایی برسیم که مردم‌مان اینقدر تحت فشار قرار بگیرند و این به سیاست‌هایی که ما اتخاذ می‌کنیم، برمی‌گردد، عنوان کرد: به هرحال اعتماد عمومی مردم قطعا آسیب دیده است و باید حرکتی نو در مجموعه حاکمیت اتفاق بیافتد تا مردم صحبت‌ها و سیاست‌ها را لمس کنند چون در کلام و گفتار زیاد صحبت شده ولی در متن و کف جامعه هنوز ملموس نیست.
