Kevin Getch موسس آژانس خلاقانه ی دیجیتالی به نام Webfor است که اجراهای زیادی بر روی صحنه داشته است و طبق گفته خودش گاهی اجرای او عالی و گاهی مملو از لحظات خجالت آور بوده. مقاله ی زیر را از زبان Kevin بخوانید:
من موسس یک آژانس خلاق دیجیتالی با 15 کارمند هستم. درست است که سخنرانی های موفقیت آمیز زیادی در برابر عموم مردم تا به حال داشته ام اما همه ی این موفقیت ها حاصل درس هایی است که از اشتباهات شرم آورم گرفته ام. یکی از خجالت آورترین اشتباهاتم زمانی بود که مجری همایشی شدم که قرار بود Sarah Bird مدیرعامل Moz (یک نرم افزار بازاریابی) را به صحنه فراخوانم.
در زیر این درس ها را با شما سهیم می شوم:
فروتن باشید
قبل از کنفرانس مقدمه ی خود را در مود Sara Bird آماده کرده بودم زیرا می دانستم که اکثر مجریان بیوگرافی سخنران ها را می خوانند. تصمیم گرفتم که سخنرانیم را حفظ کنم. اما واقعا اشتباه فکر می کردم که می توانم یک شب قبل از اجرا، متن سخنرانیم را حفظ کرده و بدون اشتباه ارائه دهم.
در روز موعود، صحنه را آماده کردند. یکی از کارکنان میکروفون را به من داد و به روی صحنه رفتم. در ابتدا تماشاچی ها به چند تا از شوخی های من خندیدند، اما متاسفانه دقیقا در لحظه ای که می خواستم Sarah Bird را به روی صحنه دعوت کنم، همه ی کلمات از ذهنم پرید انگار از اول هیچ چیزی در آن ثبت نشده بود.
توصیه ی من به شما این است که حتی اگر شغل تان مجری گری است، اجازه ندهید اعتماد به نفس بر تمرین های روزانه تان غالب شود. هر لحظه ای که روی صحنه هستید را مدیون وقت و توجه مردم بدانید. این لحظات را نمی شود هدر داد.
همه ی وسایل مورد نیاز را از قبل تهیه کنید
اگر نمی توانید متن سخنرانی تان را کاملا از حفظ بگویید، از نوشته ی خود نسخه ای در دست داشته باشید که خطوط آن کاملا از هم جدا شده باشند و خط تان خوانا باشد. قطعا موبایل شما نمی تواند ایده ی خوبی برای خواندن متن باشد. اشتباه دیگری که من برای معرفی Sarah کردم این بود که متن سخنرانی خود را در تلفن همراهم ریخته بودم و به هنگام دعوت او هر چه به دنبال متن می گشتم آن را پیدا نمی کردم. بعلاوه، استرس و فشاری که ناشی از نگاه متمرکز 500 نفر بود بر دستپاچگی من می افزود. نهایتا بدترین جمله ی ممکن را گفتم: اجازه بدهید به گرمی از Sarah Bird به روی صحنه دعوت کنم.
اکنون برای هر اجرا چندین کپی از متنم می گیرم و همیشه آن را جلوی چشم دارم. بهتر است متن اجرای تان را با فونت درشت بنویسید تا به راحتی و سرعت بتوانید آن را بخوانید. اگر در اجرای شما قرار است کاملا از روی متن بخوانید به یاد داشته باشید هر از چندگاهی به تماشاچی ها نگاه کنید تا آنها علاقه ی خود را نسبت به اجرای تان از دست ندهند.
نوع اجرا را از قبل بپرسید
قبل از روز اجرا، از کارگردان برنامه بپرسید که چه انتظاراتی از شما دارند و چه نوع اجرایی باید داشته باشید. زمانی که من و سارا وارد صحنه شدیم برای اولین بار دیدم که دو مبل راحت و یک میز کوچک در وسط آنها روی صحنه قرار گرفته و همه جا به جز دو صندلی تاریک است.
فرض کردم که باید اجرا از نوع مصاحبه باشد. زمانی که سارا شروع به ارائه ی سخنرانیش کرد به دلم شک افتاد که شاید قرار بر این نیست که در این لحظه من هم روی صحنه باشم! از این رو در میان سخنرانی سارا به پشت صحنه رفته تا بپرسم چه باید کنم؟ اگر از قبل این موارد را هماهنگ کرده بودم این ناهماهنگی رخ نمی داد.
بدانید همه اشتباه می کنند
در سخنرانی دیگری که باید سارا و Rand Fishkin (از موسسان Moz) را به صحنه دعوت می کردم، به اشتباهاتم در کنفرانس سیاتل، اقرار کردم و در همین لحظه بود که Rand به شدت خندید و او نیز یکی از اشتباهاتش را تعریف کرد.
همه ی رئیسان و رهبران بزرگ دنیا لحظاتی داشته اند که از اشتباهات شان خجالت زده شده اند. این اتفاقی است که برای همه می افتد. درسی که من از آن زمان یاد گرفته ام این است که باید با این اشتباهات کنار آمد.
خود را در موقعیت های ناخوشایند قرار دهید
راهی برای عالی شدن اجراهای شما وجود دارد البته اگر انسان جسوری باشید. بعد از آماده سازی متن اجرای تان به یک کافی شاپ شلوغ بروید و جلو همه اجرا کنید.
ممکن است برخی فکر کنند شما دیوانه اید، بخندند و یا واقعا به شما گوش دهند. مهم این است که در چنین لحظه ی خجالت آوری بتوانید بهترین ارائه ی خود را بدهید. یعنی در جاهای لازم مکث کنید، آهنگ صدای تان را تغییر دهید، به خوبی از زبان بدن استفاده کنید. در این صورت من ضمانت می کنم که اجرای شما در روز موعود عالی خواهد شد.
گاهی ریسک کردن نتایج درخشان تری به بار می آورد. اگر به عنوان رهبر تیم نتوانید اشتباهات تان را بپذیریرد، رشد شما و متعاقبا تیم تان کاهش می یابد. گاهی لازم است افراد از محدوده ی راحت خود بیرون آمده و چنین ریسک هایی کنند.
