من مریم هستم، دختری ایرانی... دختری با انرژی که به دنبال زندگی‌ای پرا ز ماجرا و متفاوت برای تحصیل به کره اومده...
من از دبیرستان آرزوی یه زندگی متفاوت داشتم. از روزهای تکراری خسته بودم که یه تغییر بزرگ در زندگیم پیش اومد. اومدن به کره بهترین اتفاق زندگی من بود.
الان بیشتر از دوسال از زندگی من در آرزوهام می‌گذره و حالا قراره هر هفته یکشنبه و پنج‌شنبه با روزانه های مریم در کره به بنیتا بیام.
این بار در مورد یه شبانه روز دانشجوی ایرانی در کره صحبت می‌کنم. در ادامه با بنیتا باشید.
زندگی دانشجویی در کره؟
دانشگاه ملی سئول، دانشگاه رتبه اول کره و جزو 30 دانشگاه برتر جهان هست و به همین خاطر وارد شدن به این دانشگاه برای کره‌ای‌ها خیلی سخته. ولی با وجود رقابت زیاد در دانشگاه، تا به حال احساس کمبودی نداشتم چون سطح علمی دانش‌آموزهای ایرانی هم خیلی بالا هست. اما اگه به سرعت و دقت توجه کنیم، کره‌ای‌ها خیلی بهتر هستند. این هم به این خاطر اینه که کره‌ای‌ها زیاد کتاب می‌خونن.
من هم مجبور شدم که تمرین بیشتری داشته باشم و زیاد کتاب بخونم که بتونم خودم رو هم سطح همکلاسی‌هام کنم.
برای شروع یه روز خوب و سالم، باید یه صبحانه خوشمزه و دل‌انگیز خورد. اما با وجود زندگی پر‌مشغله کره، مجبورم روزم رو با یه صبحانه سریع و آماده شروع کنم.
روزهای من معمولا با یه لیوان شیر با سیریال، یه ساندویج ساده که از کافه داخل دانشگاه می‌خرم و یا شیک‌های مخصوص و خوشمزه خودم شروع می‌شه.
بعد از صبحانه اکثر مواقع بین 15 تا 20 دقیقه ورزش می‌کنم. این‌طوری در کل روز هم شاداب‌تر هستم و هم سر کلاس خوابم نمی‌بره. (گل تیپ: ویدیوهای ربکا لوییس در یوتیوب خیلی واسه فرم دادن به هیکل خوبه.)
در کره ساعت کلاس‌ها از 9 و نیم صبح تا 9 شب هست و شنبه و یکشنبه هم روزهای تعطیل.
کلاس‌های من این ترم معمولا از 9 صبح یا 11 شروع می‌شه، به همین خاطر می‌شه صبح ها کمی بیشتر خوابید. :))
به خاطر اینکه رشته من مهندسی هست، اکثر کتاب‌ها انگلیسیه، اما کلاس ها به کره‌ای برگزار می‌شه. (با این حال فهمیدن درس‌ها به کره‌ای برای من زیاد سخت نیست.:) )
من الان ترم سه رشته مهندسی کامپیوتر هستم پس اکثر درس‌های این ترم تخصصی هست. بیشتر درس‌ها جدیده و باید کلی وقت صرف درس خوندن کنم. گاهی وقت‌ها در دوران امتحان بیشتر از 5 ساعت نمی‌تونم بخوابم.
در این بین باید اشاره کنم که استادهای خیلی خوبی داریم اینجا، به جای اینکه به دانشجو سختی بدن واقعا سعی می‌کنند کاری کنند که ما درس رو یاد بگیریم.
این هم عکس استاد ریاضی مهندسی 1 هست که من خیلی دوستشون دارم.
چرا استاد ریاضی رو دوست دارم؟
به خاطر اینکه این استاد گرامی خیلی به دانشجو احترام می‌ذاره. اینم یه نمونه از محبتشونه که قبل از آوردن بنده پای تخته، روز قبل خبر داده که آماده باشم.
این نوع استادها خیلی کمیاب هستند. :)) باید قدرشون رو دونست.
موقع ناهار انتخاب غذا خیلی راحته. چون تو دانشگاه واسه همه چیز یه برنامه موبایل هست. (البته همه به خاطر خلاقیت ترم بالایی‌های رشته‌ی ما هست:))
معمولا در هر رستوران یه منو غذای غربی هم هست و همینطور در کنار منو، نوع گوشت استفاده شده در غذا ذکر شده، برای همین کسایی که به خوردن گوشت خوک یا گاو و یا غذای دریایی حساس هستند می‌تونند متوجه بشند.
جالبه بدونید در کره مثل ایران دانشگاه سلف جدا نداره و فقط در بعضی از رستوران‌ها به دانشجوها یک دلار تخفیف داده می‌شه. (قیمت هر وعده در دانشگاه معمولا 3 تا 5 دلار هست.)
گاهی وقت‌ها دلم برای چلو مرغ سلف دانشگاه تو ایران، که 1500 تومن بود تنگ می‌شه :(( قدر بدونید...
اینجا یکی از سالن‌های مطالعه کتابخانه دانشگاه هست. کلا تا وارد همیچین محیطی می‌شی، آدم خود به کار احساس درس خوندن پیدا می‌کنه.
گاهی از مواقع بین کلاس‌ها حدود 2 ساعت بیکار هستم که برای درس خوندن به اینجا میام یا به کافه می‌رم. محیط سالن مطالعه خیلی خوبه و آروم و مناسب برای تمرکز و درس خوندن.
البته همیشه به قصد درس خوندن هم نمیام... مگه هر کسی می‌ره کتابخونه برای درس خوندن می‌ره؟ ... :)))
اینجا سالن چندرسانه‌ای دانشگاهه که در طبقه شش کتابخونه هست. اینجا یکی از موانع درسی من به حساب میاد که جدیدا مثل اینکه دانشگاه این موضوع رو فهمیده و ساعت 6 عصر تعطیلش می‌کنه. :(
هیچی بهتر از فیلم دیدن تو دانشگاه نیست. البته اینجا صندلی دو نفره و چهار نفره هم داره که معمولا محل قرار گذاشتن دختر پسرهاست.
در آخر روز من می‌مونم با کلی تمرین و پروژه و امتحان که به شب بیداری‌ها ختم می‌شه. مخصوصا این ترم که خیلی درس‌ها سنگین و تخصصیه. این کتاب‌هایی که می‌بینید رو باید برای درس برنامه‌نویسی در طول این ترم بخونم. ( البته اگه یکیش هم تموم کنم خیلی خوبه:)))
موقع کد زدن که می‌شه حتما باید برم به کافه، چون معلوم نیست که کی تموم می‌شه. گاهی وقت ها سه وعده رو در کافه می‌گذرونم :((
در کره کافی‌شاپ‌های برند خیلی زیاد هستند. بیشترشون هم مکانی برای درس خوندن هستند، مخصوصا کافی‌شاپ‌های نزدیک دانشگاه.
یکی از چیزهایی که باعث تعجب من شد دیدن درس خوندن دانشجوها در کافه بود. یه جورایی بیشتر شبیه سالن مطالعه هست تا کافه.
چون درس خوندن زیاد کمی خسته کننده می‌شه، تغییر مکان خیلی مؤثر هست.
موقع شام هم که می‌شه اکثر مواقع سالاد یا کمی میوه با سبزیجات می‌خورم.
این سه تا سبزیجات مواد اصلی رژیم غذایی من هستند. هویج برای احساس سیری و تامین فیبر، جوانه برای تامین ویتامین و کنترل هورمون‌ها و فلفل دلمه هم برای ویتامین خوبه.
و اما اگر این روز پایان هفته باشه... یعنی داشتن یه کم آزادی و یه شام خوشمزه به همراه کمی خوش‌گذرونی...
عکس بالایی، غذای استیک ریزشده به همراه ماهی مرکب سراخ شده (20 دلار)، دسر معروف کره‌ای درست شده با بستنی و یخ تراشیده (10 دلار)
ماهی مرکب؟!
اتاق آواز جای همیشگی من و دوستان.
در پایان یه هفته پر از مشغله و درس یکم تفریح برای تخلیه استرس لازمه. اتاق‌های آواز خیلی برای تخلیه کردن استرس و گذروندن وقت با دوستان خوبه.
معمولا هر ساعت 20 دلار حساب می‌شه که وقتی 5 یا 6 نفر باشیم، این مبلغ تقسیم می‌شه.
یه چیز جالب هم بگم که مردم کره خیلی در حساب و کتاب دقیق و بی تعارف هستند و حتی دوستان هم معمولا همه چیز رو جدا‌جدا حساب می‌کنند.
می‌تونید روزانه‌های قبلی رو در لینک‌های زیر در بنیتا بخونید.
تصورات من از کره و واقعیت
زیبایی و آرایش از نگاه کره‌ای ها
بورسیه دولت کره‌جنوبی
