به گزارش ایسنا؛ هیلاری کاپرووسکی(Hilary koprowski) در 5 دسامبر 1916 در ورشو متولد شد. والدین او در سال 1912 از روسیه به ورشو مهاجرت کردند. هیلاری کاپرووسکی استعداد فوق العاده ای در موسیقی داشت و از سن 12 سالگی در کنسرواتوار ورشو فعالیت داشت. او در سال 1939 از دانشگاه ورشو دکترای پزشکی گرفت. همچنین مدارک موسیقی را از کنسرواتوار ورشو و در سال 1940 از کنسرواتوار سانتا سسیلیا در رم دریافت کرد. کاپرووسکی تحقیقاتی علمی را به عنوان کار زندگی‌اش پذیرفت، اما هرگز موسیقی را ترک نکرد و چندین اثر موسیقی را به ثبت رساند.
در سال 1939، پس از تجاوز آلمان به لهستان، کاپروسکی به رم رفت، و یک سال در کنسرتو سانتا سسیلیا پیانو تحصیل کرد و سپس به فرانسه رفت و به عنوان یک پزشک در بیمارستان روانپزشکی مشغول به کار شد. بعد از حمله آلمان به فرانسه در سال 1940 خانواده کاپرووسکی به برزیل گریختند. پس از جنگ جهانی دوم، وی در نیویورک به عنوان محقق در یک شرکت دارویی استخدام شد. در آنجا او آزمایش‌های مربوط به تهیه واکسن فلج اطفال را آغاز کرد که در نهایت منجر به ایجاد اولین واکسن دهانی فلج اطفال گردید. وی تصمیم گرفت به جای ویروس‌های کشته شده تزریقی که توسط جوناس سالک مورد استفاده قرار می‌گرفت بر روی ویروس‌های زنده به صورت خوراکی متمرکز شود.
او ثابت کرد واکسن خوراکی فلج اطفال که منجر به ورود مستقیم ویروس به روده می‌شود قوی‌تر از تزریقی عمل کرده و می‌تواند ایمنی مادام العمر را تامین کند. همچنین واکسن خوراکی آسان‌تر و کم هزینه‌تر است، در حالیکه تزریق هم باعث ترس کودکان می‌شود، هم گران‌تر است و هم نیاز به امکانات پزشکی دارد. او در ژانویه سال 1948 این واکسن را بر روی خود آزمایش کرد و بعد از اطمینان از بی خطر بودن، آن را در 27 فوریه 1950 به 20 کودک در یک خانه افراد معلول در شهر راکلند، نیویورک داد. خوراندن واکسن در 14 کودک ایمنی ایجاد کرد و در هیچ کدام از کودکان عوارضی نداشت. آزمایش‌ها و تاییدیه‌های بین‌المللی باعث گردید در عرض 10 سال، واکسن در دنیا معروف و مورد استفاده قرار گیرد.
کاپرووسکی از سال 1957 تا 1991 به عنوان مدیر موسسه ویستار خدمت کرد، طی این دوره ویستار توانست خود را به عنوان یک موسسه بین‌المللی برای تحقیقات واکسن جایگاه خود را به ثبت برساند و به مرکز ملی سرطان تبدیل شد. وی در 11 آوریل 2013 در سن 96 سالگی فوت کرد.
