مردم نیازی به ترجمه مسئله برجام ندارند؛ ملاک همچنان جیب مردم است

سرویس سیاست مشرق - حسن روحانی-19 آذر 97- در نشست با وزیر و مدیران ارشد وزارت راه و شهرسازی گفت: «اینکه برجام باشد یا نباشد باید برای مردم ترجمه شود که بودن آن چه قدر سود دارد و نبودنش چقدر می‌تواند ضرر داشته باشد».

رئیس جمهور در ادامه با تأکید بر اینکه بدون همکاری با بانک‌های خارجی هزینه‌ها 20 درصد گران‌تر و با وجود همکاری هزینه‌ها کاهش می‌یابد، تصریح کرد: «اگر FATF، باشد هزینه‌ها 20 درصد ارزان‌تر است و بدون آن گران‌تر خواهد بود و کسی که علیه این مسأله شعار می‌دهد، باید هزینه‌اش را هم بپردازد. پذیرفتنی نیست که یک نفر در ارگان و نهادی شعار دهد و آثار این شعار برای مردم ترجمه نشود».

بیشتر بخوانید:

دیروز با برجام، امروز با FATF قرار است دلار ارزان شود

نظریه تاثیر FATF روی قیمت ارز چگونه باطل شد +نمودار

آقای روحانی گفته است که «اینکه برجام باشد یا نباشد باید برای مردم ترجمه شود که بودن آن چه قدر سود دارد و نبودنش چقدر می‌تواند ضرر داشته باشد». جناب رئیس جمهور باید توجه داشته باشد که مردم نیازی به ترجمه شدن مسئله برجام ندارند. خود ایشان قبلاً در این زمینه راهکار داده است و تاکید داشته که «ملاک، جیب مردم است».

بدون برجام دلار حدود 3000 تومان بود و با برجام دلار تا آستانه 18000 تومان نیز افزایش پیدا کرد و اکنون نیز در کانال 10 و 11 هزارتومان قرار دارد. این در حالی است که مردم در اثر تبلیغات و عملیات روانی ستاد برجام اینگونه تصور می‌کردند که قیمت هر دلار در پسابرجام 1000 تومان خواهد شد.

بدون برجام سکه حدود یک میلیون تومان بود اما در پسابرجام قیمت سکه تا آستانه 5 میلیون تومان نیز افزایش یافت و اکنون قیمت سکه حدود 3 میلیون و 700 هزار تومان است.

بدون برجام پراید حدود 20 میلیون تومان بود ولی با برجام به حدود 40 میلیون تومان رسید. قیمت خودرو در پسابرجام به طرز سرسام آوری افزایش یافت.

در مهرماه سال 92 -2 ماه پس از آغاز به کار دولت روحانی-متوسط قیمت هر مترمربع آپارتمان در تهران، سه میلیون و 764 هزار تومان بوده اما در مهر 97 متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی به هشت‌میلیون و 633 هزار تومان افزایش یافت. به عبارت دیگر در بازه زمانی مهرماه 92 تا مهرماه 97 قیمت متوسط یک مترمربع آپارتمان در تهران حدود 130 درصد افزایش یافت.

در فاصله زمانی سال 96 تا 97 و دقیقاً زمانیکه مسئولان دولتی مدعی بودند که زمان رسیدن میوه‌های برجام است، نرخ اجاره بها برای یک واحد مسکونی 50 متری از 400 هزار به 700 هزار تومان و با افزایش 10 میلیونی ودیعه مواجه شد.

بدهی خارجی ایران در ابتدای دی 1394 یعنی قبل از اجرای برجام، 5 میلیارد و 675 میلیون دلار بود. بر اساس آخرین آمارهای بانک مرکزی، بدهی خارجی ایران در پایان سال 1396 به 10 میلیارد و 910 میلیون دلار افزایش یافته است. یعنی مدت 2 سال و سه ماه از اجرای برجام، ایران از لحاظ بدهی خارجی، 92 درصد مقروض‌تر شده است. (افزایش حدوداً 2 برابری بدهی خارجی کشور.)

در پسابرجام واردات به طرز نگران کننده‌ای افزایش یافت. در سال 1396 میزان واردات (واردات گمرکی + غیرگمرکی + واردات خدمات) به  93.8 میلیارد دلار رسید که نسبت به سال قبل از اجرای برجام (1394) 20 میلیارد دلار بیشتر شد.

آمارها نشان می‌دهد خالص حساب سرمایه کشور پس از برجام به شدت منفی شده است. در پایان سال 1394 خالص حساب سرمایه 2.3 میلیارد دلار گزارش شد. اما   این نرخ در سال‌های 1395 و 1396 که برجام اجرا شد، به شدت نزولی شد و در این دو سال مجموعاً منفی 15 میلیارد دلار شد. یکی از علل منفی شدن خالص حساب سرمایه، خروج سرمایه (ارز) از کشور است.

در روزهای گذشته روزنامه اصلاح طلب و حامی دولت «قانون» نوشت: «با توجه به تورم کشور و بر اساس رقمی که مرکز آمار یا بانک مرکزی اعلام کرده است، میزان تورم در کشور حدود 40 درصد است».

بدون برجام، هسته‌ای بود و تحریم هم بود. اکنون با وجود برجام، هسته‌ای نیست ولی تحریم‌ها نه تنها نرفت، بلکه با قوانینی همچون قانون آیسا و کاتسا 2017(مادر تحریم‌ها) زیرساخت گسترده‌تری نیز پیدا کرد.

سیف در ماه‌های ابتدایی اجرای توافق گفته بود که تقریباً هیچ دستاوردی از برجام عاید مردم کشورمان نشد. در روزهای گذشته و علیرغم سپری شدن حدود 3 سال از اجرای توافق نیز عراقچی گفت مزایای برجام نزدیک به صفر شده است.

برجامی که دولتمردان مدعی بودند که مشکل رکود، گرانی، بیکاری، سرمایه گذاری خارجی، مسکن، ازدواج جوانان، محیط زیست، روابط بانکی و آب خوردن مردم را رفع می‌کند، تاکنون مزایایش برای مردم، تقریباً هیچ و یا به عبارتی نزدیک به صفر بوده است. ولی متاسفانه دولتمردان به جای عذرخواهی و تلاش برای جبران خسارات وارد شده و تغییر ریل، همچنان به بزک برجام مشغولند!

آقای روحانی می‌گوید «اگر FATF، باشد، به واسطه همکاری با بانک‌های خارجی، هزینه‌ها 20 درصد ارزان‌تر می‌شود و کسی که علیه این مسأله شعار می‌دهد، باید هزینه‌اش را هم بپردازد». این اظهارات ذهن را به یاد سخنان روحانی در سال 94 در مدح برجام می‌اندازد. آنجا که رئیس جمهور چند ساعت پس از اعلام رسمی آغاز اجرای برجام گفت: «در همین تجربه چند ساعته امروز 1000 ال‌سی در بانک‌های مختلف باز شد و این نشان داد آنها که می‌گفتند باور نکنید، اشتباه می‌کردند». این آمار از سوی روحانی در حالی بیان شد که بانک‌های خارجی در روز اجرای برجام که مصادف با یکشنبه 27 دی بود، تعطیل بودند و طبیعتاً نمی‌توانستند آل سی باز کنند! این اظهارنظر عجیب روحانی علاوه بر انتقاد گسترده صاحبنظران، صدای حامیان برجام را نیز درآورد.

لازم به ذکر است که «اکشن پلن» FATF شامل 41 بند می‌باشد که دولت روحانی در اقدامی غیرقانونی-بدون اطلاع مجلس- از سال 95 تاکنون 37 بند و به عبارتی حدود 90 درصد دستورات این سازمان را اجرا کرده است. اما با اینحال FATF همچنان وعده نسیه می‌دهد و خبری از گشایش بانکی نیست.

روحانی در سال 94 گفت که به واسطه برجام تمامی تحریم‌های ضد ایرانی از جمله تحریم‌های مالی و بانکی به طور کامل و یکباره در اولین روز اجرا-دی 94- لغو خواهد شد و نه تعلیق. اکنون دولت علیرغم سپری شدن حدود 4 سال از اجرای برجام و همچنین پس از 2 سال از اجرای دستورات FATF همچنان به وعده نسیه طرف مقابل دل خوش کرده و به اجرای تعهدات خود به صورت یکطرفه ادامه می‌دهد.

برجامی که به ادعای دولتمردان، فتح الفتوح بود و تضمینِ امضای وزیر خارجه آمریکا را داشت، دستاوردش برای مردم ایران تقریباً هیچ و نزدیک به صفر شد. حال کاملاً مشخص است که FATF که ظریف صراحتاً اعلام کرده است که تضمینی نمی‌دهد که مشکلات به واسطه آن حل شود، چه دستاوردی برای مردم خواهد داشت!

دولتمردان باید به جای بزک برجام و همچنین به جای تکرار خسارت محض توافق هسته‌ای و افتادن از چاله برجام به چاه FATF، با شجاعت به اشتباه خود اعتراف کرده و ضمن عذرخواهی از مردم، ریل گذاری خود را تغییر دهند.