چند روز قبل یک عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس گفت: هم اکنون با وجود اعمال تحریم ها و عدم امکان واردات خودروی صفر کیلومترمی توان خودروهای کم کارکرد را از کشورهایی مانند افغانستان وارد کرد.
به نقل از تسنیم، محمدرضا منصوری در مصاحبه با خبرگزاری های داخلی ضمن تایید بر این موضوع که تولید قطعات خودرو در کشور به دلیل افزایش ارزش دلار توجیه اقتصادی دارد، افزود: این در حالیست که از تمامی ظرفیت قطعه سازان داخلی استفاده نمی شود حتی برخی از قطعه سازان نیروهای خود را تعدیل کرده اند.
وی ضمن تاکید بر اینکه در شرایط کنونی خودروسازان باید به یاری قطعه سازان بشتابند، اظهار داشت: عدم پرداخت مطالبات 12 ماهه قطعه سازان تنها یکی از مشکلات فعالان این صنف است.
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی ادامه داد: خودروسازان می توانند با فروش زمین های خود در کشور و یا کارخانه های وابسته در خارج از کشور که بی دلیل راه اندازی شده کمک رسان قطعه سازان داخلی باشند تا تولید قطعه در کشور دوباره رونق گیرد.
وی با بیان اینکه دولت می تواند در تامین مواد اولیه مانند فولاد قطعه سازان را یاری دهد، گفت: تنها افراد خاصی امسال موفق شدند مواد اولیه خود را از بورس خریداری کنند.
منصوری ضمن اعلام اینکه هنوز
قیمت خودرو تعیین نشده است، افزود: واقعیت آن است که افزایش قیمت خودروها امری اجتناب ناپذیر است اما باید توجه کرد که با رشد قیمت ها، حقوق مردم پایمال می شود چرا که بر درآمدها اضافه نشده است.
وی در ادامه با اشاره به اینکه افزایش
قیمت خودرو در جامعه اثر روانی نامطلوبی بر جای می گذارد گفت: خودروسازان باید به تعهدات خود در تحویل به موقع خودروها عمل کنند.
این عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس در انتها یادآور شد که با توجه به شرایط حال حاضر کشور که امکان واردات خودروهای سفر کیلومتر از بین رفته می توان خودروهای کم کرد از کشورهای همسایه ای مثل افغانستان وارد کرد.
اما سوال اینجاست که علیرغم استقبال عمومی از این پیشنهاد، چرا حتی در تئوری نیز چنین راهکارهایی برای نجات از وضعیت موجود بررسی نمی شود؟
پاسخ را باید در در دولایه بررسی کرد. نخست آنکه به قول برخی از صنعت گران، صنعت خودرو در حکم ویترین توانمندی های کشور در بعد صنعتی شناخته می شود و از همین رو حفظ آن به هر قیمتی به معنای استقلال و اقتدار کشور در تامین نیازهای خود است. بنابراین کمتر مدیر یا مسئولی حاضر است در مقابل این ذهنیت فراگیر بیاستد و به مهره ای ضد استقلال بدل شود.
لایه دوم این بحث اما به مسائل مالی و درآمد سرشار صنعت خودرو برای مافیای خودروسازی مربوط می شود. درآمدی که به این راحتی ها قابل چشم پوشی نیست و طبیعتا مدیران مافیا دوست نیز تمایلی به برچیدن این سفره رنگین ندارند.
ماحصل این موارد اینکه علیرغم مزیت های اقتصادی طرح واردات خودرو کارکرده و حمایت عموم جامعه از این روش، بازهم مقاومت جدی ای در این رابطه وجود دارد که امیدی به شکسته شدن آن نیست.
