به گزارش ایسنا، باشگاه استقلال که در سال 1390 با خرید امتیاز باشگاه استقلال جنوب شکل گرفت، پس از پشت سر گذاشتن دو فصل ناموفق در عین ناباوری و در حالی که از تیمی جوان، بومی و بازیکنان کم‌نام و نشان تشکیل شده بود با هدایت عبدالله ویسی بر بام فوتبال حرفه‌ای ایران ایستاد. کسی باور نمی‌کرد که استقلالی‌ها آن‌قدر متحول شده باشند که بر سکوی قهرمانی تکیه بزنند ولی آن استقلال فصل 95–1394 که خودباوری داشت به این مهم رسید، هر چند آن طور که باید و شاید به قهرمانی آبی‌های خوزستان پرداخته نشد تا فوتبال این استان همچنان مظلوم بماند.
اما آن استقلال خوزستان مقتدر و قوی، کم‌کم باتوجه به مشکلاتی که طی سال‌های اخیر برایش ایجاد کردند، از روزهای اوج خوش خود فاصله گرفت تا این‌که اکنون در لیگ هجدهم روزگاری بسیار بد را علی‌رغم توانمندی بازیکنان خود، تجربه کند.
استقلالی‌ها که پس از قهرمانی، نسخه فروپاشی آن‌ها پیچانده شد -البته خوزستانی‌ها در طی سال‌های اخیر به نابودی و رها شدن تیم‌های‌شان پس از قهرمانی عادت کرده‌اند - امسال در بدترین شرایط ممکن به سر می‌برند و در حالی که به سختی در فکر جمع کردن امتیازات برای بقا در لیگ برتر بودند، به خاطر سهل انگاری مدیریت های قبلی و عدم پرداخت مطالبات بازیکن خارجی خود، در حالت تعلیق قرار گرفته و شش امتیاز آن ها کسر شد و تا این لحظه نیز گفته می شود که از پنجره نقل و انتقالات محروم هستند.
البته در این مدت کسی آن‌قدر شجاعت نداشته که خود را مسوول از هم پاشیده شدن استقلال خوزستان معرفی و از مردم خوزستان عذرخواهی کند تا کمی از درد آن‌ها نیز کم شود ولی همین افراد با روی کار آمدن افشین قطبی در باشگاه فولاد و بهتر شدن شرایط این تیم، منتظرند تا در پایان فصل اتفاقی خوشایند مثل کسب سهمیه آسیایی برای فولاد رقم بخورد تا خود را مرد شماره یک فولاد و فوتبال خوزستان معرفی کنند.
حالا این استقلال خوزستان که پس از کسر امتیاز به کریم بوستانی و ایمان مبعلی سپرده شده، عجیب متحول و باانگیزه شده است و چنان مقابل تیم‌های قَدری چون استقلال تهران، سپاهان و سایپا سینه سپر و قد علم می کند که یادمان رفت، این همان استقلال از هم پاشیده به واسطه بی‌تدبیری عده‌ای از مسوولان است که به این روز افتاده است.
اگرچه این استقلال خوزستان در مشکلات غوطه‌ور شده و خیلی‌ها فاصله آن تا لیگ یک را تنها چند قدم می‌دانند ولی بازیکنان این تیم جنگنده‌تر از همیشه هستند و نشان داده‌اند که یک‌دل و هم نفس برای حفظ سهمیه استان از جان مایه می‌گذارند. عزمی که قابل ستایش است. این بازیکنان هرگز نمی‌خواهند سرنوشت استقلال اهواز این‌بار برای آن‌ها تکرار شود؛ سرگذشتی تلخ و زجرآور برای مردم خوزستان.
این روزها که به فوتبال خوزستان و مردم آن بسیار سخت می‌گذرد کسی دیگر دوست ندارد تیمی از خوزستان قهرمان لیگ برتر شود تا این‌گونه همه برای نابودی آن به زحمت بیفتند! کاش همین روزها یکی از راه برسد و تیشه را از دست آن‌هایی که مداوم به ریشه باشگاه استقلال و البته فوتبال خوزستان می‌زنند، بگیرد و به جای آن بذر امیدواری را در دل فوتبال خوزستان بنشاند.
اگرچه استقلال خوزستان با شش امتیاز در قعر جدول نفس‌نفس می‌زند ولی نیم‌فصل و تعطیلات آن، بهترین زمان برای بازسازی تیم است و با تدبیر و درایت می‌توان استقلالی‌ها را از پایین جدول جدا کرد. هنوز امید هست، البته به شرط آن‌که مسوولان دست روی دست نگذارند و از همین امروز برای بهبود وضعیت این تیم فکری کنند.
پس نگذارید فوتبال در خوزستان با آن همه کل‌کل هایش بر سر فولاد، نفت و استقلال که عجیب حال و هوای مردم خوزستان را خوب می‌کند، با بی‌تدبیری و به آسانی از دست برود. از همین الان برای بقای استقلال خوزستان در لیگ برتر تلاش کنید تا مبادا پایان فصل افسوس پیش رویتان باشد.
ایسنا - پریسا زنگنه‌منش
