خبرگزاری فارس: آیتالله سید محمود هاشمی شاهرودی از شاگردان برجسته امام خمینی و علامه شهید سید محمدباقر صدر بود که به واسطه این ارتباط، حلقه وصل شهید صدر و امام خمینی لقب گرفت. آیتالله شاهرودی در حیات سیاسی اجتماعی خود وقایع مختلفی از نهضت اسلامی، حوادث عراق و ارتباط با مبارزان لبنانی تا مسئولیتهای متعدد در جمهوری اسلامی ایران را درک کرده است.
مبارزه و حضور او در دورانهای مختلف نهضت اسلامی، مبارزات سیاسی در عراق، هشت سال دفاع مقدس، تشکیل مجلس اعلی عراق و... یادماندههای بسیاری از این فقیه عالیقدر و مبارز به جای گذاشته است.
آیتالله هاشمی شاهرودی در دوران حیات خود طی جلساتی خاطرات تاریخی خود را در گنجینه تاریخ شفاهی مرکز اسناد انقلاب اسلامی به ثبت و ضبط رساند. پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی ضمن تسلیت درگذشت آیتالله سید محمود هاشمی شاهرودی، بخشی از این خاطرات را برای نخستین بار منتشر میکند.
حمایت آیتالله خوئی از امام خمینی در سال 1342
آیتالله هاشمی شاهرودی که در کوران حوادث دهه چهل در نجف حضور داشت در خاطرات خود درباره اقدامات آیتالله خوئی در حمایت از امام خمینی میگوید: «بحث بازداشت امام در 15 خرداد [1342]و آن جریاناتی که شکل گرفت در نجف هم یک حالت خاصی پیدا کرد. یکی از کسانی که خیلی حرکت امام را از نظر مقابله با شاه قبول داشت و تحتتأثیر این حرکت امام قرار گرفت، آقای خویی بود.
آن زمان آقای خویی مرجع نبود و در حد یک مدرس بود، چون آقای حکیم زنده بود. ایشان در آن دوران در حد رساله داشت، ولی مرجعیتی نداشت. او خودش تحتتأثیر این حرکت امام قرار گرفت. تا جایی که نه در حد مبارزه بلکه در تکفیر شاه، یک رساله داد به نام تصریحات خطیره؛ یعنی پیامهای مهم و خطرناک.
ما نوجوان بودیم 15 ـ. 14 ساله بودیم [که]این [رساله تصریحات الخطیره]به دست ما هم رسید. در حقیقت [آیتالله خویی]با این تصریحات خطیره شاه را محکوم به انحرافی در حد ارتداد میکرد و خیلی شدیدتر از بیانات خود امام بود که همان وقت گفته شد ایشان با این رساله شاه را تکفیر کرده است.
یکی از کارهایی که باز همان زمان انجام شد، این بود که آقای خویی آمدند منزل آیتالله العظمی شاهرودی و ایشان را بردند کوفه پیش آقای حکیم، که سریع آن نامه مرجعیت امام را بنویسند تا مصونیت امام حفظ بشود. آن وقت آقای خوئی نقش خوبی داشت، هیچ کس دوروبرش نبودند. فکر آقای خویی فکرهای جدیدی بود. بیرون از ایران هم بود راحت میتوانست این حرفها را بزند.»
واکنش آیتالله سید محمدباقر صدر به مباحث ولایتفقیه امام خمینی
مرحوم آیتالله هاشمی شاهرودی در بخش دیگری از یادماندههای خود به شروع بحث ولایتفقیه توسط امام خمینی در نجف و واکنش علامه سیدمحمدباقر صدر اشاره کرده و میگوید: «به نظر من از همه مهمتر در آن مقطع این فکر فقه حکومتی بود که امام این را توانست در نجف مطرح کند. اولین بار این بحث را ایشان در نجف مطرح کردند که مثل توپ در حوزه صدا کرد، که ولایت فقیه را کسی، آن هم به این شکل بحث کند. غیر از یک بحث ولایت که در مکاسب مختصر هست ایشان به بحث کلان حکومت اسلامی بکشاند و تحت عنوان حکومت اسلامی و ولایت فقیه، یعنی حکومت اسلامی این را بحث کرد. خیلی این ارزنده بود و یک تحولی در دید فقهی نجف بود، یعنی آن عمق فقهی و تحقیقات و تلفیقات عمیق فقهی توأم شد با این دید حکومتی و این دید جدید و پویا و این مسئله جدید که مسئلهای بسیار اساسی هم هست مبنای آن نظریه سیاسی امام بود.
من یادم هست که درس ایشان میرفتم. هر روز که این درس بحث میشد ایشان یک فراز جدیدی را میگفت. اینها چند روز بعد از نوار پیاده میشد و به شکل جزوه تنظیم میشد. من روزهای اول یک نسخه را خدمت آقای صدر بردم و گفتم: امام در بحث به ولایت صغار رسیده و وارد ولایت فقیه شده و به این تفسیر رسیدهاند.
آقای صدر خیلی خوششان آمد، اولین بار بود که درس امام را میدید. یادم هست که آقای صدر در درس خود، عین این تعبیر را گفت: «برای اولینبار یک فقیه که در حد یک مرجع تقلید است بحث حکومت اسلامی را به این شکل مطرح میکند.» خیلی ایشان تعریف کرد. شاید نصف وقت درس را ایشان راجع به همین مسئله شرح داد که چه کار بزرگی شده و چه تحولی در حرکت تاریخ فقه ماست. بعد گفت: بر همه شما لازم هست این [جزوه ولایت فقیه امام]را بگیرید و مطالعه کنید.»