تحلیل کارکردی بیست بازیکن برتر سال ۲۰۱۸

به گزارش "ورزش سه"، بازیکنانی که برای افتخارات می جنگند، بازیکنانی که برای امتیازات می جنگند، بازیکنانی که لحظه به لحظه برای خلق یک لحظه بکر در تکاپو هستند، بازیکنانی که رشد می کنند و زیبایی را به نمایش می گذارند و تمام اینها از دریچه "توانایی ها و استعدادهای تکنیکی- تاکتیکی" آنها شکل می گیرد.

ما با یک بوم سفید طرف هستیم و حالا فورفورتو بیست نقاش برتری که در سال 2018 بهترین اثرها را خلق کرده اند را برایمان ردیف کرده و ما در ورزش سه برآن شدیم تا این انتخاب ها را تحلیل کنیم. 

14- کوین دی بروینه: هم کارفرما، هم پیمانکار و هم مصرف کننده. به عبارت بهتر: بازیکنی که توانایی طراحی حمله را دارد، توانایی توسعه حمله را دارد و توانایی زدن ضربه نهایی را نیز دارد. به عبارت خیلی بهتر: بازیکنی درجه یک برای تک تک ایستگاه های دو سوم جلویی زمین. کوین در فصل گذشته جزیره با آمار فوق‌العاده 8 گل و 16 پاس گل نمره ارزشمند 7.83 را ثبت کرد که از لحاظ کمی حتی از نمره صلاح هم بهتر بود اما در نهایت جایگاه دوم برترین مهره فصل را به دست آورد. همچنین دی بروینه با اجرای نقش کارگردان در سبک بازی سرعتی بلژیک و استعداد ویژه اش در انتقال های سریع السیر توپ از ارکان اصلی بازی فوق العاده برابر برزیل و صعود به جمع چهار تیم برتر برای کشورش لقب گرفت. در مورد دی بروینه امیدواری زیادی برای ادامه راه مودریچ و کسب توپ طلا در سالیان آتی وجود دارد. 

13- انگولو کانته: یک مرد با یک تخصص و بهترین در آن تخصص. با فاصله بسیار زیاد. کانته را بخرید و در پست توپگیر و تخریب کننده چینش کنید. حالا دیگر فقط نیاز به تعدادی تاکتیک حمله ای دارید.. کانته ای با آمار 2.5 توپگیری در هر بازی. با آمار 5.5 دوئل موفق در هر بازی. با آمار 3.3 تکل در هر بازی. با آمار 1.5 بلاک شوت در هر بازی و همینجور آمارهای فوق‌العاده و خاص دیگر. آمار هایی که به وضوح یک پست شش اکتیو تخریبی را به عنوان پاسخ پرسش خصوصیات یک هافبک دفاعی خوب چیست معرفی می کند. در این فصل ساری قضیه را در بحث پرس و توپگیری کمی جدی تر کرده و کانته را یک و نیم خط طولی توسعه داده است. مطمئنا تمام تحلیل گران این را یک پازل بندی فوق‌العاده قلمداد می کنند. و خوب اینجا علاوه بر دلیل اصلی این تغییر ما با یک خصوصیت دیگر هم از "آقای کامل" روبرو شدیم. توانایی گل زدن. بیست بازی و سه گل زده. بیشتر از تمام چهار فصل اخیر.

12- سرخیو آگوئرو: "من یک گلزن هستم آقای گواردیولا". این جمله ای بوده که مطمئنا در تمام سه فصل اخیر و در جواب تک تک مصاحبه هایی که پپ در آن صراحتا عنوان کرده که آگوئرو باید در بخش ها و فازهای خیلی بیشتری به تیم کمک کند در درون سرخیو فوران کرده و دوست داشته آن را با صدای بلند فریاد کند. اما هر بار از ابرازکردنش پشیمان شده است. البته خوب این ندای درونی فی الواقع اشتباه نبوده است. آگوئرو شاید در بحث های تاکتیکی و دفاع و تولید خلاقیت نمره ضعیفی از دیتابیس ها دریافت کرده باشد اما نمره های 91 وی در حمله و 82 در تکنیک در کمتر از پنج شش بازیکن پیدا می شوند. در واقع بحث پپ بیشتر از اینکه در مورد ضعف های سرخیو باشد در مورد توسعه توانایی های وی است. در مورد تغییر این مهاجم مرکزی هدف به یک مهاجم شماره نه غیرهدف و خوب اینجا نکاتی وجود دارند که پپ می تواند به آنها توجه کند. 30 ساله بودن آگوئرو و مقاومتش در مورد تغییر و همچنین تجربه گرفتن از داستان معروف کرایف- رایکارد. پس از انتقال فن باستن از آژاکس به میلان، کرایف به دنبال یافتن جانشینی برای دادن رهبری بازی به او بود. به همین دلیل یوهان به سراغ رایکارد که بهترین بازیکن تیم بود رفت و انتظارش را از او مطرح کرد. حاصل چه شد؟ در کمتر از سه ماه رایکارد کاملا بی حوصله شد، دیگر فوتبال بازی کردن را دوست نداشت، ضعیف تر شدن و ضعیف و ضعیف و یک دعوای سفت و سخت با سرمربی و بستن چمدان ها به سمت میلان. در اکثر اوقات تاکتیک در اولویت است اما در بعضی موارد خاص شما باید به روح فوتبالی بازیکن هم توجه کنید. آیا پپ این کار را می کند تا سال بعد هم در لیست بیست تا نام مهاجمش را داشته باشیم!

11- داوید سیلوا: در مورد این چهره اسپانیایی به طور ویژه می توان ادعا کرد که ما بیشتر از اینکه با یک بازیکن استثنایی طرف باشیم، با یک بازیکن "کننده کار" روبرو هستیم. کننده کار یعنی انجام دادن کارها به هر طریق ممکن. در حالی که بازیکنان ویژه کارها را به شکل ویژه انجام می دهند. به همین دلیل است که اگر ما به کارنامه داوید در پنج فصل گذشته نگاه کنیم به نمراتی بین 7.20 تا 7.60 برمی خوریم که برای یک بازیکن خوب تعریف می شوند. اما یکی از عمده دلایل حضور سیلوا در این لیست این است که وی با کسب نمره 7.57 در فصل گذشته بهترین نمره دوران بازی اش را به دست آورد و این نشان پیشرفت او در سن 32 سالگی می باشد. ضمن اینکه در مورد داوید اگر بخواهیم به یک خصوصیت خیلی درجه یک اشاره کنیم، به یک خصوصیت زبانزد، باید دقت پاس های وی را مثال بزنیم. در فصل گذشته این دقت پاس 90 درصد بوده است که یک آمار بی نظیر برای یک هافبک در لیگ برتر می باشد. آمار بی نظیری که توانایی سیلوا در لوندادن توپ را نشان می دهد، آمار بی نظیری که توانایی خط هافبک سیتی را در بازی صحیح نشان می دهد، آمار بی نظیری برای قهرمانی بلامنازع سیتی در فصل قبل و آمار بی نظیری برای اینکه کارشناسان فورفورتو به داوید رای بدهند.

10- هری کین: یک شماره ده راست پای بیست پنج ساله و با 188 سانتیمتر قد در پست مهاجم جلو یک تیم با حملات پیاپی سریع از زمین و هوا و تلاش برای بازی فیزیکالیته. و خوب حالا وظیفه این بازیکن چیست؟ یا بهتر است بگوییم وظیفه این مهاجم چیست؟ در نگاه اول با توجه به خصوصیات هری ما به گل زدن فکر می کنیم اما کمی که دقیق تر می شویم یک مهاجم روبروی مان قرار می گیرد که با اینکه خصوصیات یک مهاجم تارگت را دارد اما با عنصر های " تلاش و تطبیق پذیری و رشد" به نحو عالی کوشیده است که نسبت به نیازهای فوتبال مدرن متحرک تیمش یک واکنش مثبت بروز دهد و خصوصیات اکتسابی بیشتری را کسب کند و از این رو باعث رشد بازی خود شده تا به حق جایش در لیست بیست بازیکن برتر سال قرار بگیرد. بله خوانندگان محترم، در مورد بازیکنانی مثل هری کین تلاشی که آنها برای تطبیق پذیری لحظه ای با شرایط جدید از خود بروز می دهند به شدت قابل احترام است. 

9- یان اوبلاک: بهترین دروازه بان جهان در سال گذشته از نظر کارشناسان فورفورتو.. چرا؟ بیش از هر چیز وقتی به آمار یان نگاه می کنی و آن را با دروازه‌بان هایی مثل دخیا و ترشتگن مقایسه می کنی به این پی می بری که با وجود تمام تئوری سازی و نظریه پردازی ها در مورد دروازه بان سوئیپر- مهاجم ولی بازهم همچنان برای شناسایی یک دروازه بان خوب باید به این اصل وفادار بود: چقدر باعث گل نخوردن تیمش شده است! تمام ایده ها یک طرف و قانون "تو مراقب دروازه هستی" نیز یک طرف. اوبلاک با وجود اینکه در بحث های تاکتیکی و توزیع توپ نمره ضعیف تری از همتایانش به دست آورده است، اما با آمار شگفت انگیز 95 درصد سیو موفق و 80 درصد پوشش صحیح توپ های هوایی و رسیدن به رکورد 22 کلین شیت از 37 بازی لالیگا این رقیبان را کنار زده است و بر تخت پادشاهی دروازه بان سال جهان جلوس کرده است. تو مراقب دروازه هستی، همین و بس..

مجتبی مرشدنژاد