خبرگزاری تسنیم: به نقل از بلومبرگ، بدهی خارجی چین به سرعت افزایش یافته و به مشکلی بزرگ برای کشور چین و دنیا تبدیل شده است.
بدهی خارجی چین به طور رسمی 1.9 تریلیون دلار شده است. برای یک اقتصاد 13 تریلیون دلاری این مقدار زیاد نیست، ولی ریسکهای نهفتهای وجود دارد. بدهی خارجی چین در دهه گذشته افزایش یافته است.
طبق اطلاعات رسمی، بدهی کوتاه مدت چین 62 درصد کل بدهی را از سپتامبر تشکیل میدهد، یعنی 1.2 تریلیون دلار باید در سال جاری بازگردانده شود. مسئله نگران کننده سرعت افزایش بدهی است. کل بدهی خارجی 14 درصد در سال 2018 و 35 درصد از آغاز 2017 افزایش یافته است.
تصویر واقعی پرمخاطرهتر است. بدهی خارجی چین طبق پیش بینی بازارهای سرمایه دایوا در گزارش ماه اوت بین 3 و 3.5 تریلیون دلار بود. به عبارت دیگر کل بدهیهای خارجی پس از محاسبه وامهای مراکز مالی در هنگ کنگ، نیویورک و جزایر کارائیب که در محاسبات رسمی نمیآیند، 1.5 تریلیون دلارکمتر بیان شده است.
شرایط به نفع چین پیش نمیرود. شرکتهای این کشور در زمانی که 3 تا 5 درصد اختلاف بین نرخ بهره آمریکا و چین وجود داشت و انتظار قویتر شدن یوان میرفت، به سمت وامگیری به دلار هجوم آوردند. وامگیری خارجی ارزانتر بود و مزیتهای اضافی داشت. در حال حاضر، اختلاف در نرخ سودهای کوتاه مدت کم شده و تقریبا به صفر رسیده و یوان ارزش خود را طی سال گذشته از دست داده است. گرفتن وام جدید سختتر و پر مخاطرهتر شده است. سیاستهای چین بدهی خارجی این کشور را بیشتر کرده است.
امسال و سال 2020 سالهای اوج بازپرداختها هستند و چین با فشار سرمایه گذاریها با دلار مواجه است. شرکتهای چینی برای بازپرداخت بدهیهای دلار شان یا باید از ذخایر ارز خارجی بانک مرکزی برداشت کنند که پکن احتمالاً اجازه آن را نمیدهد، یا از بازارهای بین المللی دلار بخرند.
این کار مشکلات جدیدی به وجود میآورد. تنها 617 میلیارد یوان (90 میلیارد دلار) سپرده خارجی در هنگ کنگ برای خرید دلار در دسترس است. اگر شرکتهای چینی مجبور شوند بدهی را به داخل بازگردانند، یک جریان خروجی قابل توجه لازم است که ارزش یوان را در برابر دلار پایین میآورد.
سرمایه گذاران جهانی دلار باید مراقب سرمایه گذاریهای مربوط به چین باشند. با افزایش نرخ بهره فدرال رزرو آمریکا و کاهش ترازنامههای آن، شرکتهای چینی باید بیشتر با دلار پرداخت داشته باشند تا یوان.
بدهی خارجی چین با میانگین 70 میلیارد دلار در هر سه ماه، از ابتدای 2017 افزایش یافته است. اگر به همین روند افزایشی ادامه دهد، چارهای ندارد جز اینکه ذخایر خود را خرج کند یا اجازه دهد یوان ضعیفتر شود. هردوی این راهها ریسکهایی دربر دارند.
چین و جهان باید در مورد افزایش بدهیهای وابسته به دلار فکر کنند. هرگونه توقف سرمایهگذاری میتواند پیامدهای شدید و غیر منتظرهای داشته باشد.