کار با تحریم هم پیش می‌رود

آخرین خبر در مورد سیستم جایگزین سوئیفت این بود که مقر آن در فرانسه باشد و آلمان در دور اول ریاست SPV را داشته باشد. اما با گذشت زمان اروپایی ها CFT (کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم) را پیش شرط اجرایی شدن این مکانیزم جدید و امکان مبادلات مالی دانستند. تاخیر در اجرای این اتفاق باعث شده که نگرانی ها  بین فعالان اقتصادی ایجاد شود.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، در این باره با یحیی آل اسحاق عضو اتاق بازرگانی ایران گفت و گویی انجام دادیم که در ادامه می آید:

آیا SPV می تواند شرایطی را فراهم کند که تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی فعالیت خود را ادامه دهند؟

در اجرایی شدن SPV (سیستم اروپایی جایگزین سوئیفت است) گویا هیچ همتی از سوی اروپایی ها وجود ندارد. اروپایی ها مدتی است که وعده دادند که می خواهند جایگزینی برای سوئیفت داشته باشند تا ارتباط مالی ایران با اروپایی ها حفظ شود. اما مدت ها این موضوع راکش دادند و هنوز به هیچ سرانجامی نرسیده است. یکبار گفتند قبل از سال نو میلادی، بار دیگر گفتند بعد از سال میلادی و اکنون هم اجرای SPV را به CFT (کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم) گره زدند و می گویند تا زمانیکه این امر اجرایی نشود نمی‌توان جایگزینی برای سوئیفت در نظر گرفت. اگر به صحبت های رئیس جمهوری، وزیرامور خارجه و سایر سیاستمداران دقت کنید متوجه می شوید که آنها هم از اروپایی ها ناامید شدند و می گویند آن چیزی که از اروپایی ها انتظار می رفت و یا در حرف هایشان بود به سرانجام نرسید و وعده‌هایی دادند که هنوز عملیاتی نشده است. برخی که نگاه بدبینانه به اروپایی ها دارند می گویند اروپایی ها و آمریکایی با هماهنگی یکدیگر موضوع SPV را مطرح کردند و با طولانی کردن آن برای اجرا می‌خواهند ایران را بیشتر تحت فشار قرار دهند. از آنجا که منافع اروپایی‌ها با آمریکایی‌ها ارتباط تنگاتنگی دارد نمی توان به وعده هایی که آنها می‌دهند، دل خوش کرد. هر آن چیزی که از اروپایی ها انتظار داشتیم را با تعلل پشت سر گذاشتند و معلوم نیست رفتارهای دوگانه آنها تا چه زمان ادامه خواهد داشت.

با این تفاسیر شما به اجرایی شدن SPV خوش بین نیستند و این امر به طور قطع کار را برای فعالان اقتصادی سخت می کند، چرا که آنها به اجرایی شدن آن امیدوار هستند.

اروپایی ها چه کاری انجام دادند که ما دیدگاه مثبتی نسبت به عملکرد آنها داشته باشیم؟! در رابطه با فروش نفت، باز شدن بانک های سوئیفت و جایگزین های آن هیچ کاری صورت نگرفت و حتی موافق فروش نفت در برابر غذا و دارو هستند. ما شنونده حرف های شیرین آنها بودیم. البته سیاست گذاران برای تحقق وعده اروپایی ها مذاکرات متعددی داشتند ولی آنها اجرایی شدن موضوعات عنوان شده از طرف خودشان را به تعویق می اندازند. ما خودمان هم می توانستیم در برابر فروش نفت به غذا و دارو برسیم ولی از اروپایی ها بواسطه باقی ماندن در برجام انتظار داشتیم که همکاری بیشتری داشته باشند. با این روند بعید است که اروپایی ها برای ایران کاری انجام دهند از اینرو ما بایستی به فکر خودمان باشیم.

می توان بدون SPV تولید و تجارت را ادامه داد؟

به طور قطع می توان تولید و تجارت را بدون اروپا و آمریکا ادامه داد. تحریم ایران سابقه یک سال و دوسال ندارد، 40 سال است که ما با تحریم روبرو هستیم و در تمام سال ها تولید و تجارت حیات داشت. درست است که با نقصان و مشکلاتی روبرو هستیم ولی این چالش ها به منزله صفر شدن تولید و تجارت نیست. به هر ترتیب تولید و تجارت راه خود را پیدا می کند و تحریم نمی تواند جلوی فعالیت آنها را بگیرد. به هر ترتیب هیچ اتفاق جدیدی در باب تحریم ها برای ایران اتفاق نیفتاده است. همان رخدادهای که از قبل بوده، اکنون نیز ادامه دارد. آنها عزم کردند که صنعت و تولید کشور را با مشکل مواجه کنند ولی ما باید با هماهنگی و همکاری یکدیگر مانع از خواسته آنها شویم.

 با وجود تحریم ها چگونه صنعت و تجارت کشور می تواند ادامه حیات دهد؟

مهم ترین نکته این است که ببینیم درصد اثرگذاری تحریم ها بر اقتصاد کشور چقدر است. معتقدم بیشترین اثرگذاری تحریم بر اقتصاد بیش از 30 درصد نخواهد بود. 70 درصد مشکلات به موضوعات داخلی مربوط می شود. ما 70 درصد مشکلات را در حاشیه گذاشتیم و به 30 درصد مشکلات تحریم می پردازیم. ما از خیر حل مشکلات تحریم گذشتیم و تنها خواسته ما رفع مشکلات داخلی است. موضوع ارتباط با خارجی ها بهانه ای برای اختلاف گروه های مختلف در کشورمان شده است. ما می توانیم به توان خودمان تکیه کنیم و با یکدل شدن از چالش ها عبور کنیم. از طرفی مسئولان هم باید یکدل و همراه شوند. اگر مردم ببینند که سیاست گذاران با هم هستند به طور قطع آنها هم در کنار دولت قرار خواهند گرفت.

بخشی از 70 درصد مشکلات داخلی به اختلاف میان سیاست گذاران مربوط می شود؟

اختلاف داخلی بایستی کنار گذاشته شود و دیگر جمله "گفتیم که" را به زبان نیاوریم. به جای آنکه از هم خرده بگیریم و یکدیگر را مقصر بدانیم بهتر است که در کنار هم قرار بگیریم. این اختلاف ها به کشورهای متخاصم هم کمک می کند که رفتارهای خود علیه ایران را تشدید کنند. 

با افزایش کارایی و بهره وری می توان از مشکلات عبور کرد و برای احیای تولید و تجارت قدم برداشت. توصیه می کنم، فعالان صنعتی هم به وعده  اروپایی ها دل و امید نبندند و برای ادامه تولید خود به فکر راهکارها و گفتمان جدید باشند. اقتصاد ایران با توجه به ویژگی هایی که دارد می‌تواند سرپا بماند. ما نباید دغدغه این را داشته باشیم که تحریم مانع از حرکت تولید خواهد شد.توصیه ام به سیاست گذاران هم این است که به فکر حل 70 درصد مشکلات داخلی باشند که سال ها است فعالان صنعتی با آن مواجه هستند.