کنترلر ویلچر برقی محصول الکترونیکی مورد نیاز در ویلچر‌های برقی است که مورد استفاده افراد دارای معلولیت و تولیدکنندگان ویلچر برقی قرار دارد و به تازگی با همت پژوهشگران ایرانی انحصار آن از آمریکا خارج شده است و پژوهشگران ایرانی توانسته‌اند محصولی را بسازند که از نظر ایمنی و کارآمدی در حد برند‌های درجه یک جهانی محسوب می‌شود. این محصول در یکی از شرکت‌های دانش بنیان امیرکبیر به نام شرکت فناوری هوشمند میکائیل ساخته شده که هم اکنون سید وحید هاشمی، مدیر عامل آن است.
سید وحید هاشمی، عضو سابق انجمن اسلامی دانشجویان و فارغ التحصیل مقطع کارشناسی رشته مهندسی برق-الکترونیک دانشگاه سمنان در سال 86 است، در ادامه گفتگو با عضو سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان را می‌خوانیم.
دانشجو: در رابطه با این محصول وکنترلر ویلچر برقی بیشتر توضیح دهید
این محصول شامل مجموعه سخت افزار و نرم افزار مورد نیاز برای کنترل و هدایت ادوات الکتریکی ویلچر برقی، با رعایت سطوح بالای حفاظت و ایمنی مورد نیاز در تجهیزات پزشکی است که به کاربری که توانایی راه رفتن ندارد امکان حرکت می‌دهد.
طراحی و ساخت این کنترلر ویلچر برقی در حدود 8 سال فعالیت تحقیقاتی و تخصصی طول کشید و در این مدت ضمن طراحی، تکنولوژیِ برند‌های مختلفی را ارزیابی و مهندسی معکوس کردیم و نقاط ضعف و قوت هرکدام را استخراج کردیم تا محصولی که طراحی می‌کنیم از نظر کارآمدی، ایمنی و اعتمادپذیری در سطح بسیار بالای فناوری باشد.
بعلاوه در مراحل طراحی و توسعه فناوری، ضمن نیازسنجی از کاربران مختلف، قابلیت‌های ویژه‌ای را ایجاد کردیم که در محصولات دیگر وجود ندارد و نیاز‌های کاربران را بسیار بهتر پاسخ می‌دهد. از قابلیت‌های مهم و ممتاز این محصول، امکان برنامه پذیری در خانه و توسط کاربر است.
قابل ذکر است که تا پیش از این، کاربران برای انجام تنظیمات دلخواه و مورد نیاز خود، مثل تنظیمات شتاب حرکتی و ناوبری ویلچر برقی که برای افراد مختلف با سطح توانایی مختلف، بسیار متفاوت است، تنظیمات حساسیت اهرم جویستیک برای کاربرانی که ضعف عضلانی دارند، فعالیت آژیر صوتی و مواردی دیگر، مجبور بودند از شهر و روستای خود به مرکز پشتیبانی فنی مربوطه در تهران و معدود مکان‌های دیگر مراجعه کنند که برای بسیاری مقدور نبود، اما با این محصول کاربران در هر شهری و هر زمانی می‌توانند به سادگی تنظیمات دلخواه خود را برای عملکرد مناسب ویلچر خود اعمال کنند.
علاوه بر این موارد، از آنجا که ویلچر‌های برقی بسیار گرانقیمت هستند و خرید نقدی آنها از عهده بسیاری نیازمندان خارج است، این کنترلر از یک «سیستم مدیریت هوشمند پرداخت اقساط» برخوردار است که زیر-ساخت خرید و فروش اقساطی این محصولات را بدون نیاز به تامین چک و ضمانت‌های بانکی متداول فراهم می‌کند و هم اکنون در فرآیند ثبت اختراع قرار دارد. در حقیقت، این سیستم با شناسایی الگوی مصرف کاربر، در زمان‌های مشخصی متناسب با الگوی مصرف، از کاربر کد فعالسازی می‌خواهد و کاربر می‌تواند با پرداخت اقساط آن، کد مورد نیاز را از فروشنده دریافت کند و به سادگی وارد دستگاه کند.
نهایتاً زمانی که اقساط آن کامل پرداخت شد کد فعالسازی نامحدود دریافت می‌کند که بطور دائمی می‌تواند از وسیله خود استفاده کند. اما اگر اقساط آن پرداخت نشود این کنترلر به گونه‌ای طراحی شده است که پس از هشدار‌های لازم، اجازه حرکت ویلچر را نمی‌دهد تا زمانی که کاربر با پرداخت اقساط و دریافت کد اعتباری مربوطه بتواند مجدد از این کنترلر استفاده کند.
دانشجو: قیمت تمام شده این محصول چقدر است؟
قیمت کنترلر ویلچر برقی حدودا یک چهارم قیمت کل ویلچر برقی است که بسته به توان مصرفی و امکانات ویلچر، قیمت کنترلر آن هم مشخص می‌شود. در بازار ایران قیمت یک ویلچر برقی معمولی در حدود 8 الی 12 میلیون تومان است و قیمت کنترلر آن در حدود 2 میلیون تومان است.
دانشجو: این محصول چند تولیدکننده در سطح جهانی دارد؟
اگرچه هسته فناوری این محصول در اختیار چند کشور از جمله آمریکا، آلمان، سوئیس و ژاپن است، اما تنها 3 برند معتبر و با کیفیت از این محصول در جهان عرضه می‌شود که در سال‌های اخیر هر سه توسط شرکت‌های آمریکایی خریداری شده اند و ورود این محصولات به ایران، تحت تحریم‌های آمریکا بسیار با مشکل مواجه شده است. البته چندین تولیدکننده درجه 2 و 3 چینی هم وجود دارند که از نظر کیفیت و ایمنی بسیار نازل و نامطمئن هستند.
دانشجو در رابطه با شرکت دانش بنیان که این محصول را در آن طراحی کردید، بگوید
شرکت استارتاپ فناوری هوشمند میکائیل، متخصص در «تکنولوژی درایو» در حوزه تجهیزات پزشکی و توانبخشی است که به طور ویژه بر روی سیستم‌های الکترونیک و کنترل وسایل نقلیه الکتریکی مانند ویلچر برقی، اسکوتر برقی سالمندان فعالیت می‌کند. هسته این شرکت در سال 1389 توسط آقایان سید وحید هاشمی، حمید شاکری و مهدی حبیبی بنیان نهاده شد و از آن زمان تاکنون فعالیت تحقیقاتی و تخصصی خود را بر فناوری کنترل و درایو وسایل نقلیه الکتریکی آغاز کرده است.
اعضای موسس این شرکت در کارنامه تحقیقاتی قبلی خود، انجام پروژه‌های سنگین الکترونیک، کنترل و رباتیک داشته اند و موفق به کسب افتخارات متعدد در مسابقات کشوری و بین المللی رباتیک و جشنواره جوان خوارزمی شده اند که مجموعه تجربیات تحقیقاتی و تخصصی گذشته آنها، بنیان تاسیس شرکت فناوری هوشمند میکائیل و تلاش برای تولید فناوریِ تجاریِ دانش بنیان و مورد نیاز کشور را تشکیل داده است.
این شرکت در مدت 8 سال فعالیت سنگین و دشوار در حوزه «تکنولوژی درایو» موفق به تولید فناوری سیستم‌های کنترل و ناوبریِ ایمن، قابل اعتماد و کارآمد، برای ویلچر‌های برقی و اسکوتر‌های برقی سالمندان شده است. محصول کنترلر هوشمند ویلچر برقی، آرتِک از جمله محصولات مبتنی بر این فناوری است که با صرف حدود 8000 ساعت فعالیت تحقیقاتی و تخصصی و انجام تست‌های بلند مدت، اکنون تجاری شده و در مرحله تولید و فروش محدود در کشور قرار دارد ماموریت این شرکت در برنامه 5 ساله پیش روی خود آن است که تبدیل به قطب «تکنولوژیِ درایو» در منطقه غرب آسیا شود.
دانشجو: شما عضو انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان بوده اید، در رابطه با فعالیت‌های دانشجویی تان در دانشگاه سمنان بگوید.
در دوران دانشجویی علاوه بر تحصیل و فعالیت در تشکل‌های دانشجویی، تحقیقات علمی و پژوهشی جدی هم داشتیم. پروژه طراحی و ساخت ربات انسان نما از جمله فعالیت‌های ما در دانشگاه بود که دستاورد‌ها و افتخارات متعددی را هم در پی داشت. در مسابقات ربوکاپ 2006 آلمان نیز شرکت داشتیم، کسب رتبه دوم در جشنواره جوان خوارزمی، و مقام اول مسابقات ایران اوپن در آن دوره بخشی از فعالیت‌های دانشجویی و پس از آن بود. شاید این فعالیت‌ها و تجربیات تخصصی و پژوهشی در دانشگاه و فضای آموزشی بود که انگیزه برای ادامه این فعالیت‌ها در دوران فارغ التحصیلی و تلاش برای خدمت به توسعه فناوری کشور را ایجاد می‌کرد.
دانشجو: بیشترین مشکلاتی که شرکت‌های دانش بنیان با آن مواجه هستند، چه مشکلاتی است؟
به طور خیلی واضع بحث حمایتی از این شرکت‌ها از مهمترین مشکلات آنها است و حمایت از تولید و فناوری در کشور مغفول مانده و حمایت دولتی بسیار اندک و در کمال تاسف عمدتا در حد اعطای وام‌های ربوی است که کمکی به توسعه علم و فناوری نمی‌کند! ما برای ساخت این محصول از این وام‌ها بهره نبردیم که اگر استفاده کرده بودیم، در مدت این 8 سال فعالیت تحقیقاتی و تخصصی اکنون جزو بدهکاران بانکی محسوب می‌شدیم!
