خبر ورزشی: مسعود ده‌نمکی در برنامه‌ای تلویزیونی از برد 5 بر صفر تیم ملی فوتبال کشورمان مقابل یمن انتقاد کرد و معتقد بود چرا باید تیم کشوری جنگ‌زده را به این شکل مغلوب کرد؟ (اینجا ببینید) او معتقد بود اگر علی پروین یا امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم فوتبال کشورمان بودند حتماً از بچه‌های تیم می‌خواستند با یمنی‌ها مدارا کنند! روز گذشته و به همین بهانه با کارگردان فیلم‌های طنز سینمای کشورمان حرف زدیم.
* فوتبالی‌ها می‌گویند شما را چه به تحلیل فوتبال؟
اولاً باید بگویم من فوتبال را از لحاظ فنی تحلیل نکردم، من درباره سیاست‌گذاری‌های فوتبال حرف زدم و ایرادم را به مسائل مدیریتی در فدراسیون گرفتم.
* این حق را برای خودتان قائل هستید که درباره فوتبال اظهار نظر کنید؟
چطور فوتبالی‌ها درباره سینما حرف می‌زنند؟ چطور در سینما و تلویزیون هنرپیشه می‌شوند؟ ما حق نداریم درباره مسائل کلی فوتبال حرف بزنیم!
* چه شد که این موضوع را مطرح کردید؟
دلم به حال ملت ستمدیده یمن سوخت. فقط برای همین.
* اما می‌دانستید که یمنی‌ها پس از اینکه در گروه ایران قرار گرفتند با پیشنهاد حکومت آل سعود، برنامه‌های اردویی، سرمربی تیم ملی و بازی‌های تدارکاتی‌شان را مهمان عربستانی بودند که دشمن قسم خورده ما در خاورمیانه است؟
چه کسی از این موضوع خبر داشت...؟!
* ... همه اهالی فوتبال این مسئله را می‌دانستند، حتی یمن را تیم «ب عربستان» می‌نامیدند!
ربطی به هم ندارد. از ماجرای تمرین تیم ملی یمن در عربستان هم مطلع بودم، ولی ما با ملت یمن طرفیم نه سربازان عربستانی. ما به یمن 5 گل زدیم و ملت آن کشور را از این بابت سرافکنده کردیم. اگر خیلی حرف برای گفتن داریم برویم و عربستان را 10 بر صفر شکست بدهیم یا امارات را با اختلاف ببریم.
* ولی یمنی‌ها تیم کشورشان را به عربستان فرستادند تا قوی شود و ایران را شکست بدهد!
من نمی‌گویم می‌رفتیم و می‌باختیم. بحث تعداد گل مطرح نیست، بحث رفتار‌های نمادینی است که می‌توانست روحیه جوانمردی ورزشکاران ما را به دنیا نشان بدهد که اتفاقاً بچه‌های تیم ملی ما این روحیه را هم دارند. حرف من مدیریت نشدن بازی تیم ملی است. دست بچه‌های تیم ملی درد نکند که برنده شدند و ایرانیان را شاد کردند، ولی این برد با یک یا دو گل هم به دست می‌آمد. مثلاً می‌شد قبل از بازی دوتا پرچم بین کاپیتان‌های دو کشور رد و بدل شود تا برادری دو ملت نشان داده شود.
* اما فیفا شعار مهمی دارد که می‌گوید سیاست را نباید به ورزش دخالت داد و بابت هر اقدام سیاسی جریمه‌های سنگینی در نظر گرفته است!
اتفاقاً فیفا سیاسی‌ترین بنگاه اقتصادی دنیاست که هرگز به این مسائل توجه نمی‌کند. شما شک دارید که در انتخاب میزبانان جام‌های جهانی سیاسیون دخالتی ندارند؟ دیپلماسی سیاسی در فیفا حرف اول را می‌زند. در همین آسیای خودمان پس از مشکلی که برای سفارت عربستان ایجاد شد چند بار فیفا دستور داده بازی در کشور ثالث را تمام کنند، ولی آیا این اتفاق افتاد؟ عربستان همه هزینه‌های AFC را می‌دهد و کسی زیر بار این حرف‌ها نخواهد رفت.
* در امن بودن ایران که شکی نیست!
ایران امن‌ترین کشور دنیاست. مگر بازی‌های عراق و افغانستان را در تهران برگزار نمی‌کردند؟ این‌ها همه از دخالت سیاست در فوتبال است. حرف من را بد برداشت کردند و به من تاختند، ولی باز هم تأکید می‌کنم که می‌شد مظلومیت مردم یمن را در نتیجه‌ای که در پایان رقم می‌خورد نشان داد.
* ولی قبول دارید هر کاری می‌کردیم باز هم انگ «سیاسی‌کاری» به تیم کشورمان می‌زدند؟
مگر پس از اتفاقی که برای جمال خاشقجی در ترکیه افتاد، در پروژه جدید هالیوودی وقتی بازیگران متوجه شدند یک شرکت عربستانی حامی مالی پروژه است همه آن‌ها از همکاری با آن کمپانی صرفنظر نکردند! هر چند که متأسفانه ما در قشر روشنفکر سینماگران‌مان داریم افرادی که با پروژه‌هایی کار می‌کنند که حامی مالی‌شان داعش است. پس در فوتبال هم می‌شد در قبال این دیدار تصمیمات بهتری گرفته شود. دیپلماسی فوتبال یک کلیدواژه است. در گوگل سرچ کنید می‌فهمید چقدر در دنیا، فوتبال کنش سیاسی داشته و دارد.
* منظورتان کدام سینماگر روشنفکر است؟
همه او را می‌شناسند. روشنفکری یعنی دفاع از مظلوم.
* حرف آخرتان؟
باز هم تأکید می‌کنم و تا ابد هم می‌گویم که نباید به تیم یمن 5 گل می‌زدیم. بحث تعداد گل و ترکیب تیم ملی نیست. من این را برای برای آن‌هایی که نگاه پوپولیستی به ماجرا دارند بیان کردم. مدیران فدراسیون قطعاً متوجه منظورم شده‌اند. از قدیم گفته‌اند در خانه اگر کس است یک حرف بس است.
