خبرگزاری تسنیم: روزنامه "تاگس اشپیگل" آلمان در مطلبی به روند افزایش قدرت ایران بعد از سقوط رژیم شاهنشاهی در کشورمان پرداخته و نوشت: حدود 40 سال پیش شاه از ایران فرار کرد و از زمان انقلاب اسلامی در سال 1979 با وجود همه مسائل و مقاومت آمریکا این نظام همچنان بر ایران حاکم است.
شاه در زمان فرار رسما از سفری به مناسبت تعطیلات سخن گفت. اما فرار وی از ایران در واقع پایان سلطنت 2500 ساله شاهنشاهی بود. زمانی که رضا شاه پهلوی و همسر وی فرح در 16 ژانویه 1979 از تهران به سمت مصر پرواز کردند باید یک خداحافظی قطعی از کشورشان می‌کردند. حدود سه ماه بعد از این پرواز آیت الله روح الله خمینی جمهوری اسلامی در این کشور را اعلام کرد.
در ادامه این مطلب آمده است که فرار شاه و سقوط آن یک تحول عظیم در خاورمیانه و آغاز خصومت میان ایران و ایالات متحده را مشخص کرد. این دشمنی تحت ریاست جمهوری "دونالد ترامپ" یک نقطه اوج جدید را به دست آورده است. بر اساس گزارش‌های منتشر شده اطرافیان ترامپ اخیرا امکان حمله نظامی علیه تهران را مورد بررسی قرار می‌دهند.
در ادامه این مطلب آمده است: سرنوشت شاه و کشور او به صورت تنگاتنگ با سیاست آمریکا در خاورمیانه در هم آمیخته است.
نویسنده در ادامه به مشارکت سازمان سیای آمریکا با سازمان اطلاعات انگلیس در سال 1953 برای به پا کردن یک کودتا علیه نخست وزیر منتخب ایران یعنی محمد مصدق اشاره کرده و نوشت: پس از این کودتا شاه به یک متحد مهم و مشتری تسلیحات آمریکا تبدیل شد. ریچارد نیکسون، رئیس جمهور وقت آمریکا در آن زمان حاکم مستبد ایران را یک دوست قدیمی و یک رئیس پیشرفته و یک دولتمرد تراز اول جهانی نامید.
اما در ایران خیلی‌ها اساسا نظر دیگری داشتند. شاه خود را به عنوان یک اصلاح طلب متمرکز روی فرهنگ غرب می‌دید و با سرکوب وحشیانه مخالفان با کمک پلیس مخفی ساواک دشمنان زیادی را برای خود خلق کرد. با این همه غرب به رهبری آمریکا از شاه حمایت می‌کرد.
حکومت پهلوی کنترل صنایع نفتی را برای شرکت‌های غربی تضمین می‌کرد. بخصوص ایران به عنوان یک مهره ضد کمویستی علیه اتحاد جماهیر شوروی برای غرب و آمریکا مطرح بود. آنچه که ایرانی‌ها را علیه شاه و قدرت فاسدش قرار داد خود بزرگ بینی او بود. رضا پهلوی خود را پادشاه پادشاهان می‌نامید؛ بنابراین او در سال 1971 سالگرد 2500 ساله نظام شاهنشاهی در ایران را به طرز با شکوه و مجللی جشن گرفت.
در ادامه این مطلب آمده است: شاه ایران در برابر مقاومت روزافزون علیه سلطنتش بدون قدرت و ناتوان بود. اعلان‌ها از طرف مردم برای بازگرداندن آیت الله خمینی به وطن از تبعید بلند‌تر شد. زمانی که خمینی بعد از بازگشت از تبعید رژیم پهلوی را غیر قانونی اعلام کرد شاه پهلوی فرار کرد.
این روزنامه آلمانی در ادامه نوشت: امام خمینی در اول فوریه سال 1979 به تهران آمد. میلیون‌ها ایرانی استقبال با شکوهی از وی به عمل آوردند. انقلاب پیروز شد و با جمهوری اسلامی یک دوران جدید در ایران آغاز شد. آیت الله خمینی اساس حاکمیت در کشورش را نه تنها بر مبنای اسلام گرایی بلکه تمرکز بر آمریکا ستیزی می‌دانست."
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: حمایت واشنگتن از صدام حسین در جنگ هشت ساله ایران و عراق و شلیک یک هواپیمای مسافربری ایران از طریق ناو آمریکایی در سال 1980 با 290 کشته دشمنی بین ایران و آمریکا را تشدید کرد. حالا با رویکرد رویارویی ترامپ علیه ایران این دشمنی به نقطه اوج خود رسیده است.
این روزنامه آلمانی در ادامه این مطلب نوشت: تحریم‌های ایالت متحده و این دیدگاه که ما دائما در معرض حملات آمریکا قرار داریم جهان بینی جمهوری اسلامی ایران را شکل می‌دهد. علاوه بر این جمهوری اسلامی یک نفرت غیر قابل آشتی هم ازاسرائیل دارد.
امروزه همچنان صدور انقلاب یک نیروی محرک در سیاست خارجی جمهوری اسلامی است و این چیزی است که رقبا و مخالفان علنی ایران یعنی عربستان سعودی درباره آن هشدار می‌دهند.
نویسنده در ادامه به تلاش ایران برای گسترش نفوذ و قدرت خود در منطقه اشاره کرده و نوشت: برنامه اتمی ایران و ساخت موشک‌هایی با برد بالا برای دشمنان ایران مانند آمریکا و حکام عرب و اسرائیل یک اقدام تحریک آمیز خطرناک محسوب می‌شود.
در ادامه این مطلب آمده است: عملا ایران برنده بزرگ ژئواستراتژیک سال‌های گذشته است. نظام جمهوری اسلامی با وجود همه مخالفت‌ها و مقاومت‌ها توانسته است نفوذ سیاسی و نظامی خود در منطقه را به طور مداوم افزایش دهد. هدف بلند پروازانه ایران برای ساخت یک نوع هلال شیعی در منطقه از خلیج فارس تا دریای مدیترانه همواره بیش از پیش به تخقق نزدیکتر می‌شود.
این روزنامه آلمانی در بخش دیگری از این مطلب نوشت: بعد از لغو توافق هسته‌ای ایران از طرف ترامپ حالا رئیس جمهور آمریکا می‌خواهد جمهوری اسلامی را با همه ابزار به زانو در آورد. اما در حال حاضربه نظر نمی‌رسد وی بتواند این کار را به سرعت انجام دهد.
