تاکید خطیب نمازجمعه تهران به مسئولان جهت حفظ بیت المال

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تسنیم،  آیت‌ الله «محمدعلی موحدی کرمانی» خطیب موقت نماز جمعه تهران در خطبه‌های این هفته نماز جمعه، ضمن دعوت خود و نمازگزاران به تقوا، اظهار داشت: تنها یک گروه هستند که از خطر شیطان در امان هستند و آنان افراد متقی و صاحب تقوا هستند. به برکت تقوا، فضا برای آنان نورانی می‌شود و شیطان نمی‌تواند کاری انجام بدهد.

وی خاطرنشان کرد: جوانی از من پرسید که من چه کنم تا خود را از گناه دور نگه بدارم. من به او جواب دادم که گناه بکن اما به اندازه‌ای که طاقت آتش جهنم را داری، گناه کن. چشمی که به نامحرم نگاه می‌کند، براساس روایات از میله‌های داغ و آتشین پر می‌شود.

آیت الله موحدی کرمانی عنوان کرد: ما باید واعظ درونی داشته باشیم که ما را نصحیت کند. جایگاه خطیب نمازجمعه نصحیت است و قبل از دیگران باید خود را نصیحت کند. من به خود می‌گویم که چه وظیفه‌ای دارم و چه باید بگویم؟ جواب سوال این است که خطیب باید به دردهای جامعه توجه کند و بفهمد؛ هم دردهای معنوی که مهم همان است و هم احیاناً دردهای مادی و اقتصادی. خطیب باید بداند جامعه چه دردهایی دارد و جامعه به چه گناهی مبتلاست و بعد از اینکه درد را شناخت باید دارو را معرفی کند. اگر مربوط به مردم است، مردم را نصحیت کند و اگر مسئولان، ‌آن‌ها را نصحیت کند.

وی با اشاره به ماجرای تقاضای عقیل از امام علی (ع) برای دریافت سهم بیشتر از بیت‌المال و پاسخ امیرالمومنین به برادر خود اظهار داشت: بیت‌المال بسیار مهم است. غارت بیت المال چیز کمی نیست. یک نفر میلیاردها بدزد و فرار کند؛ یعنی دیگر تمام شد و فکر نمی‌کند که قیامت و جهنمی است؟ آن‌هایی که هزاران میلیارد دزدید، خود را برای آتش جهنم آماده کنید.

خطیب موقت نمازجمعه تهران خطاب به مسئولان گفت: بدانید که باید امانت‌دار باشید، به امانت خیانت نکنید و وظیفه خود را انجام بدهید. الحمدالله در کشور قضات پاک‌دست زیادی داریم اما بالاخره شیطان ممکن است، قاضی را گول بزند. قاضی جای امیرالمومنین (ع) و امام صادق (ع) نشسته است. مبادا به کسی ظلمی شود و حکمی به ناحق صادر شود که ناله مظلوم درآید.

وی در ادامه با اشاره به جایگاه رفیع حضرت صدیقه زهرا (س) و در پیش رو بودن سالروز شهادت این حضرت اظهار داشت: وقتی که امیرالمومنین به جنگ می‌رفتند، اداره خانه با حضرت زهرا (س) بود و آب خانه را تامین و جو را خمیر و نان می‌کردند. این حضرت به قدری شوهر دوست بودند که هر غمی دیدند به امیرالمومنین نگفتند.