دکتر علی جعفریان در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن اشاره به انتظارات دانشگاه علوم پزشکی تهران از شورای شهر پنجم، گفت: ما به دلیل ماهیت کار خود به طور روزمره با شهرداری و شورای شهر در جنبه‌های مختلف ارتباط داریم. برای مثال محل ارائه خدمات بهداشتی باید در دسترس مردم باشد؛ یعنی ما در محله‌ها نیاز به فضا برای خانه‌ها و مراکز بهداشت داریم. بیشتر بیمارستان‌های ما فرسوده هستند و در مجموع طول عمر بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران بیش از 50 سال است. این بیمارستان‌ها نیاز به بازسازی دارند و به همین دلیل نیاز به تعامل نزدیک‌تری با شهرداری داریم.
وی افزود: مجموعه شهرداری، شورا، وزارت بهداشت و ... همه دولت محسوب می‌شوند؛ به همین دلیل از لحاظ عملکردی انتظار داریم که در این جنبه ها با ما همراهی بیشتری وجود داشته باشد تا دچار مشکلات داخل مجموعه دولت نباشیم؛ چون به اندازه کافی دچار محدودیت منابع برای بازسازی و نوسازی بیمارستان‌ها هستیم و موانعی پیش روی ما قرار دارد.
شورای شهر از بازسازی و نوسازی بیمارستان‌ها حمایت کند
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران یکی از انتظارات این دانشگاه را حمایت شورای شهر از بازسازی و نوسازی بیمارستان‌های فرسوده اعلام کرد و گفت: در حال حاضر زمین بیمارستان "شریعتی 2" نهایی شده است و عملیات گودبرداری و تسطیح نیز در حال انجام است. این اقدامات در خدمت شهر است و در واقع ما شرایطی فراهم می‌کنیم که با آن خدمت کنیم. در نتیجه انتظار داریم که شورا حمایت بیشتری از ما داشته باشد و شهرداری نیز به این موضوعات که ماهیت غیرتجاری و انتفاعی دارد، نگاه متفاوتی داشته باشد.
جعفریان ضمن اشاره به همراهی خوب شورای شهر فعلی با این دانشگاه علوم پزشکی، ادامه داد: انتظار داریم شورای شهر این کمک را بیشتر کند تا بتوانیم در اجرای برنامه‌های خود سریع‌تر پیش رویم و موانع بروکراتیک داخلی مانع آن نشود. چون ما با موانع زیادی از جمله تامین منابع روبرو هستیم.
بیمارستان‌ها امکان ساخت همراهسرا ندارند
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره درخواست این دانشگاه از شورای شهر و شهرداری در خصوص راه اندازی همراهسراها نیز گفت: ما در مجموعه بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران تعداد زیادی بیمار داریم که از خارج از محدوده استان تهران برای دریافت خدمات درمانی می‌آیند. بر اساس برخی گزارش‌ها گاهی تا 50 درصد ظرفیت‌های بستری این بیمارستان‌ها به بیماران شهرستانی اختصاص می‌یابد؛ این یعنی آنها با خود همراه دارند. همچنین تصوری وجود دارد که بیمارستان باید برای این موضوع فکری کند. در حالی که بیمارستان به لحاظ ساختاری و فضای فیزیکی این امکان را ندارد.
وی ادامه داد: بیمارستان‌های ما همین الان هم برای سرویس درمانی ضروری خود محدودیت فضا دارند، ضمن اینکه ساخت اقامتگاه برای همراهان بیمار، کار بیمارستان نیست؛ یعنی بیمارستان نمی‌تواند نقش هتلداری ایفا کند. این کار شهر است. برای مثال در محدوده منطقه شش شهرداری تهران که بیمارستان‌های امام خمینی (ره)، مرکز قلب تهران، مرکز طبی کودکان و شریعتی حضور دارند، نیاز به فضایی برای همراهان بیمار است. در حال حاضر یک مرکز با حمایت‌های معاونت اجتماعی وزارت بهداشت راه‌اندازی شده‌است، ولی ظرفیت محدودی دارد. ما انتظار داریم که شهر برای این موضوع فکری کند. همان طور که برای ترافیک فکر می‌کند برای این موضوع نیز تمهیداتی بیندیشد.
ساخت همراهسرا در نقشه جامع شهر مد نظر قرار گیرد
جعفریان همچنین اضافه کرد: ما نباید زمینی برای این کار تامین کنیم؛ چون ساختمان و امکان نگهداری آن را نداریم. حتما این موضوع در نقشه جامع شهر دیده شده است، در غیر این صورت باید مد نظر قرار گیرد. در منطقه‌ای مانند منطقه شش که تجمع بیمارستان وجود دارد، باید فکری به حال همراهسرا شود. این مراکز باید نزدیک بیمارستان ساخته شوند و تسهیلات ارزان قیمتی داشته باشند. همچنین این انتظار که ما باید این کار را انجام دهیم اصلا امکانپذیر نیست؛ ما به هیچ وجه و از هیچ جهت نمی‌توانیم شرایطی برای ایجاد همراهسرا فراهم کنیم. در عین حال انتظار داریم "شهر" هر کمکی می‌تواند برای این موضوع انجام دهد، ما هم هر کمکی بتوانیم باید انجام دهیم.
