به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس، محققان موفق شدند خاطرات و توانایی یادگیری در موشهای مسن را با تزریق پروتئین گرفته شده از خون بندناف بازسازی کنند.
پیش از این با استفاده از خون موشهای جوانتر، برای جوانسازی مغز موشهای پیر استفاده کردهاند، اما نتایج این مطالعه نشان داد، خون بندناف نوزادان اثر بیشتری دارد.
بر اساس این یافتهها، محققان دریافتند روزی فرا میرسد که از خون بندناف، برای کاهش سرعت انحطاط عصبی در مغز افراد مسن استفاده شود.
البته این نتایج هنوز در انسان کاربردی نیست و نیاز به بررسی و مطالعات بیشتر دارد.
جو کاستلانو از دانشگاه استنفورد، پژوهشگر این بررسی اظهار کرد: در این پژوهش، محققان خون موشها در سه گروه سنی مختلف را جمعآوری کردند.
این گروه سنی شامل موشهای نوزاد، جوان و افراد مسنتر بود.
تیم محققان بعد از آن، پلاسمای گرفته شده از این نمونه خونها را به موشهای با حدود 50 سال سن تزریق کردند.
نکته جالب این بود موشهایی که از پلاسمای خون بندناف دریافت کرده بودند، در آزمونهای رفتاری نسبت به همسالان خود بهتر عمل میکردند. همچنین خاطرات خود را بهتر به یاد داشتند و در به خاطر سپردن و یادآوری هم موفقتر بودند.
این موشهای مسن، شروع به ساخت لانه برای زندگی کردند و این مهارتی بود که موشهای پیر این تمایل را از دست داده بودند.
پژوهشگران اظهار کردند: فعالیت در هیپوکامپ- بخشی از مغز که مسئول یادگیری و حافظه است- افزایش یافت.
مطالعات انجام شده نشان داد، مادهای جوانکننده در خون انسان وجود دارد که به تدریج با افزایش سن کاهش مییابد و محققان امیدوارند روزی از این ماده برای دفع اثرات سن در مغز انسان استفاده کنند.
این ماده ضدپیری از نوعی پروتئین به نام TIMP2 بدست میآید که در خون بندناف در سطح بالایی وجود دارد.
مطالعات قبلی نشان داد پروتئینی به نام GDF11 هم اثرات ترمیمی مشابهی دارد.
راب هاوارد از کالج لندن اظهار کرد: این نتایج هنوز برای انسان عملی نشده و تنها بر روی حیوانات آزمایش شده است.
این بررسی در مجله Nature منتشر شده است.