رضا ساکی
امروز را طبق معمول با دعوای صابری و قاسمی شروع کردیم.
صابری گفت: «جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور گفته است: مسئولین باید حتی نزدیک‌ترین افراد به خود را که رانتجو هستند کنار بگذارند.»
تیموری گفت: چقدر نزدیک؟
صابری پرسید: یعنی چی؟
تیموری گفت: یعنی رانتجو چقدر باید نزدیک باشد که مسئول کنارش بگذارد؟
صابری گفت: ایشان گفته‌اند نزدیک‌ترین.
مرادی گفت: نزدیک‌ترین اهل سیاست با نزدیک‌ترین ما یکی است؟
تیموری گفت: دقیقا سوال من هم همین است.
قاسمی گفت: نزدیک‌ترین یعنی برادر، پدر، خواهر، همسر، مادر...
مرادی گفت: داماد، عروس...
تیموری گفت: نوه، نتیجه...
صابری گفت: این طوری که همه را باید کنار بگذارند؟
قاسمی گفت: البته رانتجوها را گفته‌اند باید کنار بگذارند.
مرادی گفت: رانتجو با رانتخوار فرق دارد؟
صابری گفت: از قاسمی بپرس.
قاسمی گفت: اختیار دارید، شما بهتر از من رانتجو و رانتخوار را می‌شناسید.
صابری گفت: خواهش می‌کنم نفرمایید، شما که روی رانت را در هزاره سوم سفید کردید.
قاسمی گفت: اگر همین الان دوباره رای‌گیری بشود مردم می‌دانند به چه کسی رای خواهند داد.
تیموری گفت: بالاخره معلوم نشد چقدر نزدیک؟
صابری گفت: گیر داده‌ای.
تیموری گفت: «مسئولین باید حتی نزدیک‌ترین افراد به خود را که رانتجو هستند کنار بگذارند.» یعنی چه؟ کدام کنار؟
مرادی گفت: کنار ما با کنار اهل سیاست یکی است؟
قاسمی گفت: ما وقتی کسی را کنار می‌گذاریم یعنی او را از کار برکنار می‌کنیم. مسئولان هم همین کار را می‌کنند؟
مرادی گفت: خیلی وقت‌ها شده کسی کنار گذاشته شده است اما هم رتبه و هم حقوقش بالاتر رفته است.
صابری گفت: این دولت با کسی شوخی ندارد.
قاسمی بلند بلند خندید و گفت: خنده حضار.
صابری گفت: روی دکل گم‌شده بخندی.
قاسمی به سمت صابری و صابری به سمت قاسمی پرید و یقه‌گیری شد.
تیموری آرام آرام از میان دعوا راه بیرون را در پیش گرفت و گفت: عرضم همین بود. عمرا بشود حتی نزدیک‌ترین افراد به خود را که رانتجو هستند کنار بگذاریم.
هر جا چنین حرفی بزنی این‌طور شر می‌شود.
باقی بقای‌تان
