رتبه‌بندی فیلم‌های ام. نایت شیامالان

ام. نایت شیامالان M. Night Shyamalan کارگردانی است که بیشتر به‌خاطر فیلم‌های فراطبیعی و ترسناکش شهرت دارد. بارها او را با کارگردان‌های بزرگی مثل اسپیلبرگ و هیچکاک مقایسه کرده‌اند. شیامالان همواره تلاش کرده مفهومی از فناپذیری، کودکی و چیزهای ترسناک را در فیلم‌هایش به نمایش بگذارد. در این مقاله به رتبه‌بندی فیلم‌های او پرداخته‌ایم.

همچنین بخوانید:
فیلم‌هایی که در سال 2019 بی‌صبرانه منتظرشان هستیم

13. The Happening
(2008)«اتفاق» کاملا یک فیلم بی‌معنی و درعین‌حال خسته‌کننده است. این فیلم یکی از عجیب‌ترین فیلم‌های تریلر با بودجه ساخت بالاست که در 25 سال اخیر ساخته شده است. حتی می‌توان گفت که «اتفاق» یکی از بدترین فیلم‌ها در این ژانر است.

12. After Earth
(2013)جالب است بدانید که «پس از زمین» یکی از نخستین فیلم‌های ژانر وحشت بوده که بر اساس حواس پنج‌گانه داستانش را پیش برده و حالا فیلم‌هایی مثل «یک مکان ساکت» و «جعبه پرنده» برگرفته از آن به حساب می‌آیند. این داستان براساس ایده‌ای از ویل اسمیت Will Smith شکل گرفته است. داستان در 1000 سال آینده رخ می‌دهد و انسان‌ها توسط موجوادت فضایی که حس ترس آنها را ردیابی می‌کنند، تسخیر می‌شوند.

11. The Lady in the Water
(2006)ساخت این فیلم هم‌زمان با شکل‌گیری علاقهٔ شیامالان به استفاده از آب بود. داستان «بانوی در آب» شامل یک حوری آبی با بازی برایس دالاس هاوارد Bryce Dallas Howard، یک سرایدار آپارتمان با بازی پل جیاماتی Paul Giamatti و شخصیتی به نام اسکرونت (Scrunt) می‌شود. این فیلم پر از بدبختی است. در کتاب «The Man Who Heard Voices» به قلم مایکل بامبرگر Michael Bamberger، از شیامالان به عنوان انسان خیال‌اندیشی که هنرش باعث نجات دنیا خواهد شد، یاد شده است.

10. The Last Airbender
(2010)شیامالان پس از ساخت فیلم‌های تریلر-ترسناک به سبک خودش که با استقبال مخاطبان و منتقدان روبرو نشد، توجهش به مجموعه انیمیشنی «آواتار: آخرین بادافزار» Avatar: The Last Airbender جلب شد تا از آن الهام بگیرد. «آخرین بادافزار» یکی از پرخرج‌ترین فیلم‌های شیامالان در بخش جلوه‌های ویژه بوده است.

9. Praying With Anger
(1992)«دعا کردن با خشم» یک ماجرای شرح‌حال‌خود بسیار شخصی است و داستان یک دانشجوی هندی-آمریکایی (با بازی شیامالان) است که در یک برنامه‌ٔ انتقال دانشجو به هند می‌رود. او پس از شوک فرهنگی وارده، موفق می‌شود خودش و فرهنگ هندی را بیشتر بشناسد. داستان از جذابیت خاصی برخوردار نیست و کمی کلیشه‌ای به نظر می‌رسد. بازی آماتورگونه‌ٔ شیامالان نیز کمکی به جذابیت بیشتر فیلم نمی‌کند.

8. Glass
(2019)ظاهرا پس از ساخت «ملاقات» و به‌خصوص «شکافته»، تغییر و تحول مثبتی در کارهای شیامالان به چشم می‌خورد. در «شیشه» که قسمت نهایی سه‌گانه‌های او به حساب می‌آید، باز هم بروس ویلیس و ساموئل ال. جکسون را از «نشکن» ملاقات می‌کنیم که در وضعیت روانی مشابه با نقش جیمز مک‌آووی James McAvoy در «شکافته» به سر می‌برند.

7. The Visit
(2015)پس از تجربهٔ ساخت 4 فیلم ناامیدکننده در یک دهه، بالاخره نگاه مثبتی به فیلم کمدی ترسناک «ملاقات» شد. داستان این فیلم دربارهٔ دو نوجوان است که قصد دارند چند روزی را به ملاقات پدربزرگ و مادربزرگ‌شان که تابه‌حال آنها را ندیده‌اند،‌ بروند. یکی از آنها تصمیم می‌گیرد از این فرصت برای ساخت یک فیلم مستند استفاده کند. «ملاقات» نسبت به دیگر فیلم‌های شیامالان متفاوت است؛ اما لزوما بهتر از آنها نیست.

6. Wide Awake
(1998)«کاملا هوشیار» داستان پسر 9 ساله‌ (با بازی جوزف کراس Joseph Cross) است که به اعتقاداتش شک می‌کند. این فیلم ترکیب عجیبی دارد؛ روند و خط فکری ماجرا بچه‌گانه و درعین‌ حال سنگین و آهسته است. اما ساخت این فیلم برای شیامالان (که هنوز برای ایجاد انگیزه در مخاطبش در حال تلاش است) نوعی پیشرفت به حساب می‌آید.

5. The Village
(2004)می‌توان گفت زمانی که شیامالان این اثر عجیب و پر از پیچیدگی را ساخت، نسبت به هم‌سالان خودش، دارای جایگاه متفاوت و جدیدی بود. در میان تمام آثار او که با واکنش‌های شدیدی همراه شدند، «دهکده» یکی از بهترین آنهاست. گره و کشمکش‌های داستان به خوبی سر هم شده و پیچیدگی آن با وجود روشی ازمدافتاده، هوشمندانه است. خواکین فینیکس Joaquin Phoenix، سیگورنی ویور Sigourney Weaver، آدرین برودی Adrien Brody از جمله بازیگران سرشناس این فیلم هستند.

4. Split
(2017)همکاری شیامالان با بلوم‌هاوس پروداکشنز یک شاهکار تمام‌عیار بود. چیزی که شیامالان در تمام این سال‌ها به آن نیاز داشت، رسیدن به نقطه دید قوی جدا از نگاه خودش بود. در «شکافته» با یک داستان ترسناک صریح روبرو هستیم که جیمز مک‌آووی و آنیا تیلور-جوی Anya Taylor-Joy در نقش‌های اصلی آن درخشیده‌اند. اما هم‌چنان این فیلم هم از داستان‌های زمینه‌ای بیش‌ازحد و دیالوگ‌های غیرضروری رنج می‌برد. با این حال، ساخت این فیلم مقدمه‌ای برای بازگشت شیامالان به سبک خودش به حساب می‌آید.

3. Signs
(2002)آخرین فیلم این کارگردان در سه‌گانه فیلم‌های ترسناک هوشمندانه، همانقدر که جذاب است، بهم‌ریخته به‌ نظر می‌رسد. نقطه ضعف «نشانه‌ها» به نقطه قوت فیلم گره خرده؛ شیامالان قصد داشت فیلمی روان‌شناختی با کاوش در احساسات را به نمایش بگذارد. «نشانه‌ها» فیلمی تخیلی و خانوادگی است. شیامالان در این فیلم با اعتمادبه‌نفس بالایی سبک داستان‌پردازی مخصوص خودش را دنبال کرده است.

2. Unbreakable
(2000)«نشکن» با بیان حقایقی دربارهٔ کتاب‌های کمیک شروع می‌شود. از زمان ساخت این فیلم تنها 19 سال می‌گذرد، اما به نظر می‌رسد «نشکن» متعلق به قرن دیگری باشد. داستان دربارهٔ دیوید (ویلیس) است که قدرت خاصی پیدا کرده و با الیجاه (ال. جکسون) که به مرد شیشه‌ای معروف است، روبرو می‌شود. سخت می‌توان به قدرت افشاگری این فیلم در آن زمان اشاره کرد، اما «نشکن» با جدیت به موضوع کتاب‌های کمیک و خطری که از وقف کردن زندگی‌تان برای آن به وجود می‌آید، پرداخته است. هنوز هم تماشای این فیلم می‌تواند جذاب باشد.

1. The Sixth Sense
(1999)پیچش داستانی این فیلم همه را شوکه کرد. به دلایل متعددی می‌توان از تماشای «حس ششم»‌ لذت برد، اما زمانی که حقیقت ماجرا را بدانید، از آن به عنوان یک داستان تکان‌دهنده دربارهٔ خودفریبی یاد خواهید کرد. «حس ششم»‌ تنها یک فیلم ترسناک با تعریف سنتی آن نیست، بلکه فضا و حس فیلم حس ترس را ایجاد می‌کند. اینجاست که شیامالان موفق می‌شود چیرگی حالت سوگواری و بازی‌های سنگین و جدی را به نمایش بگذارد.
این مقاله برگرفته از نوشتهٔ تیم گریرسون Tim Grierson و ویل لیچ Will Leitch در سایت vulture.com است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.