بیش از 2500 سال از مرگ اسکندر مقدونی می گذرد اما دلیل مرگ مرموز وی در 32 سالگی تا همین اواخر در هاله ای از ابهام قرار داشت و حالا ظاهرا محققان پاسخ آن را یافته اند.
پیش از این نظریه های بسیاری برای مرگ این فاتح قدرتمند مطرح شده بود که از میان می توان به عفونت ناشی از جراحات، قتل و اعتیاد شدید به مشروبات الکی اشاره کرد. با این حال کارشناسان دانشگاه «اوتاگو» در نیوزلند بر این باورند که وی به دلیل ابتلا به « سندرم گیلن باره » یا GBS تسلیم فرشته مرگ شده است.
این سندرم مخرب اختلال نادری است که بر اثر حمله سیستم ایمنی به اعصاب محیطی بدن ایجاد شده و به ایجاد ضعف در عضلات پاها و سینه، بی حسی و گاها فلج منجر می شود. فلج اعضا ابتدا از پاها شروع می‌شود و ضعف به طور صعودی بالا می‌رود. 
نکته جالب اینجاست که بدن اسکندر مقدونی تا 6 روز پس از مرگ هیچ نشانه ای از تجزیه و تحلیل را از خود نشان نمی داد و یونانیان باستان آن را نشانه ای از خدا بودن او می دانستند اما دکتر هال از متخصصان دانشگاه مذکور این مساله را در کنار اسناد مبتنی بر دچار شدن اسکندر به تب شدید، درد شکم، فلج متقارن و فزاینده در عین حفظ قوای عقلانی در روزهای پایانی عمرش را نشانه ای از ابتلای وی به سندرم گیلن باره می دادند.
نکته دیگری که این باور را تقویت می کند شیوع باکتری عفونی «هلیکوباکتر پیلوری» در آن دوره است که به عنوان یکی از عوامل سندرم گیلن باره شناخته می شود. این تیم تحقیقاتی بیماری دقیق اسکندر مقدونی را از زیرشاخه ای از GBS به نام «نوروپاتی حاد آکسونی حرکتی» می دانند که بدون تاثیر بر قوای شناختی و عقلانی فرد را دچار فلج عضلانی می کند. به گفته آنها عدم تشخیص دقیق بیماری وی در یونان باستان ناشی از همین مساله بوده است.
این نوروپاتی باعث کاهش میزان تنفس، به هم خوردن خود تنظیمی دمای بدن و ثابت یا بزرگ شدن مردمک چشم می شود که باعث شده اطرافیان اسکندر مقدونی را مرده فرض کنند، در حالی که وی تا 6 روز پس از این رویداد هم در قید حیات بوده است.
هنوز دلیل قطعی سندرم گیلن باره مشخص نشده اما محققان عقیده دارند که برخی عفونت ها می تواند در وقوع آن نقش داشته باشد. احتمال پدید آمدن این اختلال در مردان بیش از زنان بوده و اغلب در سنین بالا نمایان می شود.
