از جوگیری میثاقی تا ریاکاری خیابانی؛ تحلیل رسانه‌ایی از شکست ایران مقابل ژاپن؛ یادداشتی از نیما حسنی نسب

نیما حسنی نسب متولد سوم فروردین 1354در تهران است؛ او که دانش‌آموخته رشته مهندسی گیاه‌پزشکی است سال‌ها است که درزمینهٔ نقد آثار سینمایی و تدریس تاریخ سینما فعالیت دارد و امروز به‌عنوان یکی از مهم‌ترین منتقدین نسل سوم سینمای ایران شناخته می‌شود؛ حسنی نسب که در این روزهای پیش از جشنواره در جوابیه به اظهارنظر عجیب غریب کمال تبریزی که حامد بهداد را آنتونی کوئین سینمای ایران معرفی کرده بود؛ مطلب مفصلی نوشته بوده بسیار هم حاشیه‌ساز شده بود؛ امروز سه‌شنبه نهم بهمن 1397 و یک روز بعد از حذف ناباورانه تیم ملی ایران از جام ملت‌های آسیا 2019 در صفحه اینستاگرام خود مطلبی غیرورزشی و تماماً رسانه‌ای را منتشر کرد که بار دیگر دوباره نام او را بر سر زبان‌ها انداخت؛ شاید بد نباشد بعد از یک روز از شکست غیرقابل‌باور تیم ملی کشورمان کمی از عصبانیتمان کسر کنیم و از زاویه‌ای دیگری به این اتفاق ناخوشایند نگاه کنیم.
در ادامه تمام این مطلب را با ذکر منبع و بی‌هیچ گونه دخل و تصرفی می‌خوانید:
به ژاپن باختیم، چون بادکنک را بیش از ظرفیتش باد کرده بودیم و ترکید. فضای این روزهای تلویزیون را دقیق رصد میکردیم، باخت محتوم را به چشم میدیدیم. مثل باخت محمدحسین میثاقی که جوگیر از باد شدن و میدان دیدن، با بی چشم و رویی چشم روی واقعیت و رفاقت و عدالت بست تا ناعادلانه بازی را از استادش عادل فردوسی پور ببرد و باخت. او جو گیرِ نقشه مدیران شد و جاه طلبانه بی معرفتی کرد و از هول همیشه روی آنتن بودن همه چیز یادش رفت.
به ژاپن باختیم، چون تلویزیون به جای اخراج یا بازنشسته کردن جواد خیابانی، بیش از همیشه بهش فضا و فرصت داد تا مروجِ بلاهت و حماقت و ریاکاری شود و ما عوضِ اعتراض به رفتار و گفتار مهوعش، کماکان برایش جوک ساختیم. به ژاپن باختیم، چون ظرفیت کارلوس کیروش را نشناختیم. یا بهش هتاکی و توهین کردیم یا تا مرتبه اساطیر بالا بردیمش و اجازه دادیم هر کاری دلش خواست بکند و هر چه به دهنش آمد بگوید. یا روی کیفیت و ثمرات حضورش خط کشیدیم یا اشکالات و خطاهای آشکارش را قلم گرفتیم. به ژاپن باختیم، چون دو دقیقه همنشینی عارف و تاج تیتر یک رسانه ها شد.
به ژاپن باختیم، چون گزارشگری فوتبال را تبدیل به تریبون سیاسی بازی و نفرت پراکنی و جوگیری در باب برتری های موهوم خودمان نسبت به هم قاره ای هایی کردیم که با حاکمانش مشکل سیاسی یا عقیدتی داشتیم. برای دو تا گزارش بیشتر و چهار تا ستاره فلان مربع اضافی گفتن، گزارش ساده فوتبال را با خبر بیست و سی و ستون فلان روزنامه تندرو یکی کردیم و امثال محمدرضا احمدی روی اعصابمان راه رفتند و ساوندافکتِ تماشای مسابقات شد حرفهای مهوع نژادپرستانه و ادعاهای مضحک و الکی ملی میهنی.
به ژاپن باختیم، چون بعد از بردن یمن هم سرودهای جوگیرانه پخش کردیم و هی از اتاق فرمان خواستیم کلیپ ترانه های فِیکِ ایران ایرانِ سالار عقیلی را با آن لباس های فشنِ زشت و بد رنگش تکرار کند. به ژاپن باختیم، چون جوگیرانه فاصله ها را نادیده گرفتیم؛ از میثاقی و خیابانی توقع عادل داشتیم و از کیروش توقع جادو، از سردار و طارمی توقع مِسی و از بیرانوند توقع عابدزاده و از مجریان ورزشی توقع یامین پور و رحیم پور ازغدی و حسن عباسی.
باختن به ژاپن مگر تعجب دارد؟ جوگیر بودیم اگر تصور میکردیم میبریم و فینالیست میشویم. این بار هم به جوگیری همیشگی مان باختیم

منبع: صفحه رسمی اینستاگرام نیما حسنی نسب