مکس فون لائو در تاریخ 9 اکتبر سال 1879 در شهر فافندورف واقع در امپراتوری پروس متولد شد. وی در سال 1898 وارد ارتش پروس شد و از طرف ارتش به تحصیل در رشته‌های ریاضیات، فیزیک و شیمی پرداخت. لائو این دوره‌ها را از طرف ارتش در دانشگاه‌های استراسبورگ، گوتینگن و لودوینگ ماکسیمیلیان مونیخ سپری کرد. وی دوران تحصیل خود را زیر نظر دانشمندان بزرگی نظیر مکس پلانک فیزیکدان بزرگ و دیوید هیلبرت ریاضیدان سرشناس سپری کرد.
مکس فون لائو در سال 1903 توانست دکترای خود را در رشته‌ی فیزیک کسب کند. در سال 1906 فون لائو به عنوان دستیار پلانک کارهای تحقیقاتی خود را آغاز کرد و دوره‌ای را نیز به همکاری با البرت اینشتین برای توسعه نظریه نسبیت پرداخت. در این سال‌ها فون لائو تحقیقات بسیاری را در خصوص ماهیت و خصوصیات پرتو ایکس انجام داد و سرانجام توانست مهمترین دستاورد علمی خود را کشف کند.
فون لائو در خلال تحقیقات خود در خصوص پرتو ایکس موفق به کشف پدیده‌ی پراش پرتو ایکس در کریستال‌ها شد و به همین خاطر نیز در سال 1914 توانست جایزه‌ی نوبل فیزیک را به خود اختصاص دهد. در فیزیک به پخش شدن یا خم شدن موج یا ذرات هنگام مواجه شدن با یک مانع پراش گفته می‌شود. پدیده‌ی پراش نه تنها در امواج نوری بلکه در تمامی امواج و حتی ذرات کوچک نیز دیده می‌شود. با این وجود پراش معمولا در زمینه‌ی امواج الکترومغناطیسی بیشتر مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. علاوه بر تحقیق در خصوص پرتو ایکس دکتر فون لائو در خصوص فیزیک نور، بلورنگاری، نظریه‌ی فیزیک کوانتوم، فیزیک ابررساناها و نظریه‌ی نسبیت نیز یک متخصص بود و دستاوردهای مهمی از خود در این حوزه‌ها برجای گذاشت.
دکتر فون لائو از مخالفان سر سخت حزب نازی آلمان نیز به حساب می‌آمد، اما هیچگاه آلمان را بخاطر حزب نازی ترک نکرد و بعد از جنگ جهانی دوم توانست مجددا ساختار علمی آلمان را مجددا تشکیل و سازماندهی کند.
دکتر فون لائو سرانجام در تاریخ 24 آوریل سال 1960 میلادی و در 80 سالگی در آلمان غربی دیده از جهان فروبست.
از دیگر اتفاقات مهم تاریخی در 4 اردیبهشت یا 24 آوریل می‌توان به مرگ اولین فضانورد در طول سفرهای فضایی اشاره کرد. در 24 آوریل سال 1967، Cosmonaut Vladimir Komarov به‌دلیل باز نشدن چتر نجات فوت کرد.
این مقاله در تاریخ 4 اردیبهشت 1396 به‌روزرسانی شده است.
